Rosa Keck

MEEE BEZIGGGGG

Rosa Keck alias Margareta Boto (Krebeck 1910 - ?) was een Duitse Sinti die de holocaust overleefde.

Levensloop

In Duitsland

Rosa Keck had twee kinderen die in Duitsland werden geboren : Rudolf (Deutz, 1932) en Sophia (Kreuznach, 1935). Keck had minstens een zus en twee broers. Als zigeunerin werden haar gegevens minder goed bijgehouden, en hechtte ze zelf ook minder belang aan documenten.

Keck werd op 25 november 1927 in Duderstadt gedactyloscopeerd omdat ze niet beschikte over identificatiepapieren. Op 3 mei 1929 werd ze in Soltau opnieuw gedactyloscopeerd en gefotografeerd, ditmaal was ze gearresteerd wegens bedelarij. op 21 april 1936 werd ze Peckelsheim gearresteerd wegens bedelarij en inbreuken op de arbeidswetgeving. Op 16 mei 1936 werd ze in Marburg An Der Lahn aangehouden voor heling.

r op 16 mei 1936 . Naar aanleiding hiervan werd ze opnieuw gefotografeerd en gedactyloscopeerd. Een laatste melding werd

Emigratie

Het is onduidelijk of Keck Duitsland verliet wegens haar aanvaringen met de Duitse politie, of omwille van de opmars van het nazisme.

Het is onduidelijk wanneer Keck uit Duitsland wegvluchtte, naar eigen zeggen was dit in 1935 (het jaar van de goedkeuring van de Rassenwetten van Neurenberg), Keck duikt echter pas op in de Belgische archieven in 1938, dus mogelijk vluchtte ze pas na de goedkeuring in 1938 van het door Heinrich Himmler uitgevaardigde Decreet ter bestrijding van de Zigeunerwanpraktijken. Evenmin is onduidelijk of ze vluchtte wegens haar aanvaringen met de Duitse politie, of het opkomend [[[nazisme]] (of beiden).

In het buitenland bediende ze zich vaak van de alias Margareta Boto, die geboren zou zijn in Boedapest in 1910 en die de Hongaarse nationaliteit zou bezitten. Ook hier is niet helemaal duidelijk waarom ze deze alias gebruikte, vermoedelijk wilde ze verbergen dat ze Sinti was.

Keck zou van 1935 tot 1938 in Nederland hebben gewoond, op het laatst in Eindhoven.

Op 15 september 1938 kwam ze, onder de alias Boto, voor de eerste keer in contact met de Belgische autoriteiten toen ze werd toen gearresteerd voor het doorkruisen van het land zonder geldige verblijfpas. Volgens latere verklaringen verbleef ze al ongeveer een half jaar in het land. Ze werd opgesloten in de gevangenis van Antwerpen. Keck verklaarde geen idee te hebben naar waar haar reis leidde. Het is onduidelijk of dit werkelijk het geval was, of een manier om zich in te dekken tegen toekomstige vervolging door de Belgische overheid, die de Duitse vluchtelingen niet genegen was. Op 24 september ontving ze in de gevangenis een 'ontslagbewijs', een document dat haar vrijlating beval en haar 48u de tijd gaf het land te verlaten.

Op 28 september 1938 werd ze door Nederland uitgewezen als 'vreemdeling' die geen bestaansmiddelen had.

Op 4 oktober werd ze wegens landloperij gearresteerd door de rijkswacht van Oud-Turnhout en samen met haar oudste kind werd ze opnieuw opgesloten in de gevangenis van Antwerpen tot ze op 12 oktober werd opgevangen in het 'Rijksweldadigheidsgesticht’ in Sint-Andries. Hier beweerde ze weduwe te zijn. Op 9 november werden zijzelf en haar gezin door de Belgische overheid voor het eerst beschreven als zigeunerin, wat haar dekmantel wegnam toen de Duitsers een jaar later België bezetten tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Wegens haar aanhouding voor landloperij werden in november 1938 ook haar foto en vingerafdrukken genomen en bezorgd aan verschillende buitenlandse politiediensten. De Duitse politiediensten deelden mee dat ze een dossier hadden over Rosa Keck, en toen pas werd haar ware naam bekend bij de Belgische overheid, alsook haar gerechtelijke verleden in Duitsland.

Keck werd via de Kazerne Dossin gedeporteerd naar het concentratiekamp van Auschwitz.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties