Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Robert Quarles van Ufford

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 3 okt 2022 om 00:21 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Quarles_van_Ufford&oldid=62728178 -1- ManuelaHoepman op 5 sep 2022)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Robert J. Quarles van Ufford (Amersfoort 1967) is Nederlands diplomaat en bestuurder bij diverse internationale organisaties, waaronder Europa Nostra, OWHC, ICOMOS, WMF en UNESCO. Hij is tevens voorzitter van de Nederlandse Kastelenstichting en toezichthouder bij het Fonds voor Cultuurparticipatie. Quarles studeerde Geschiedenis, Modern Asian Politics en Talen en Culturen van Zuidoost-Azië aan de Universiteiten van Leiden, Oxford, SOAS, Bandung en Cornell. Na vervolgopleidingen aan het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (Koninklijke Academie van Wetenschappen) en de diplomatenopleiding van Instituut Clingendael is hij inmiddels, verspreid over meerdere periodes, ruim 20 jaar werkzaam bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag.

Diplomatieke carrière

Als diplomaat werkte hij vanaf 1993 o.a. in Cuba, Haïti, Suriname, Sudan, Thailand, Laos, Cambodja en Indonesië. Als hoofd van de politieke afdeling en woordvoerder van ambassade Paramaribo (1999-2002) was Quarles werkzaam in Suriname op het moment dat de regering Wijdenbosch werd afgewisseld door de regering Venetiaan en de relaties tussen Nederland en Suriname opbloeiden en intensiveerden op maatschappelijk en cultureel gebied. Quarles ontwierp in deze periode o.a. het eerste beleidskader voor internationaal culturele betrekkingen met prioriteitslanden, dat later werd overgenomen voor de andere prioriteitslanden van Nederland. Vele jaren was Quarles lid van de Programma Raad van Dutch Culture in Amsterdam, verantwoordelijk voor selectie en ondersteuning van culturele projecten in landen met gedeeld cultureel erfgoed. In Indonesië was hij naast coördinator ontwikkelingssamenwerking/economische zaken op de ambassade ook Nederlands coördinator voor herstel en wederopbouw na de Tsunami in 2004. Hij leverde door zijn diepgaande kennis van het land een belangrijke bijdrage aan de sociale en economische ontwikkeling van Indonesië in de post-Soeharto jaren. Daarbij kon hij gebruik maken van de jarenlange contacten die hij als student in Bandung en Jakarta had opgedaan met de Indonesische studentenbeweging voor meer democratie. Als bestuurder van de Marinus Plantema Foundation (www.marinusplantemafoundation.nl) is hij sinds 2016 nauw betrokken bij het stimuleren van onderwijs, cultuur en wetenschap in Indonesië. Tegenwoordig is Quarles voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken werkzaam als Coördinator Herstel & Wederopbouw Oekraïne. Hij is daar o.a. verantwoordelijk voor alle hulpinspanningen voor Oekraïne en voor de interdepartementale afstemming over de activiteiten van Nederland in oorlogsgebied Oekraïne. Met voortgaande gevechtshandelingen in grote delen van het land, zet hij zich ondertussen in voor Nederlandse en Europese steun aan het zwaar getroffen land.


Erfgoedspecialist nationaal en internationaal cultureel erfgoed

Quarles is sedert 2020 voorzitter van de Nederlandse Kastelenstichting. Hij is er in korte tijd in geslaagd deze kennis gedreven organisatie uit te bouwen tot de nationale pleitbezorger voor kastelen en buitenplaatsen in Nederland. Door maatschappelijke betrokkenheid te mobiliseren en overheden aan te spreken op hun verantwoordelijkheden weet hij samen met het team van de NKS niet alleen waardevolle kasteelbiotopen te redden en te beschermen, maar deze bij uitstek duurzame en waardevolle iconen in het landschap ook nieuwe hedendaagse betekenissen te geven. Samen met Max graaf Schimmelpenninck richtte hij in 2021 de Stichting Dag van het Kasteel op, waarmee dit jaarlijks veel bezoekers trekkende evenement werd verzelfstandigd. Van 2010 tot 2020 was Quarles voorzitter en penningmeester van ICOMOS Nederland en hij trad in deze periode op verzoek van de minister van OCW op als voorzitter van de internationale Expertgroep Werelderfgoed. In die rol adviseerde hij de minister over de voordracht van nieuwe Nederlandse Werelderfgoed sites, waaronder de Nieuwe Hollandse Waterlinie, de Van Nelle fabriek, de Romeinse Limes, de Koloniën van Weldadigheid en het Planetarium Eise Eisinga. Ook was hij tot 2022 voorzitter van het Credentials Committee van ICOMOS International, waar hij toezicht hield op de financiële en governance positie van deze wereldwijde UNESCO Werelderfgoed waakhond.

Van 2011 tot 2015 was Quarles Algemeen Secretaris van de Nationale UNESCO Commissie. In die jaren zette hij zich met verve in voor de bescherming en redding van door oorlog en natuurrampen getroffen cultureel erfgoed in Irak, Syrië, Haïti en Afghanistan. Hij was een van de drijvende krachten achter het ontwikkelen van de leergang Cultural Heritage in Times of Conflict, die UNESCO Nederland samen met ICCROM en het Smithonian Institute naar Nederland wist te halen. De leergang heeft inmiddels een rijk bestand opgebouwd aan wereldwijd gevestigde erfgoedexperts, die gemobiliseerd kunnen worden in tijden van crises of natuurrampen.

Van 2015-2019 was Quarles de eerste directeur van de Nationale Monumentenorganisatie (NMo), de overkoepelende organisatie van Nederlandse monumenten beherende verenigingen en stichtingen. Hij begeleidde de overdacht van een omvangrijk pakket monumentaal vastgoed van de Staat der Nederlanden naar de vereniging NMo en leverde deze door aan de stichting Monumentenbezit, waar deze duurzaam geborgd zijn (inmiddels met POM status). Quarles was in dezelfde periode ambtshalve ook de eerste voorzitter van de Raad van Toezicht van Stichting Monumenten Bezit. Bij NMo en SMB zette hij zich naast het zorgen voor een goede inbedding van de monumenten in voor het toegankelijk maken van dit voormalig overheidsbezit voor een breed publiek. Ook stimuleerde hij de herbestemming en rendabele exploitatie van deze nationale monumenten om daarmee te voorzien in een duurzaam onderhoudsmodel. Van 2017 tot zijn tijdelijk verblijf in Canada was Quarles in zijn geboortestad Amersfoort regent van het historische hofje Armen de Poth, dat huisvesting biedt aan seniore Amersfoorters met een bescheiden beurs. In 2019-2020 was Quarles secretaris-generaal van de mondiale organisatie van Werelderfgoed steden, de Organisation of World Heritage Cities (OWHC) in Quebec (Canada), waar hij als gevolg van de coronacrisis de organisatie, moest afschalen naar de waakvlam stand.

Sinds 2020 is Quarles toezichthouder bij het Fonds voor Cultuurparticipatie. Hier richt hij zich binnen de Raad van Toezicht o.a. op het waarborgen van de kwaliteit van de programma’s van dit fonds. Verder is hij sedert 2020 de National Representative/Nationaal Vertegenwoordiger van Nederland van Europa Nostra, de internationale organisatie die het cultureel-maatschappelijk middenveld van Europa een stem geeft. Quarles is verder sinds 2020 actief als bestuurslid van het Fonds Nederlandse Adel en de Nederlandse Adelsvereniging waar hij samen met Mathilde van der Feltz (Vereniging Rembrandt) het Cultuurfonds heeft opgezet.

Sinds 2020 is hij bestuurslid van de Stichting tot Behoud van den Doornenburg. Dit van oorsprong middeleeuwse kasteel met een voor Nederland unieke voorburcht, organiseert activiteiten gericht op een breed publiek. Vanaf 2014 is Quarles van Ufford voorzitter van de Backer Stichting, die de vanuit historisch oogpunt unieke Backer collectie beheert. Deze in ruim vier en een halve eeuw verzamelde kunstcollectie is ondergebracht in het Amsterdam Museum, het Rijksmuseum en het gemeentearchief van Amsterdam. De Backer Stichting treedt geregeld met de collectie naar buiten in binnen- en buitenland.