Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Robert Maistriau: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 63: Regel 63:
Robert Maistriau nam ook deel aan de actie van 15 januari 1944 die men „La Grande Coupure” ging noemen, waarbij 28 elektriciteitspylonen verspreid over België werden opgeblazen. Hierdoor werd vrijwel heel België zonder stroom gezet en een beslissende slag toegebracht aan de Duitse oorlogsindustrie in het [[Roergebied]].
Robert Maistriau nam ook deel aan de actie van 15 januari 1944 die men „La Grande Coupure” ging noemen, waarbij 28 elektriciteitspylonen verspreid over België werden opgeblazen. Hierdoor werd vrijwel heel België zonder stroom gezet en een beslissende slag toegebracht aan de Duitse oorlogsindustrie in het [[Roergebied]].


De volgende dag werd hij vastgenomen, maar toen men hem zonder bewaking in een hotel zette, slaagde hij erin te ontsnappen. Hij ontkwam te voet en per trein naar [[Chiny]] in [[Frankrijk]].
De volgende dag werd hij vastgenomen, maar toen men hem zonder bewaking in een hotel zette, slaagde hij erin te ontsnappen. Hij ontkwam te voet en per trein naar [[Chiny]] nabij de grens met  [[Frankrijk]].


Opnieuw ging hij aan het werk bij Groep G, en coördineerde vooral de leden in de Belgische Ardennen.
Opnieuw ging hij aan het werk bij Groep G, en coördineerde vooral de leden in de Belgische Ardennen.

Versie van 19 okt 2019 11:35

rel=nofollow

Robert Maistriau, geboren te Elsene (Brussel) op 13 maart 1921 en overleden te Sint-Lambrechts-Woluwe op 26 september 2008, is een held van het Belgische verzet gedurende de Tweede Wereldoorlog. Hij nam in 1943 als lid van de staf van Groep G deel aan de actie tegen het twintigste treinkonvooi waarmee de joden vanuit België naar Auschwitz werden gedeporteerd. In 1994 kreeg hij van het Yad Vashem-instituut de erkenning als Rechtvaardige onder de Volkeren.[1][2][3]

Biographie

Robert Maistriau werd geboren op 13 maart te Elsene (Brussel). Zijn vader, een militair arts die op het einde van de Eerste Wereldoorlog generaal werd, voedde hem op met een afkeer tegen de Duitsers. Hij vertelde zijn zoon dat hij Duits moest leren omdat dat de taal van onze vijanden is.

In 1939 schreef Robert zich in aan de faculteit geneeskunde van de Vrije Universiteit Brussel, maar hij zakte voor de examens.[4]

Actie bij het verzet

In 1942 werd hij een staflid van de verzetsbeweging Groep G. Hij had een aandeel aan het organiseren van de beweging en zorgde voor de rekrutering over het hele land.

Op 19 april 1943 was hij één van de drie jonge verzetsstrijders die er samen in slaagden het twintigste konvooi waarmee de joden vanuit Mechelen naar Auschwitz werden gedeporteerd voor een tijd stop te zetten tussen Boortmeerbeek en Wespelaar.

Zijn vriend Youra Livchitz had hem en Jean Franklemon ervan overtuigd om aan deze actie deel te nemen. Zij waren op het idee gekomen toen zij een krantenartikel lazen waarin een Joodse getuige vertelde dat ze was ontsnapt uit het 19e konvooi door uit de trein te springen.

In totaal 231 joden konden hierdoor ontkomen uit de handen van de nazi’s.[5] 115 gedetineerden ontsnapten definitief (waaronder Régine Krochmal).

De volgende dag werd Robert bijna gearresteerd, maar omdat hij werd gewaarschuwd door een buurman, kon hij zich verstoppen in de bossen.

Robert Maistriau nam ook deel aan de actie van 15 januari 1944 die men „La Grande Coupure” ging noemen, waarbij 28 elektriciteitspylonen verspreid over België werden opgeblazen. Hierdoor werd vrijwel heel België zonder stroom gezet en een beslissende slag toegebracht aan de Duitse oorlogsindustrie in het Roergebied.

De volgende dag werd hij vastgenomen, maar toen men hem zonder bewaking in een hotel zette, slaagde hij erin te ontsnappen. Hij ontkwam te voet en per trein naar Chiny nabij de grens met Frankrijk.

Opnieuw ging hij aan het werk bij Groep G, en coördineerde vooral de leden in de Belgische Ardennen.

Op 21 maart 1944 werd hij terug vastgenomen, en deze keer naar het Fort van Breendonk gebracht, vanwaar hij in april 1944 werd overgebracht naar Buchenwald, waar hij ca. dertien maanden bleef. Begin april was hij in transit in Ellrich en Harzungen, bijkampen van het concentratiekamp Dora[6] en werd daarna overgebracht naar Bergen-Belsen. Daar was hij tot het kamp op 15 april 1945 werd bevrijd door de Engelsen. Hij werd op een Engelse legervrachtwagen naar Turnhout gebracht.[7][8]

Na de oorlog

In september 1945 ging hij aan de slag bij de Staatsveiligheid. Een van zijn eerste taken was de administratieve liquidatie van Groep G. In 1946 werd hij in Parijs welkom geheten door generaal de Gaulle.

Jaren later, in 1970, vertrok hij naar Belgisch Congo en vestigde zich in Feshi, 200 kilometer van Kikwit. Hij bleef er bijna 40 jaar. Aanvankelijk startte hij een veehouderij-onderneming, later beboste hij een droog gebied van 200 hectare met zaaigoed uit de hele wereld. Zijn project droeg bij tot de ecologische, sociale en economische ontwikkeling van de regio. De „Robert Maistriau Foundation” (een Congolese vereniging zonder winstbejag), opgericht in maart 2011, zet zijn werk verder. Er werken 27 mensen en dankzij de vereniging kunnen tientallen gezinnen hun onderhoud verdienen.[9]

Erkenningen

Bibliografie

  • Marion Schreiber, Stille rebellen, Uitgeverij Atlas, 2001, 339 blz.
    Rebelles silencieux, Lannoo, Tielt, 2000. 316 blz.
  • Simon Gonowski, l’Enfant du XXe convoi, éditions Luc Pire, 2002, 192 blz.
  • Maxime Steinberg, Laurence Schram, Transport XX Malines-Auschwitz, Joods Museum van Deportatie en Verzet, 2008, 63 blz. ISBN 9789054874775

Zie ook

Bronnen, weblinks en verwijzingen

  1. º (fr) Le Soir, 26 september 2008, Le Groupe G de l’ULB perd Robert Maistriau
  2. º (fr) Un juste s’en est allé op Quartier-Europeen.eu
  3. º (fr) La Libre Belgique, Robert Maistriau, le résistant
  4. º Maistriau Robert, De Morgen, 29 januari 2005
  5. º Gazet van Antwerpen, 2 oktober 2008, Verzetsleider die trein naar Auschwitz tegenhield, overleden
  6. º ULB - Robert Maistriau
  7. º Marion Schreiber, Stille rebellen, Uitgeverij Atlas, 2001
  8. º MRAX.be
  9. º (fr) Fondation Robert Maistriau asbl
  10. º (fr) Continuité de l'Union des anciens résistants juifs de Belgique
  11. º Le Soir, 7 mei 1998, Les sauveurs ont été reçus par le premier ministre Des Justes belges à l’honneur en Israël
  12. º (fr) Les „Justes parmi les Nations” de Belgique Lijst: De „Rechtvaardigen onder de Naties” in België
  13. º Christian Laporte, in: La Libre Belgique, 11 december 2008, Robert Maistriau serait très fier de son école
  14. º Joods Actueel, 13 mei 2009, Boortmeerbeek in memoriam Robert Maistriau
  15. º (fr) Centre communautaire laïc juif, l’œuvre de papa Maistriau revit au Congo