Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Remi Nulens
Remi Nulens (Alken 11 maart 1917 - Hasselt 4 maart 2002) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.[1][2][3]
Tweede Wereldoorlog
Op de dag dat de Achttiendaagse Veldtocht eindigde begroef Nulens wapens in de buurt van het Albertkanaal. Enkele weken later haalde hij ze terug op.
In maart 1943 werden twee broers van Nulens getipt dat er een controle zou volgen door rijkswachter Löffler die een controle deed van de varkens van de boeren in Vrolingen. De broers dachten dat zij persoonlijk gezocht werden, en besloten zich gewapend te verdedigen. Ze vergisten zich van auto en schoten 3 personen dood, toevallig leden van DeVlag.
In de nasleep werden de broers gearresteerd en allebei in april 1943 gefusilleerd, hun vader, moeder en een zus werden afgevoerd naar een concentratiekamp. René en zijn andere broer Jozef doken hierop onder, en hadden een persoonlijke wraakmissie voor de dood van hun broers, waarin ze onder meer nog een rijkswachter doodden. Hierin verschilde Remi van de meeste andere leden van het verzet, die duidelijk uit ideologische overwegingen handelden.
In mei 1944 vermoordden ze de broer van de rijkswachter die door hun broers werd omgebracht. Ze werden hierop door de leiding van het verzet op de vingers getikt, omdat het een niet-strategische persoonlijke wraakactie betrof. Remi werd op non-actief gezet, maar bleef los van het georganiseerd verzet wraakacties uitvoeren.
Tijdens de jaren 1980 werd Nulens geïnterviewd door Maurice De Wilde. Nulens had enkel spijt dat hij niet meer zwarten had gedood. Naar eigen zeggen had hij een 60-tal zwarten omgebracht, een cijfer dat kritisch moet beken worden omdat het zou betekenen dat hij op zijn eentje meer dan 2/3 van alle aanslagen in Limburg zou hebben uitgevoerd.
In september 1944, tijdens de bevrijding van België was Nulens in september 1944 betrokken bij de executie door een volksgerecht van 5 collaborateurs in het nog niet bevrijdde Tongeren, zijnde Paul Romsée (broer van Gérard Romsée), Antoon Vanderoughstraete, Ernest Frisson, Paul Vanderyst en Alexis Van Geel. Hij werd samen met de andere partizanen die betrokken waren bij de executies (Alexander Christiaens, Lucien Neven, Gerard Stassen en Jozef Baeten) in 1951 voor de krijgsraad gebracht wegens oorlogsmisdaden. Nulens werd op 14 juli 1951 vrijgesproken, de andere veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf, een straf die echter onmiddellijk werd omgezet in amnestie. Ook in beroep werden ze niet veroordeeld tot effectieve straffen.[4]
Bronnen, noten en/of referenties
|