Panoramavrijheid

De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Panoramavrijheid is een begrip uit de auteursrechtwetgeving.

Panoramavrijheid kan in verschillende landen wettelijk anders gedefinieerd zijn. In de hoofdlijnen betekent het dat van driedimensionale werken (vooral beeldhouwwerken en gebouwen) waarop auteursrechten rusten, foto’s gemaakt en gebruikt mogen worden zonder vergoeding aan de auteursrechtenhouders te betalen, wanneer deze werken zich op openbare plaatsen bevinden. Het auteursrecht op een werk behoort aan de kunstenaar ('auteur') of diens opdrachtgever.

Wetgeving inzake panoramavrijheid is verschillend per land, ondanks harmonisering van de auteursrechtenwetgeving. In sommige landen is alleen niet-commercieel gebruik van de afbeeldingen van beschermde werken toegestaan. Meestal is de panoramavrijheid alleen van kracht als het werk permanent op een openbare plaats opgesteld is. De definitie van openbare plaats kan hierbij verschillen.

Pas 70 jaar na het overlijden van de kunstenaar, vallen diens werken onder het publiek domein en mogen foto's daarvan vrij worden gepubliceerd. In Europese landen zoals België en Frankrijk is de panoramavrijheid beperkt.^[1] Nederland kent sinds een wetswijziging in 2004 een ruimere toepassing van panoramavrijheid. Wanneer men foto's publiceert van kunstwerken of gebouwen in de openbare ruimte, dienen geen auteursrechten te worden betaald aan de auteurs van die werken.^[2]^[3]