Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Oudkalendaristen: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(proeflezen)
(spelling op basis van demotisch Griekse uitspraak vervangen door meer op traditioneel verlatijnst Griekse basis geschoeide spelling)
Regel 1: Regel 1:
De '''Griekse oudkalendaristen''' of '''Paleoïmerologieten''' ([[Grieks]]: {{Grieks|Παλαιοημερολογίτες}}, ''Paleoimerologites'') is een verzamelnaam voor de groepen die zich afscheidden van de [[Grieks-orthodoxe kerk]] wegens onenigheid over het afschaffen van de traditionele [[juliaanse kalender]].
De '''Griekse oudkalendaristen''' of '''paleohemerologieten''' ([[Grieks]]: {{Grieks|Παλαιοημερολογίτες}}, ''Paleoimerologites'') is een verzamelnaam voor de groepen die zich afscheidden van de [[Grieks-orthodoxe kerk]] wegens onenigheid over het afschaffen van de traditionele [[juliaanse kalender]].


== Geschiedenis ==
== Geschiedenis ==

Versie van 5 feb 2014 18:15

De Griekse oudkalendaristen of paleohemerologieten (Grieks: Παλαιοημερολογίτες, Paleoimerologites) is een verzamelnaam voor de groepen die zich afscheidden van de Grieks-orthodoxe kerk wegens onenigheid over het afschaffen van de traditionele juliaanse kalender.

Geschiedenis

Tot in de vroege twintigste eeuw gebruikten de oosters orthodoxe kerken algemeen de juliaanse kalender. De kalenderhervorming door paus Gregorius XIII werd door hen niet gevolgd. Het verschil tussen beide kalenders liep toen op tot 13 dagen.

Op 23 maart 1924 werd door de kerk van Griekenland de herziene juliaanse kalender aangenomen die op het pan-orthodox congres in 1923 was voorgesteld. Een jaar voordien was de Griekse staat de gregoriaanse kalender gaan gebruiken. Op 25 maart 1923 was daardoor een probleem opgedoken: de jaarlijkse herdenking van de revolutie van 1821 en de kerkelijke feestdag van de Annunciatie vielen nu op dezelfde dag. De kerk besloot daarom een gewijzigde juliaanse kalender in gebruik te nemen. In deze kalender zouden de data overeenkomen met de seculiere kalender, terwijl de beweeglijke feestdagen van de paascyclus volgens de traditionele orthodoxe manier berekend worden.

De omschakeling verliep niet zonder slag of stoot. De conservatiefste groep in de kerk vond dit een katholiserende maatregel. Zowel onder de geestelijken als onder de leken verzetten sommigen zich tegen de vernieuwingen en werden daarbij aangespoord door vele priesters en monniken van over heel Griekenland en de berg Athos. De metropoliet Germanos van Demetrias ontslag uit protest. In 1935 keerden drie metropolieten (bisschoppen): Germanos van Demetrias, de voormalige metropoliet van Florina, Chrysostomos (Kavouridis) en Chrysostomos (Demetriou) van Zakynthos in hun bisdom terug naar de vertrouwde juliaanse kalender. Zij verklaarden de officiële orthodoxe kerk van Griekenland onder de aartsbisschop van Athene als schismatiek en wijdden van 23 tot 26 april 1935 vier gelijkgezinde geestelijken tot bisschop: de archimandrieten Germanos (Barikopoulos) als bisschop van de Cycladen, Christoforos (Hatzis) als bisschop van Megaris, Polycarpus (Liosis) als bisschop van Diavleia, en bisschop Mattheüs (Karpathakes) van Bresthena. Zo schiepen ze een kerkgemeenschap met de naam „kerk van de ware christenen van de Grieks-orthodoxe kerk” (Grieks: Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, afgekort als Γ.Ο.Χ.). Tegen 1937 splitste de beweging in twee over de vraag of de bisdommen die de herziene juliaanse kalender hadden aangenomen nog wel orthodox waren.

Leer

Griekse oudkalendaristen houden vast aan traditionele Grieks-orthodoxe praktijken. Hoewel zij oudkalendaristen genoemd worden of zichzelf soms zo noemen, zeggen zij dat zij zich niet enkel wegens de kalenderhervorming hebben afgescheiden. De kalender is slechts een symptoom van wat zij wel de „panheresie (overal aanwezige ketterij) van oecumenisme” noemen. De deelname van plaatselijke orthodoxe kerken aan de moderne oecumenische beweging zien zij als hoogst problematisch. Dikwijls vinden ze ook de kalender van dogmatisch belang. De aanname van de nieuwe kalender in 1924 kenmerkte ook het begin van de orthodoxe deelname aan de oecumenische beweging. Oudkalendaristen wijzen erop dat drie pan-orthodoxe (algemene orthodoxe) concilies in de zestiende eeuw een anathema (plechtige vervloeking) uitspraken over het aannemen van de gregoriaanse kalender. Sommige oudkalendaristen beschrijven hun positie dat zij zich hebben afgescheiden van de grotere orthodoxe gebieden om de ware orthodoxie te bewaren ondanks de ketterse vernieuwingen in leer en praktijk.

Behalve de kalender hebben de oudkalendaristen over het algemeen dezelfde riten en geloof behouden als de kerk van Griekenland. Er zijn echter verschillen in verband met de doop. Elke kerk verwerpt de kerkleiding van de andere kerk. Sommigen zien de doop door de andere orthodoxe kerken als geldig. Officieel aanvaarden zij leden uit de andere kerken door het orthodoxe vormsel: de chrismatie.


(en) Old Calendarists op Orthodoxwiki

Q2599399 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow