Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Orde van de Hospitaalbroeders van Sint Johannes de Deo: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
De '''Orde van de Hospitaalbroeders van Sint Johannes de Deo''' of '''van de heilige Johannes van God''' (Latijn: ''Ordo Hospitalarius Sancti Joannis de Deo'') ({{o|O.H.}}); vroegere naam ''Broeders van barmhartigheid'' (''Fratres Misericordiae fratres Sancti Joannis de Deo'') is een rooms-katholieke bedelorde van lekenbroeders, gewijd aan non-profit activiteiten binnen de sociale en gezondheidszorg.
De '''Orde van de Hospitaalbroeders van Sint Johannes de Deo''' of '''van de heilige Johannes van God''' (Latijn: ''Ordo Hospitalarius Sancti Joannis de Deo'') ({{o|O.H.}}); vroegere naam ''Broeders van barmhartigheid'' (''Fratres Misericordiae fratres Sancti Joannis de Deo'') is een rooms-katholieke bedelorde van lekenbroeders, gewijd aan non-profit activiteiten binnen de sociale en gezondheidszorg.


==Geschiedenis===
==Geschiedenis==
Na een bewogen loopbaan als herder, slavenopzichter, militair, rentmeester en boekhandelaar ging de Portugees João Cidade op 20 januari 1537 naar een preek luisteren van de later heilig verklaarde Juan de Ávila (Johannes van Avila). Dit bewoog hem zo enorm, dat hij de boeken die hij te koop had, verbrandde. Hij ontdeed zich van zijn materiële bezittingen, kleedde zich als de armste bedelaars, en liep luid om vergiffenis roepend door de straten, terwijl hij zich zelf sloeg. Aangezien men zijn gedrag waarnam als een acute psychische storing, werd hij in het Koninklijk Hospitaal voor geesteszieken opgenomen en daar behandeld zoals dat in die tijd gebruikelijk was: in afzondering gezet, geketend, gegeseld en op een hongerrantsoen gezet.  
Na een bewogen loopbaan als herder, slavenopzichter, militair, rentmeester en boekhandelaar ging de Portugees [[João Cidade op 20 januari 1537 naar een preek luisteren van de later heilig verklaarde Juan de Ávila (Johannes van Avila). Dit bewoog hem zo enorm, dat hij de boeken die hij te koop had, verbrandde. Hij ontdeed zich van zijn materiële bezittingen, kleedde zich als de armste bedelaars, en liep luid om vergiffenis roepend door de straten, terwijl hij zich zelf sloeg. Aangezien men zijn gedrag waarnam als een acute psychische storing, werd hij in het Koninklijk Hospitaal voor geesteszieken opgenomen en daar behandeld zoals dat in die tijd gebruikelijk was: in afzondering gezet, geketend, gegeseld en op een hongerrantsoen gezet.  


Juan van Ávila kwam hem bezoeken en spoorde hem aan zijn energie te gebruiken voor het helpen van de behoeftigen in de plaats van aan zelfkastijding te doen. João nam de raad ter harte en begon zich redelijker te gedragen. Nadat hij in 1539 vrijkwam uit de instelling, wist hij voldoende geld bijeen te brengen om een gasthuis in te richten voor psychisch gestoorden, zieken en andere behoeftigen. De mensen gingen hem ’Juan de Deo’ noemen, ’Johannes van God’. Zijn navolgers, die net als hij liefde en mededogen wensten uit te dragen door voor zieken en zwakken te zorgen, werden georganiseerd tot de Broeders van Barmhartigheid. In 1572 kregen zij de pauselijke goedkeuring als orde onder de regel van St. Augustinus.
Juan van Ávila kwam hem bezoeken en spoorde hem aan zijn energie te gebruiken voor het helpen van de behoeftigen in de plaats van aan zelfkastijding te doen. João nam de raad ter harte en begon zich redelijker te gedragen. Nadat hij in 1539 vrijkwam uit de instelling, wist hij voldoende geld bijeen te brengen om een gasthuis in te richten voor psychisch gestoorden, zieken en andere behoeftigen. De mensen gingen hem ’Juan de Deo’ noemen, ’Johannes van God’. Zijn navolgers, die net als hij liefde en mededogen wensten uit te dragen door voor zieken en zwakken te zorgen, werden georganiseerd tot de Broeders van Barmhartigheid. Nadat hij in 1555 verdronk toen hij probeerde iemand uit het water te redden, steeg zijn reputatie. (Hij werd zaligverklaard in 1630 en heiligverklaard in 1690).
 
Op 1 januari 1572 kregen de broeders van barmhartigheid van paus [[Pius V]] de officiële goedkeuring als congregatie onder de regel van St. Augustinus.
 
In 1586 werden zij door paus [[Sixtus V]] verhoogd tot Orde. Datzelfde jaar verspreidden zij zich ook naar Colombia, Mexico, Peru en Italië.


Later kregen zij de naam ’Hospitaalbroeders van Sint-Johannes de Deo’.
Later kregen zij de naam ’Hospitaalbroeders van Sint-Johannes de Deo’.

Versie van 24 sep 2020 13:23

De Orde van de Hospitaalbroeders van Sint Johannes de Deo of van de heilige Johannes van God (Latijn: Ordo Hospitalarius Sancti Joannis de Deo) (O.H.); vroegere naam Broeders van barmhartigheid (Fratres Misericordiae fratres Sancti Joannis de Deo) is een rooms-katholieke bedelorde van lekenbroeders, gewijd aan non-profit activiteiten binnen de sociale en gezondheidszorg.

Geschiedenis

Na een bewogen loopbaan als herder, slavenopzichter, militair, rentmeester en boekhandelaar ging de Portugees [[João Cidade op 20 januari 1537 naar een preek luisteren van de later heilig verklaarde Juan de Ávila (Johannes van Avila). Dit bewoog hem zo enorm, dat hij de boeken die hij te koop had, verbrandde. Hij ontdeed zich van zijn materiële bezittingen, kleedde zich als de armste bedelaars, en liep luid om vergiffenis roepend door de straten, terwijl hij zich zelf sloeg. Aangezien men zijn gedrag waarnam als een acute psychische storing, werd hij in het Koninklijk Hospitaal voor geesteszieken opgenomen en daar behandeld zoals dat in die tijd gebruikelijk was: in afzondering gezet, geketend, gegeseld en op een hongerrantsoen gezet.

Juan van Ávila kwam hem bezoeken en spoorde hem aan zijn energie te gebruiken voor het helpen van de behoeftigen in de plaats van aan zelfkastijding te doen. João nam de raad ter harte en begon zich redelijker te gedragen. Nadat hij in 1539 vrijkwam uit de instelling, wist hij voldoende geld bijeen te brengen om een gasthuis in te richten voor psychisch gestoorden, zieken en andere behoeftigen. De mensen gingen hem ’Juan de Deo’ noemen, ’Johannes van God’. Zijn navolgers, die net als hij liefde en mededogen wensten uit te dragen door voor zieken en zwakken te zorgen, werden georganiseerd tot de Broeders van Barmhartigheid. Nadat hij in 1555 verdronk toen hij probeerde iemand uit het water te redden, steeg zijn reputatie. (Hij werd zaligverklaard in 1630 en heiligverklaard in 1690).

Op 1 januari 1572 kregen de broeders van barmhartigheid van paus Pius V de officiële goedkeuring als congregatie onder de regel van St. Augustinus.

In 1586 werden zij door paus Sixtus V verhoogd tot Orde. Datzelfde jaar verspreidden zij zich ook naar Colombia, Mexico, Peru en Italië.

Later kregen zij de naam ’Hospitaalbroeders van Sint-Johannes de Deo’.

Weblinks

rel=nofollow