Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Majeur
Majeur (Frans: majeur, groot) is in de muziektheorie de benaming van een van de twee gebruikelijke toongeslachten: majeur en mineur. Majeur is gebaseerd op de majeur- of grote-tertstoonladder, een toonladder die met een grote terts begint. Majeur, groot, verwijst naar de grote terts.
Bijvoorbeeld de toonladder G grote terts (NL) (ofwel G Major (En), sol majeur (Fr) of G Dur (Du):
- g-a-b-c-d-e-fis-g
De intervallen van een majeurtoonladder zijn van laag naar hoger:
I---1---II---1---III---1/2---IV---1---V---1---VI---1---VII---1/2---VIII
Toon nummer VIII is toon nummer I, alleen dan een octaaf hoger. Na toon nummer VIII komt weer een 'heel' interval zoals van I naar II.
Bij het benoemen van een grote-tertstoonladder gebruikt men in het Nederlands en in het Duits oorspronkelijk hoofdletters en bij kleine-tertstoonladder kleine letters. Tegenwoordig, met name in popmuziek-akkoordenschema's, is het echter ook gebruikelijk om de Engelse notitie aan te houden, waarbij de Grondtoon altijd met een hoofdletter aangeduid wordt en slechts het toongeslacht met m voor mineur en M voor majeur aangeduid wordt.
Voorbeelden
- Officieel: Toccata in g-moll, en Thema Fugatum in C Major
- Nederland: Arabesque in E majeur, en Valse Noble en mi mineur (ook wel E groot, resp. e klein)
- Vlaanderen: Ochtendstemming in Mi bémol groot, en danssuite in la klein
Kerktoonladders zijn opgebouwd volgens een modus, dit zijn modale toonladders. Deze toonladders zijn de voorlopers van de tonaliteit, en gaan uit van de reine stemming in plaats van de gelijkzwevende stemming, welke tegenwoordig het meest gangbaar is.
De klankkleur van de grote-tertstoonladder is wordt omschreven als open en vrolijk; de kleine-tertstoonladder als intiem en sober. Uiteraard is dit naar eigen smaak in te vullen, veel stukken in mineur klinken best aangenaam en vrolijk. Denk maar aan de uitdrukking: iets verloopt in mineur, een mineure stemming.
Zie ook
- Harmonische boventoonreeks
- Sext Waarom de grote reine sext in de majeurtoonladder hoort en de kleine sext in de natuurlijke mineurladder.