MUG Magazine: verschil tussen versies

Huidige versie van 24 jun 2020 om 07:28

MUG Magazine is een sociaal-economisch maandblad dat in Amsterdam gratis verkrijgbaar is.

Ontstaan

MUG Magazine is ontstaan uit het in 1986 in Den Haag opgerichte Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden (M.U.G.), bedoeld als blad ‘van, voor en door’ uitkeringsgerechtigden. Na de eerste verschijning in Den Haag kwam er een Rotterdamse MUG en in oktober 1988 ook een Amsterdamse editie. MUG stond in de links-kritische, activistische doe-het-zelf-cultuur van de jaren tachtig. Veel medewerkers van het eerste uur waren actief in de kraakbeweging. Mede-oprichters van de Amsterdamse MUG waren oud-krakers Jan Bosman (1930-2012) en Tjerk Dalhuisen.

Inmiddels bestaat alleen de Amsterdamse editie nog, sinds 2007 onder de naam MUG Magazine, met een gestileerde rode olifant als beeldmerk. Het nieuws- en opinieblad (in 2015 gemiddelde oplage 32.000), met focus op sociale en culturele ontwikkelingen, telt gemiddeld 44 pagina’s, exclusief incidentele bijlagen als de jaarlijkse Woonlastenkrant. De redactie maakt ook de website Mugweb, met bijna dagelijkse nieuwsupdates over onderwerpen als werkloosheid, arbeidsmarktontwikkeling, armoede, sociale zekerheid en schuldhulp. Naast de gratis printeditie en de website is MUG Magazine ook beschikbaar als online-editie, te lezen via een app of via de website. De gratis distributie beperkt zich tot (groot-)Amsterdam maar het is ook mogelijk om een postabonnement (print en online) op MUG Magazine te nemen.

Doelstelling

Uitgever stichting ter Bevordering van de Belangen van Uitkeringsgerechtigden (BBU) stelt zich ten doel om via MUG Magazine te werken aan positieverbetering en emancipatie van sociale minima, in het bijzonder mensen met een uitkering. Stichting BBU heeft de Anbi-status. Uitkeringsgerechtigden vormen echter sinds 2007 niet langer de enige doelgroep. Die is in de loop der jaren uitgebreid tot ‘iedereen met een inkomen tot ongeveer modaal’, die voor zijn inkomen tenminste gedeeltelijk van de overheid afhankelijk is. En verder ‘iedereen die zich betrokken voelt bij thema’s als armoede, werk, schulden, sociale zekerheid en participatie’.

MUG Magazine richt zich op mensen met een smalle beurs zoals uitkeringsontvangers, werkzoekenden, zelfstandigen zonder personeel, studerenden, gepensioneerden, parttime werkenden, mensen met een arbeidsbeperking enzovoort. Een tweede belangrijke doelgroep wordt gevormd door maatschappelijk betrokken lezers, waaronder professionals en vrijwilligers die met de door MUG behandelde onderwerpen in aanraking komen. Lezersonderzoek (Bureau Markteffect 2014) laat zien dat beide groepen in ongeveer gelijke mate het lezersprofiel vormen, waarbij iets meer vrouwen dan mannen tot de vaste lezers horen en iets meer beter opgeleiden.

Door over rechten en plichten van uitkeringsgerechtigden te schrijven, beoogt MUG bij te dragen aan meer begrip en draagvlak voor de sociale zekerheid. Met artikelen over solliciteren, arbeidsmarkt enzovoort hoopt MUG werklozen aan werk te helpen. Aandacht voor maatschappelijke initiatieven en mogelijkheden tot participatie dragen bij aan zelfredzaamheid en de zogeheten participatiemaatschappij. Veel aandacht voor kunst en cultuur draagt in de visie van MUG bij aan participatie en emancipatie van minima.

Een nevendoelstelling van MUG is al vanaf de oprichting het bieden van een werkervaringsplek voor aspirant mediamakers: journalisten, fotografen, bloggers, vormgevers, opmakers enzovoort. Verschillende journalisten bij landelijk bekende media zijn ooit als vrijwilliger bij MUG begonnen. MUG Magazine ziet zichzelf als journalistieke kweekvijver.

Eerste Amsterdamse Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden (M.U.G.), oktober 1988

Ontwikkeling

Het oorspronkelijke Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden verscheen op weekend- of tabloidformaat, gedrukt op krantenpapier in zwart/wit. De stijl van schrijven en de gehanteerde methodes van nieuwsgaring waren activistisch. De redactie kende aanvankelijk geen hiërarchische structuur, een hoofdredacteur ontbrak.

Met de komst van gesubsidieerde redacteuren – werklozen die via de gemeente Amsterdam een aanstelling bij MUG kregen om werkervaring op te doen – ontstond wel meer een ‘redactiecultuur’ maar nog steeds met de nodige vrijblijvendheid, zeker waar het ging om journalistieke professionaliteit. Begin deze eeuw kreeg MUG een directeur/hoofdredacteur. Bert Vink vervulde deze rol tot 2007. Vink stond, net als de meeste leden van zijn team, op de loonlijst van Maatwerk/Pantar, het re-integratiebedrijf van de gemeente Amsterdam.

Het blad werd vanaf het begin in oktober 1988 tot 2007 door de gemeente Amsterdam gesubsidieerd, met de vrijheid om ook via advertenties eigen inkomsten te genereren. Door de activistische toonzetting, de sobere presentatie en de gerichtheid op vooral bijstandsgerechtigden bleven die inkomsten beperkt. Adverteerders waren vooral maatschappelijke organisaties, sociale advocaten en in de beginjaren – toen zulks wettelijk nog was toegestaan – een enkele winkelier in cannabisproducten.

In 2006 besloot de toenmalige Amsterdamse wethouder van Sociale Zaken Ahmed Aboutaleb (PvdA) in samenspraak met de directie van de sociale dienst tot een andere financieringsrelatie tussen de gemeente en stichting BBU. Aanleiding was een motie om de subsidie van een aantal sociale projecten, waaronder MUG, te staken. MUG werd verzocht meer ruimte te geven aan gemeentelijke informatie omtrent bijstand, participatie en armoedevoorzieningen. Redactionele onafhankelijkheid bleef geborgd en dit werd contractueel vastgelegd. Ongeveer in dezelfde periode werd de afbouw van het gesubsidieerde werk (WIW, I/D etc.) aangekondigd en kreeg MUG de opdracht om te ‘professionaliseren’ en toe te werken naar een ‘subsidie onafhankelijke bedrijfsvoering’.

Het bestuur van stichting BBU en de redactie besloten een directeur/hoofdredacteur van buiten aan te stellen, de eerste niet-gesubsidieerde medewerker in dienst van de stichting. Voor deze taak werd Joop Lahaise aangezocht, voormalig redactiechef (adjunct) van het Amsterdams Stadsblad. Lahaise trad in januari 2007 in dienst. De eerste jaren na zijn aanstelling bleef MUG een werkervaringsplek; de ‘versnelde’ afbouw van het gesubsidieerde werk – inclusief participatieplaatsen voor academici in de bijstand met journalistiek aspiraties – werd pas in 2013 serieus ingezet.

Lahaise begon met het restylen van Maandblad M.U.G. tot het huidige MUG Magazine – inclusief naamsverandering – en het invoeren van een meer journalistieke manier van nieuwsgaring en stijl. Ook werd de bedrijfsvoering onder handen genomen, om enerzijds de kosten te beheersen en anderzijds tot meer slagvaardigheid te komen om als onafhankelijk blad te kunnen voortbestaan. Dat laatste bleek niet eenvoudig, gezien de doelstelling van het blad, het imago van ‘links werklozenblaadje’, de geringe ervaring van het team met deze opdracht en de omstandigheid van een sowieso noodlijdende mediabranche (ten tijde van economische crisis). De kentering tekende zich pas in 2014 af. Het personeelsbestand was inmiddels teruggebracht van gemiddeld 14 gesubsidieerde medewerkers naar nog maar twee, plus de niet-gesubsidieerde directeur/hoofdredacteur. Van de oude ploeg was nog een enkele redacteur over, nu als vrijwilliger of freelancer. Met redactiechef Marcel Schor en vormgevers Rob van der Doe en Jantine Jimmink slaagde Lahaise erin MUG Magazine om te vormen tot een publieksblad met nog steeds de focus op sociaal en cultureel nieuws. Onderzoek van Bureau Markteffect in 2014 bevestigde het succes van de reorganisatie. MUG Magazine bereikte in 2014 maandelijks tenminste 40.000 lezers (exclusief het online-bereik via de website en de digitale editie) bij een oplage (in 2014) van 30.000.

Redactiestatuut

MUG volgt de uitvoeringspraktijk van de sociale zekerheid en overig relevant nieuws. MUG belooft in zijn redactiestatuut verslaggeving en opinie te scheiden. Maatschappelijke betrokkenheid van de redactie maakt nog wel onlosmakelijk deel uit van de manier waarop MUG journalistiek definieert.

De redactie opereert onafhankelijk van het stichtingsbestuur, oftewel de uitgever, en wordt daarin gesteund door een redactiestatuut. De hoofdredacteur is echter tegelijkertijd directeur/uitgever en als zodanig verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering. MUG Magazine is nadrukkelijk niet gebonden aan een politieke partij of levensbeschouwelijke stroming maar ziet zichzelf wel als links, zoals ook andere bladen zich meer of minder in een bepaalde politieke richting positioneren.

Cijfers

Oplage in 2015 gemiddeld 32.000 per maand Gratis verkrijgbaar via circa 300 locaties in Amsterdam, Amstelveen, Diemen, Duivendrecht en IJmuiden Circa 200, deels betalende, abonnees

44 pagina's full color (glans omslag) Het blad wordt sinds oktober 2014 gedrukt bij Senefelder Misset in Doetinchem, daarvoor bij Dijkman Offset in Diemen. MUG Magazine verschijnt ook in digitale vorm via een gelijknamige app en verzorgt dagelijks nieuws via de website www.mugweb.nl

Medewerkers

MUG Magazine heeft op 1 januari 2016 twee medewerkers in loondienst, naast een aantal vaste medewerkers op freelance basis of als vrijwilliger.

Joop Lahaise (directeur/hoofdredacteur)
Marcel Schor (redactiechef)

Medewerkers (selectie)

Rob van der Doe (vormgever)
Jantine Jimmink (vormgever/opmaker)
Toine Graus (verslaggever)
Jos Verdonk (verslaggever)
Hella Baan (verslaggever)
José Verwaal (verslaggever)
Trudy Admiraal (verslaggever)
Steven van der Jagt (verslaggever)
Jacques Peters (columnist)
Sjo Velland (columnist)

Arnoud van Soest (verslaggever)
Peter van Straaten (cartoonist)
Joep Bertrams (cartoonist)
Peter de Vries, Pejo (cartoonist)
George Maas (fotograaf)
Sodis Vita (fotograaf)
Sandra Hoogeboom (fotograaf)
Erik Veld (fotograaf)
Fred van der Zee (distributeur, fotografie)

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-'''MUG Magazine''' is een gratis [[maandblad]], dat vooral in Amsterdam en omgeving wordt verspreid. Het is in 1988 opgericht als ''Maandblad voor UitkeringsGerechtigden'' (M.U.G.), ''editie Amsterdam''. MUG is een uitgave van stichting BBU. Deze Stichting ter Bevordering van de Belangen van Uitkeringsgerechtigden is opgericht met als doel het uitgeven van het Maandblad voor UitkeringsGerechtigden, zoals MUG oorspronkelijk heette. Het blad verschijnt in een oplage van 32.000 (peildatum 1 mei 2020). Naast het papieren maandblad is er een gelijknamige website met nieuwsartikelen en de mogelijkheid om het maandblad online te lezen. MUG richt zich op mensen in een financieel kwetsbare situatie, als gevolg van bijvoorbeeld werkloosheid, en meer algemeen op maatschappelijk betrokken lezers.
+[[Bestand:MUGzomer2015.png|kaderloos|300px|rechts|MUG Magazine]]
+'''MUG Magazine''' is een sociaal-economisch [[maandblad]] dat in [[Amsterdam]] gratis verkrijgbaar is.
-MUG Magazine verschijnt twaalf keer per jaar met 32 pagina's plus omslag. De oplage is iedere maand 32.000. Bijzonder edities, zoals een jubileumnummer of special, worden soms in een grotere oplage gedrukt en verspreid. MUG ligt in eigen displays (bakken) op ruim 250 plekken in Amsterdam, Amstelveen, Diemen, Duivendrecht, Badhoevedorp en IJmuiden.
+==Ontstaan==
+'''MUG Magazine''' is ontstaan uit het in 1986 in Den Haag opgerichte ''Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden'' (M.U.G.), bedoeld als blad ‘van, voor en door’ uitkeringsgerechtigden. Na de eerste verschijning in Den Haag kwam er een [https://search.socialhistory.org/Record/1359921/Details Rotterdamse MUG] en in oktober 1988 ook een Amsterdamse editie. MUG stond in de links-kritische, activistische [[Do-It-Yourself|doe-het-zelf-cultuur]] van de jaren tachtig. Veel medewerkers van het eerste uur waren actief in de [[kraakbeweging]]. Mede-oprichters van de Amsterdamse MUG waren oud-krakers Jan Bosman (1930-2012) en Tjerk Dalhuisen.
-== Inhoud ==
+Inmiddels bestaat alleen de Amsterdamse editie nog, sinds 2007 onder de naam '''MUG Magazine''', met een gestileerde rode olifant als beeldmerk. Het nieuws- en opinieblad (in 2015 gemiddelde oplage 32.000), met focus op sociale en culturele ontwikkelingen, telt gemiddeld 44 pagina’s, exclusief incidentele bijlagen als de jaarlijkse Woonlastenkrant. De redactie maakt ook de website [http://www.mugweb.nl Mugweb], met bijna dagelijkse nieuwsupdates over onderwerpen als werkloosheid, arbeidsmarktontwikkeling, armoede, sociale zekerheid en schuldhulp. Naast de gratis printeditie en de website is MUG Magazine ook beschikbaar als online-editie, te lezen via een app of via de website. De gratis distributie beperkt zich tot (groot-)Amsterdam maar het is ook mogelijk om een postabonnement (print en online) op MUG Magazine te nemen.
-MUG besteedt veel aandacht aan sociale regelgeving, met uitleg van uitkeringen (landelijk), toeslagen en gemeentelijke regelingen waar minima een beroep op kunnen doen. De redactie focust op de gevolgen van regelingen voor betrokkenen en laat mensen aan het woord die ermee te maken krijgen. Daarnaast is er veel aandacht voor thema's die nauw met armoede te maken hebben, zoals: schuldenproblematiek, arbeidsmarkt en wonen. Vaste ingrediënten zijn een kort nieuwsoverzicht, een hoofdredactioneel commentaar, een groot interview en tenminste één verdiepend achtergrondartikel. Ook vast zijn onder meer de cartoons van Joep Bertrams (pagina 4) en Pejo (Peter de Vries).
-Achterin het blad vindt de lezer een cultuursectie en luchtiger onderwerpen zoals het recept van de maand, Gratis in Amsterdam (rubriek), de cryptogram en de kledingrubriek Dress for Succes. Serieuzere rubrieken zijn onder meer De Ombudsman, Sociale Raadslieden en berichten van de Participatieraad.
+==Doelstelling==
+Uitgever stichting ter ''Bevordering van de Belangen van Uitkeringsgerechtigden'' (BBU) stelt zich ten doel om via MUG Magazine te werken aan positieverbetering en emancipatie van sociale minima, in het bijzonder mensen met een uitkering. Stichting BBU heeft de [[ANBI|Anbi-status]]. Uitkeringsgerechtigden vormen echter sinds 2007 niet langer de enige doelgroep. Die is in de loop der jaren uitgebreid tot ‘iedereen met een inkomen tot ongeveer modaal’, die voor zijn inkomen tenminste gedeeltelijk van de overheid afhankelijk is. En verder ‘iedereen die zich betrokken voelt bij thema’s als armoede, werk, schulden, sociale zekerheid en participatie’.
-== Geschiedenis ==
+MUG Magazine richt zich op mensen met een smalle beurs zoals uitkeringsontvangers, werkzoekenden, zelfstandigen zonder personeel, studerenden, gepensioneerden, parttime werkenden, mensen met een arbeidsbeperking enzovoort. Een tweede belangrijke doelgroep wordt gevormd door maatschappelijk betrokken lezers, waaronder professionals en vrijwilligers die met de door MUG behandelde onderwerpen in aanraking komen. Lezersonderzoek (Bureau Markteffect 2014) laat zien dat beide groepen in ongeveer gelijke mate het lezersprofiel vormen, waarbij iets meer vrouwen dan mannen tot de vaste lezers horen en iets meer beter opgeleiden.
-MUG Magazine – meestal afgekort tot MUG – draagt zijn huidige naam sinds een restyling van het blad in 2007. De oude naam Maandblad voor UitkeringsGerechtigden dekte de lading niet meer omdat het blad zich steeds meer op minima in het algemeen richtte, met of zonder uitkering. Bovendien kwam MUG noch stichting BBU als belangenbehartigers actief op voor uitkeringsgerechtigden. Het blad ontwikkelde zich tot een journalistiek product: geëngageerd maar bovenal de journalistieke grondbeginselen eerbiedigend.
-Stichting BBU nam begin 2007 voor het eerst een directeur/hoofdredacteur aan in regulier dienstverband. Journalist Joop Lahaise vervult die functie sindsdien. Tot 2007 waren alle betaalde medewerkers gedetacheerd, meest als banenpooler vanuit werkbedrijf Pantar Amsterdam, het vroegere Maatwerk.
+Door over rechten en plichten van uitkeringsgerechtigden te schrijven, beoogt MUG bij te dragen aan meer begrip en draagvlak voor de sociale zekerheid. Met artikelen over solliciteren, arbeidsmarkt enzovoort hoopt MUG werklozen aan werk te helpen. Aandacht voor maatschappelijke initiatieven en mogelijkheden tot participatie dragen bij aan zelfredzaamheid en de zogeheten participatiemaatschappij. Veel aandacht voor kunst en cultuur draagt in de visie van MUG bij aan participatie en emancipatie van minima.
-Oprichter van het eerste uur van het Maandblad voor UitkeringsGerechtigden in Den Haag was Frans Hoynck van Papendrecht. Met andere werklozen, waaronder oud-journalisten van het voormalige dagblad Het Vaderland, startte hij in 1984 een blad voor uitkeringsgerechtigden. Andere Haagse MUG'ers van het eerste uur: Sylvia Roes, Bas Groot Wesseldijk, Rob Knol, Maarten de Kroon, Matthijs Torenbeek en Tom Vermeulen. Het blad hield in 1988 op te bestaan. Ondertussen was er ook een Rotterdamse editie opgericht, onder hoofdredactie van Wim Herstel. Deze hield tot 1990 stand. MUG Magazine vierde in oktober 2018 zijn dertigjarig jubileum met een speciale editie waarin interviews met oprichters en medewerkers van het eerste uur.
+Een nevendoelstelling van MUG is al vanaf de oprichting het bieden van een werkervaringsplek voor aspirant mediamakers: journalisten, fotografen, bloggers, vormgevers, opmakers enzovoort. Verschillende journalisten bij landelijk bekende media zijn ooit als vrijwilliger bij MUG begonnen. MUG Magazine ziet zichzelf als journalistieke kweekvijver.
-Ex-ondernemer, veroordeeld bankovervaller en kraker Jan Bosman was initiatiefnemer van de Amsterdamse MUG. Bosman stond ook aan de wieg van stichting BBU, die in 1988 bestuurd werd door Theo Schuyt, Raymond Hermans, Christina Meijerink en Johan Verkoyen. Als eerste bestuurders zijn zij tevens de oprichters van stichting BBU. Verder wordt Paul Ermers vermeld als bestuurder van het eerste uur. Bosman beoogde zijn blad via deze stichting een meer solide basis te verschaffen dan de Haagse en Rotterdamse edities. Hij pleitte voor een meer hiërarchische structuur, met een directeur/hoofdredacteur als leidinggevende. Niettemin bleef de Amsterdamse MUG bijna twee decennia lang een activistisch blad met herkenbare wortels in de kraakbeweging, gerund volgens de doe-het-zelfcultuur van de jaren tachtig.
+[[Bestand:MUGoktober1988.jpg|kaderloos|200px|rechts|Eerste Amsterdamse Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden (M.U.G.), oktober 1988]]
+==Ontwikkeling==
+Het oorspronkelijke Maandblad voor Uitkeringsgerechtigden verscheen op weekend- of [[tabloidformaat]], gedrukt op krantenpapier in zwart/wit. De stijl van schrijven en de gehanteerde methodes van nieuwsgaring waren activistisch. De redactie kende aanvankelijk geen hiërarchische structuur, een hoofdredacteur ontbrak.
-Met regelingen als de WIW en de I/D konden werklozen met subsidie bij vooral sociale en culturele instellingen aan de slag. Stichting BBU maakte gebruik van deze mogelijk en werd zo feitelijk een re-integratiebedrijf voor hoger opgeleiden. Ook de toenmalige directeur/hoofdredacteur Bert Vink kwam uit de banenpool. Vanaf 2007 nam de directeur/hoofdredacteur de rol van werkbegeleider op zich, in nauwe samenwerking met Pantar. In 2013 liepen de zogeheten Melkert-banen ten einde. MUG hield nog één medewerker over, die via Pantar bij het blad was gedetacheerd. Een tweede ex-WIW'er kwam in loondienst.
+Met de komst van gesubsidieerde redacteuren – werklozen die via de gemeente Amsterdam een aanstelling bij MUG kregen om werkervaring op te doen – ontstond wel meer een ‘redactiecultuur’ maar nog steeds met de nodige vrijblijvendheid, zeker waar het ging om journalistieke professionaliteit. Begin deze eeuw kreeg MUG een directeur/hoofdredacteur. Bert Vink vervulde deze rol tot 2007. Vink stond, net als de meeste leden van zijn team, op de loonlijst van Maatwerk/[[Pantar]], het re-integratiebedrijf van de gemeente Amsterdam.
-== Financiering ==
+Het blad werd vanaf het begin in oktober 1988 tot 2007 door de gemeente Amsterdam gesubsidieerd, met de vrijheid om ook via advertenties eigen inkomsten te genereren. Door de activistische toonzetting, de sobere presentatie en de gerichtheid op vooral bijstandsgerechtigden bleven die inkomsten beperkt. Adverteerders waren vooral maatschappelijke organisaties, sociale advocaten en in de beginjaren – toen zulks wettelijk nog was toegestaan – een enkele winkelier in cannabisproducten.
-Dat in 2007 de eerste (hoofd)redacteur in vaste dienst kon worden aangenomen was het gevolg van een nieuwe financieringsconstructie. Stichting BBU raakte haar subsidie kwijt maar kreeg daar een inkoopcontract met de gemeente Amsterdam voor terug. Deze verandering markeerde tevens de omslag van actiekrant naar een meer journalistiek, informatief maandblad.
-Daarnaast moet MUG het hebben van advertenties, projecten (zoals de Stadsgids Schulden, gefinancierd door de Delta Lloyd Foundation/Stichting van Schulden naar Kansen), donaties en steunabonnementen. Ook lezers buiten het verspreidingsgebied kunnen zich op het blad abonneren. Stichting BBU en MUG Magazine hebben geen winstoogmerk.
+In 2006 besloot de toenmalige Amsterdamse wethouder van Sociale Zaken [[Ahmed Aboutaleb]] (PvdA) in samenspraak met de directie van de sociale dienst tot een andere financieringsrelatie tussen de gemeente en stichting BBU. Aanleiding was een motie om de subsidie van een aantal sociale projecten, waaronder MUG, te staken. MUG werd verzocht meer ruimte te geven aan gemeentelijke informatie omtrent bijstand, participatie en armoedevoorzieningen. Redactionele onafhankelijkheid bleef geborgd en dit werd contractueel vastgelegd. Ongeveer in dezelfde periode werd de afbouw van het gesubsidieerde werk (WIW, I/D etc.) aangekondigd en kreeg MUG de opdracht om te ‘professionaliseren’ en toe te werken naar een ‘subsidie onafhankelijke bedrijfsvoering’.
-== Bereik ==
+Het bestuur van stichting BBU en de redactie besloten een directeur/hoofdredacteur van buiten aan te stellen, de eerste niet-gesubsidieerde medewerker in dienst van de stichting. Voor deze taak werd Joop Lahaise aangezocht, voormalig redactiechef (adjunct) van het [[Amsterdams Stadsblad]]. Lahaise trad in januari 2007 in dienst. De eerste jaren na zijn aanstelling bleef MUG een werkervaringsplek; de ‘versnelde’ afbouw van het gesubsidieerde werk – inclusief participatieplaatsen voor academici in de bijstand met journalistiek aspiraties – werd pas in 2013 serieus ingezet.
-Stichting BBU heeft niet de middelen om regelmatig lezersonderzoek te laten uitvoeren. De laatste keer was in 2014 door Bureau Markteffect. Dat liet zien dat ongeveer driekwart van de Amsterdammers MUG Magazine kent. MUG is vooral bekend onder Amsterdammers tussen de 35 en 65 jaar, zzp'ers, ondernemers en (gedeeltelijk) arbeidsongeschikten. Ruim 100.000 Amsterdammers geven aan MUG weleens te lezen; 40.000 doen dat iedere maand. Van de lezer geeft 91 procent aan een positieve tot zeer positieve indruk van MUG te hebben.
-== Uitgever ==
+Lahaise begon met het restylen van ''Maandblad M.U.G.'' tot het huidige '''MUG Magazine''' – inclusief naamsverandering – en het invoeren van een meer journalistieke manier van nieuwsgaring en stijl. Ook werd de bedrijfsvoering onder handen genomen, om enerzijds de kosten te beheersen en anderzijds tot meer slagvaardigheid te komen om als onafhankelijk blad te kunnen voortbestaan. Dat laatste bleek niet eenvoudig, gezien de doelstelling van het blad, het imago van ‘links werklozenblaadje’, de geringe ervaring van het team met deze opdracht en de omstandigheid van een sowieso noodlijdende mediabranche (ten tijde van economische crisis). De kentering tekende zich pas in 2014 af. Het personeelsbestand was inmiddels teruggebracht van gemiddeld 14 gesubsidieerde medewerkers naar nog maar twee, plus de niet-gesubsidieerde directeur/hoofdredacteur. Van de oude ploeg was nog een enkele redacteur over, nu als vrijwilliger of freelancer. Met redactiechef Marcel Schor en vormgevers Rob van der Doe en Jantine Jimmink slaagde Lahaise erin MUG Magazine om te vormen tot een publieksblad met nog steeds de focus op sociaal en cultureel nieuws. Onderzoek van Bureau Markteffect in 2014 bevestigde het succes van de reorganisatie. MUG Magazine bereikte in 2014 maandelijks tenminste 40.000 lezers (exclusief het online-bereik via de website en de digitale editie) bij een oplage (in 2014) van 30.000.
-MUG Magazine is onafhankelijk. Het blad wordt uitgegeven door de stichting ter Bevordering van de Belangen van Uitkeringsgerechtigden (BBU), die verantwoordelijk is voor 'het oprichten en in stand houden van een organisatie waarmee een hoogwaardige produktie van het onder a. bedoelde blad kan worden gewaarborgd' (art. 4, lid b. van de statuten). Het stichtingsbestuur bestaat uit Pam de Soete (voorzitter), Eef Meijerman (penningmeester), Ivo Rigter, Hylke Vermeer en Ditte Kuijpens (samenstelling op 1 juni 2020).
-MUG Magazine en stichting BBU staan bij de Amsterdamse Kamer van Koophandel ingeschreven onder KvK-nummer 33206833. De redactie is gevestigd in gebouw De Remise op de Oostelijke Eilande
+==Redactiestatuut==
+MUG volgt de uitvoeringspraktijk van de sociale zekerheid en overig relevant nieuws. MUG belooft in zijn redactiestatuut verslaggeving en opinie te scheiden. Maatschappelijke betrokkenheid van de redactie maakt nog wel onlosmakelijk deel uit van de manier waarop MUG journalistiek definieert.
-== Team ==
+De redactie opereert onafhankelijk van het stichtingsbestuur, oftewel de uitgever, en wordt daarin gesteund door een redactiestatuut. De hoofdredacteur is echter tegelijkertijd directeur/uitgever en als zodanig verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering. MUG Magazine is nadrukkelijk niet gebonden aan een politieke partij of levensbeschouwelijke stroming maar ziet zichzelf wel als links, zoals ook andere bladen zich meer of minder in een bepaalde politieke richting positioneren.
-Anno 2020 bestaat het vaste team van MUG Magazine uit twee medewerkers in loondienst bij stichting BBU. Naast hoofdredacteur Joop Lahaise is dat redactiechef Marcel Schor. Een derde vaste kracht is Fred van der Zee, die al sinds 2008 als distributeur en stand-in fotograaf bij MUG is gedetacheerd.
-Overige betaalde krachten zijn freelancer, aangevuld met enkele vrijwilligers. Een van hen is Tony Strijbosch, die vrijwel vanaf het eerste uur aan MUG is verbonden. Een andere oudgediende, die opnieuw als vrijwilliger actief is geworden, is fotograaf Sake Rijpkema.
+==Cijfers==
+Oplage in 2015 gemiddeld 32.000 per maand
+Gratis verkrijgbaar via circa 300 locaties in Amsterdam, Amstelveen, Diemen, Duivendrecht en IJmuiden
+Circa 200, deels betalende, abonnees
-Formeel bestaat de redactie slechts uit de hoofdredacteur en de redactiechef. Zij kunnen door het stichtingsbestuur worden afgerekend op hun redactionele verantwoordelijkheid. In de praktijk worden echter alle schrijvende medewerkers van MUG Magazine tot de redactie gerekend. Redacteuren, dus ook freelancers en vrijwilligers, hebben een vergelijkbare inspraak in onderwerpkeuze, aanpak en opzet van ieder nummer als een reguliere kranten- of weekbladredactie.
+pagina's full color (glans omslag)
+Het blad wordt sinds oktober 2014 gedrukt bij Senefelder Misset in Doetinchem,
+daarvoor bij Dijkman Offset in Diemen.
+MUG Magazine verschijnt ook in digitale vorm via een gelijknamige app en verzorgt dagelijks nieuws via de website [http://www.mugweb.nl www.mugweb.nl]
-Buiten de redactie is er een ploeg van min of meer vaste freelance fotografen, tekenaars/cartoonisten en vormgevers/opmakers. Het huidige bladontwerp is van grafisch vormgever Rob van der Doe. Zijn partner Jantine Jimmink verzorgt de opmaak en een deel van de vormgeving, vaak samen met een tweede externe vormgever. Sinds 2019 is dat met enige regelmaat grafisch ontwerpster Ilona van Harlingen.
+==Medewerkers==
+MUG Magazine heeft op 1 januari 2016 twee medewerkers in loondienst, naast een aantal vaste medewerkers op freelance basis of als vrijwilliger.
-Vaste cartoonisten zijn Joep Bertrams en Pejo (Peter de Vries). Tot kort voor zijn overlijden was Peter van Straaten een van MUG's vaste cartoonisten.
+* [http://www.lahaise.nl Joop Lahaise] (directeur/hoofdredacteur)
+* Marcel Schor (redactiechef)
-Schrijvers/journalisten (extern) die regelmatig voor MUG schrijven zijn: Jos Verdonk, Arnoud van Soest, Arjan van Oorsouw, Trudy Admiraal, Steven van der Jagt, Marchien Kuijken (eindredactie/correctie), Elisabeth Venice, Erik van Erp, DaniÃ«Elle Robben en Vanessa Vijzelman. Fotografen: Sake Rijpkema, George Maas, Sodis Vita, Erik Veld, Sandra Hoogeboom.
+;Medewerkers (selectie)
+{|
+|valign="top"|
+|width="300pt"|
+*Rob van der Doe (vormgever)
+*Jantine Jimmink (vormgever/opmaker)
+*Toine Graus (verslaggever)
+*Jos Verdonk (verslaggever)
+*Hella Baan (verslaggever)
+*José Verwaal (verslaggever)
+*Trudy Admiraal (verslaggever)
+*Steven van der Jagt (verslaggever)
+*Jacques Peters (columnist)
+*Sjo Velland (columnist)
+|valign="top"|
+*Arnoud van Soest (verslaggever)
+*[[Peter van Straaten]] (cartoonist)
+*[[Joep Bertrams]] (cartoonist)
+*Peter de Vries, Pejo (cartoonist)
+*George Maas (fotograaf)
+*Sodis Vita (fotograaf)
+*Sandra Hoogeboom (fotograaf)
+*Erik Veld (fotograaf)
+*Fred van der Zee (distributeur, fotografie)
+|}
-Overige schrijvers (rubrieken) en Illustratoren: Jacques Peeters (Bijstandsbond), Arre Zuurmond (Gemeentelijke Ombudsman), Andreas Verwaal (Gratis in Amsterdam), Christine Westerveld (cryptogram), Martin Brandwagt (Participatieraad), Puck Kerkhoven (recept).
+{{authority control|TYPE=o|Wikidata= }}
+[[Categorie:Nederlands tijdschrift]]
-[[Categorie:Tijdschrift| MUG Magazine]]
+[[Categorie:Nederlandstalig tijdschrift]]