Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Karel Constant Peeters: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(+)
Regel 1: Regel 1:
Prof. dr. '''Karel Constant Peeters''' ([[Wuustwezel]], [[29 december]] [[1903]] – [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[16 december]] [[1975]]) was een Antwerps stadssecretaris en volkskundige. Hij wordt beschouwd als een grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de [[volkskunde]] in Nederlandstalig België.
Prof. dr. '''Karel Constant Peeters''' ([[Wuustwezel]], [[29 december]] [[1903]] – [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[16 december]] [[1975]]) was een Antwerps stadssecretaris en volkskundige. Hij wordt beschouwd als een grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de [[volkskunde]] in Nederlandstalig België.


===Opleiding===
===Opleiding en loopbaan===
K. C. Peeters studeerde Sociale Psychologie, Pedagogiek en Kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Gent, de enige universiteit in Nederlandstalig België waar ook Volkskunde werd gedoceerd, namelijk door [[Paul De Keyser]].
K. C. Peeters haalde zijn diploma als onderwijzer in juli 1923 en was dan onderwijzer in Wuustwezel, waar hij zelf naar school was gegaan.


Met zijn doctorale dissertatie over ''De psychologische aspecten en de paedagogische beteekenis van de folklore'' promoveerde hij in 1928 tot doctor in de Opvoedkundige Wetenschappen.
Vanaf 1930 was hij medewerker van de Antwerpse krant ''De Morgenpost'', wat toen de Antwerpse uitgave was van ''[De Standaard]]''. Intussen studeerde hij Sociale Psychologie, Pedagogiek en Kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Gent, de enige universiteit in Nederlandstalig België waar ook Volkskunde werd gedoceerd, namelijk door [[Paul De Keyser]]. Met zijn doctorale dissertatie over ''De psychologische aspecten en de paedagogische beteekenis van de folklore'' promoveerde hij in 1938 tot doctor in de Opvoedkundige Wetenschappen.


===Loopbaan===
In 1941 kwam hij in dienst van de stad [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]]. Kort na de Tweede Wereldoorlog werd hij kabinetschef bij toenmalig burgemeester [[Leo Delwaide senior]]. In 1947 werd hij adjunct-stadssecretaris, in 1950 stadssecretaris en in 1969 ere-stadssecretaris. Als ambtenaar was hij onder meer conservator van het Oudheidkundig Museum en stadsarchivaris. Naast deze activiteiten in Antwerpen werd hij in 1946 aan de Katholieke Universiteit van Leuven, assistent van prof. [[Jan Gessler]]. In 1959 werd hij buitengewoon professor in Leuven. Hij doceerde Nederlandse volkskunde, Methoden der moderne volkskunde, en Museumkunde/[[Museologie]].
Aanvankelijk werkte hij in het onderwijs en als journalist voor de Antwerpse krant ''De Morgenpost''. In 1941 kwam hij in dienst van de stad [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], waar hij in 1950 benoemd werd tot stadssecretaris. Als ambtenaar was hij onder meer conservator van het Oudheidkundig Museum en stadsarchivaris. Naast deze activiteiten in Antwerpen was hij buitengewoon professor aan de Katholieke Universiteit van Leuven, waar hij onder andere Volkskunde en [[Museologie]] doceerde.


Hij stichtte het Instituut voor Volkskunde (1968), dat in 1980 werd ombenoemd tot K.C.Peeters-Instituut voor Volkskunde.
Hij stichtte het Instituut voor Volkskunde (1968), dat in 1980 werd ombenoemd tot K.C. Peeters-Instituut voor Volkskunde.


Hij was lid van de Belgische Commissie voor Volkskunde, redactiesecretaris van het tijdschrift ''[[Volkskunde (tijdschrift)|Volkskunde]]'', voorzitter van de redactieraad van ''[[Bijdragen tot de Geschiedenis]]'', en andere.
Hij was lid van de Belgische Commissie voor Volkskunde, redactiesecretaris van het tijdschrift ''[[Volkskunde (tijdschrift)|Volkskunde]]'', voorzitter van de redactieraad van ''[[Bijdragen tot de Geschiedenis]]'', en andere.
Peeters was nauw betrokken bij de ontwikkeling van het openluchtmuseum [[Bokrijk]]. Mede door de steun van K. C. Peeters, werden een aantal oude huizen uit de Antwerpse binnenstd in Bokrijk heropgebouwd als een stadswijk.
De toen bijna verdwenen traditie van het eten van [[worstenbrood]] op [[Verloren Maandag]] werd door hem in de jaren 1950 nieuw leven ingeblazen en wordt tot op heden in Antwerpen onderhouden.


Hij schreef een groot aantal boeken over volkskundige thema’s en publiceerde talrijke bijdragen in binnen- en buitenlandse vaktijdschriften.
Hij schreef een groot aantal boeken over volkskundige thema’s en publiceerde talrijke bijdragen in binnen- en buitenlandse vaktijdschriften.


==Publicaties (selectie)==
==Publicaties (selectie)==
* K. C. Peeters, J. Gessler, Henri Lievens, ''Eigen aard – Overzicht van het Vlaamse volksleven'', 1963.
* ''Nederlandse volkskundige bibliografie: systematische registers op tijdschriften, reekswerken en gelegenheidsuitgaven (1964–1998)'', Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Volkskunde-Commissie.; Commission royale belge de folklore. Section flamande
* ''Nederlandse volkskundige bibliografie: systematische registers op tijdschriften, reekswerken en gelegenheidsuitgaven (1964–1998)'', Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Volkskunde-Commissie.; Commission royale belge de folklore. Section flamande
* ''Soldaten van Napoleon'', Antwerpen: "De Vlijt", 1955.
* ''Soldaten van Napoleon'', Antwerpen, De Vlijt, 1955.
* ''Het Vlaamse volksleven'', Hasselt, Uitgeverij Heideland,1962.
* ''Het Vlaamse volksleven'', Hasselt, Uitgeverij Heideland,1962.


Regel 29: Regel 33:
==Bronnen==
==Bronnen==
* http://literairgent.be/lexicon/auteurs/peeters-karel-constant/
* http://literairgent.be/lexicon/auteurs/peeters-karel-constant/
* Gazet van Antwerpen, 7 november 2003, ''Tentoonstelling herdenkt stadssecretaris Peeters'' http://www.gva.be/cnt/oid269907/archief-tentoonstelling-herdenkt-stadssecretaris-peeters
{{Authority control|TYPE=p |LCCN=n/81/058867 |ISAAR=au::14552 |DBNL=peet013|Wikidata=}}
{{Authority control|TYPE=p |LCCN=n/81/058867 |ISAAR=au::14552 |DBNL=peet013|Wikidata=}}
{{DEFAULTSORT:Peeters, Karel Constant}}
{{DEFAULTSORT:Peeters, Karel Constant}}

Versie van 24 dec 2016 19:55

Prof. dr. Karel Constant Peeters (Wuustwezel, 29 december 1903Antwerpen, 16 december 1975) was een Antwerps stadssecretaris en volkskundige. Hij wordt beschouwd als een grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de volkskunde in Nederlandstalig België.

Opleiding en loopbaan

K. C. Peeters haalde zijn diploma als onderwijzer in juli 1923 en was dan onderwijzer in Wuustwezel, waar hij zelf naar school was gegaan.

Vanaf 1930 was hij medewerker van de Antwerpse krant De Morgenpost, wat toen de Antwerpse uitgave was van [De Standaard]]. Intussen studeerde hij Sociale Psychologie, Pedagogiek en Kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Gent, de enige universiteit in Nederlandstalig België waar ook Volkskunde werd gedoceerd, namelijk door Paul De Keyser. Met zijn doctorale dissertatie over De psychologische aspecten en de paedagogische beteekenis van de folklore promoveerde hij in 1938 tot doctor in de Opvoedkundige Wetenschappen.

In 1941 kwam hij in dienst van de stad Antwerpen. Kort na de Tweede Wereldoorlog werd hij kabinetschef bij toenmalig burgemeester Leo Delwaide senior. In 1947 werd hij adjunct-stadssecretaris, in 1950 stadssecretaris en in 1969 ere-stadssecretaris. Als ambtenaar was hij onder meer conservator van het Oudheidkundig Museum en stadsarchivaris. Naast deze activiteiten in Antwerpen werd hij in 1946 aan de Katholieke Universiteit van Leuven, assistent van prof. Jan Gessler. In 1959 werd hij buitengewoon professor in Leuven. Hij doceerde Nederlandse volkskunde, Methoden der moderne volkskunde, en Museumkunde/Museologie.

Hij stichtte het Instituut voor Volkskunde (1968), dat in 1980 werd ombenoemd tot K.C. Peeters-Instituut voor Volkskunde.

Hij was lid van de Belgische Commissie voor Volkskunde, redactiesecretaris van het tijdschrift Volkskunde, voorzitter van de redactieraad van Bijdragen tot de Geschiedenis, en andere.

Peeters was nauw betrokken bij de ontwikkeling van het openluchtmuseum Bokrijk. Mede door de steun van K. C. Peeters, werden een aantal oude huizen uit de Antwerpse binnenstd in Bokrijk heropgebouwd als een stadswijk.

De toen bijna verdwenen traditie van het eten van worstenbrood op Verloren Maandag werd door hem in de jaren 1950 nieuw leven ingeblazen en wordt tot op heden in Antwerpen onderhouden.

Hij schreef een groot aantal boeken over volkskundige thema’s en publiceerde talrijke bijdragen in binnen- en buitenlandse vaktijdschriften.

Publicaties (selectie)

  • K. C. Peeters, J. Gessler, Henri Lievens, Eigen aard – Overzicht van het Vlaamse volksleven, 1963.
  • Nederlandse volkskundige bibliografie: systematische registers op tijdschriften, reekswerken en gelegenheidsuitgaven (1964–1998), Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Volkskunde-Commissie.; Commission royale belge de folklore. Section flamande
  • Soldaten van Napoleon, Antwerpen, De Vlijt, 1955.
  • Het Vlaamse volksleven, Hasselt, Uitgeverij Heideland,1962.
Over K. C. Peeters
  • Joos Florquin, Ten huize van... (11): K. C. Peeters op dbnl.org
  • S[tefaan] Top, Peeters, Karel, volkskundige, hoogleraar, stadssecretaris (1903-1975), in: Nationaal biografisch woordenboek, deel 11, (1990–), p. 632
  • Huldenummer K. C. Peeters, in: Volkskunde: driemaandelijks tijdschrift voor de studie van het volksleven, jrg 104 (2003) nr. 4, p. 383-573
  • Paul Peeters, Levensgeschiedenis van K. C. Peeters, in: Infomatieblad Wuustwezel (2003), afl. 6, p. 9 en (2005), afl. 3, p. 10; afl. 4, p. 11 en 18; afl. 5, p. 14-15; afl. 6, p. 14-15.

Bronnen

rel=nofollow