Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Karel Constant Peeters: verschil tussen versies
(achterflap wat in eigen woorden) |
(gegevens uit http://literairgent.be/lexicon/auteurs/peeters-karel-constant/ tussengevoegd) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Prof. dr. '''Karel Constant Peeters''' ([[Wuustwezel]], [[29 december]] [[1903]] – ) was een Antwerps stadssecretaris en volkskundige. | Prof. dr. '''Karel Constant Peeters''' ([[Wuustwezel]], [[29 december]] [[1903]] – ) was een Antwerps stadssecretaris en volkskundige. Hij wordt beschouwd als een grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de volkskunde in Nederlandstalig België. | ||
K. C. Peeters studeerde Sociale Psychologie, Pedagogiek en Kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Gent, de enige universiteit in Nederlandstalig België waar ook Volkskunde werd gedoceerd, namelijk door [[Paul De Keyser]] | |||
Met zijn doctorale dissertatie over ''De psychologische aspecten en de paedagogische beteekenis van de folklore'' promoveerde hij in 1928 tot doctor in de Opvoedkundige Wetenschappen. | |||
Aanvankelijk werkte hij in het onderwijs en als journalist voor de Antwerpse krant ''De Morgenpost''. In 1941 kwam hij in dienst van de stad [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], waar hij in 1950 benoemd werd tot stadssecretaris. Als ambtenaar was hij onder meer conservator van het Oudheidkundig Museum en stadsarchivaris. Naast deze activiteiten in Antwerpen was hij buitengewoon professor aan de Katholieke Universiteit van Leuven, waar hij onder andere Volkskunde en [[Museologie]] doceerde. | |||
Hij was lid van de Belgische Commissie voor Volkskunde, redactiesectetaris van het tijdschrift ''[[Volkskunde (tijdschrift)|Volkskunde]]'', voorzitter van de redactieraad van ''[[Bijdragen tot de Geschiedenis]]'', en andere. Hij schreef | Hij stichtte het Instituut voor Volkskunde (1968), dat in 1980 werd ombenoemd tot K.C.Peeters-Instituut voor Volkskunde. | ||
Hij was lid van de Belgische Commissie voor Volkskunde, redactiesectetaris van het tijdschrift ''[[Volkskunde (tijdschrift)|Volkskunde]]'', voorzitter van de redactieraad van ''[[Bijdragen tot de Geschiedenis]]'', en andere. | |||
Hij schreef een groot aantal boeken over volkskundige thema’s en publiceerde talrijke bijdragen in binnen- en buitenlandse vaktijdschriften. | |||
==Bronnen== | |||
* http://literairgent.be/lexicon/auteurs/peeters-karel-constant/ | |||
{{DEFAULTSORT:Peeters, Karel Constant}} | {{DEFAULTSORT:Peeters, Karel Constant}} | ||
Versie van 1 jan 2015 22:21
Prof. dr. Karel Constant Peeters (Wuustwezel, 29 december 1903 – ) was een Antwerps stadssecretaris en volkskundige. Hij wordt beschouwd als een grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de volkskunde in Nederlandstalig België.
K. C. Peeters studeerde Sociale Psychologie, Pedagogiek en Kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Gent, de enige universiteit in Nederlandstalig België waar ook Volkskunde werd gedoceerd, namelijk door Paul De Keyser
Met zijn doctorale dissertatie over De psychologische aspecten en de paedagogische beteekenis van de folklore promoveerde hij in 1928 tot doctor in de Opvoedkundige Wetenschappen.
Aanvankelijk werkte hij in het onderwijs en als journalist voor de Antwerpse krant De Morgenpost. In 1941 kwam hij in dienst van de stad Antwerpen, waar hij in 1950 benoemd werd tot stadssecretaris. Als ambtenaar was hij onder meer conservator van het Oudheidkundig Museum en stadsarchivaris. Naast deze activiteiten in Antwerpen was hij buitengewoon professor aan de Katholieke Universiteit van Leuven, waar hij onder andere Volkskunde en Museologie doceerde.
Hij stichtte het Instituut voor Volkskunde (1968), dat in 1980 werd ombenoemd tot K.C.Peeters-Instituut voor Volkskunde.
Hij was lid van de Belgische Commissie voor Volkskunde, redactiesectetaris van het tijdschrift Volkskunde, voorzitter van de redactieraad van Bijdragen tot de Geschiedenis, en andere.
Hij schreef een groot aantal boeken over volkskundige thema’s en publiceerde talrijke bijdragen in binnen- en buitenlandse vaktijdschriften.