Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Julien Klener

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Julien Klener (Oostende, 16 oktober 1939)[1] is een Belgische hebraïcus en voorzitter van het Centraal Israëlitisch Consistorie in België.[2]

Biografie

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij in Brussel in veiligheid gebracht.[3] Na de oorlog woonde hij opnieuw in Oostende.

Na zijn middelbare studies aan het Koninklijk Atheneum 1 Centrum Oostende studeerde Klener Germaanse talen en Oosterse talen aan de universiteiten in Gent, Amsterdam, Jeruzalem en San Francisco.[4] Hij werd doctor in de Oosterse taalkunde en letteren (Hebreeuws, Aramees, Ugaritisch, Akkadisch, klassiek Arabisch en Indonesisch).

Klener was hoogleraar in Hebreeuws, Jodendom als cultureel systeem, Vergelijkende taalkunde van de Afro-Aziatische talen en Semitische epigrafie aan de Universiteit Gent. Per 1 oktober 2005 ging hij met emeritaat. Tijdens zijn professoraat in Gent, was hij twaalf jaar verbonden aan de Université de Liège, waar hij Jodendom, bijbels Hebreeuws, bijbels Aramees en modern Hebreeuws doceerde. Buitenlandse gastcolleges brachten hem onder meer in Riga, Venetië, Florence, Napels, Madrid, Amsterdam, Dublin, Oxford en Porto Alegre (Brazilië).

Tegenwoordig is hij nog als gastdocent verbonden aan het Instituut voor Joodse Studies van de Universiteit Antwerpen. Hij gaf eveneens tot in 2011 het college jodendom aan de Katholieke Universiteit Leuven (Faculteit van de Godgeleerdheid). Bovendien verzorgt hij de colleges Bijbels Aramees en Grondige Filologische Studie van Bijbelteksten aan het Institut du Judaïsme Martin Buber (ULB, Brussel).

Vanaf het jaar 2000 was hij voorzitter van het Centraal Israëlitisch Consistorie in België, het overkoepelende orgaan dat de joodse religie in België vertegenwoordigt tegenover de staatsinstanties. Hij werd 2015 opgevolgd door Philippe Marciewicz[5] maar bleef erevoorzitter.[6]

Onderzoek

Hij publiceerde een 120-tal monografieën over zijn vakgebieden. Bijvoorbeeld:

  • Jews in China, General Introduction, p. 7-14 in Jews in China, Universiteit Gent, 1984;
  • De uitverkiezing van Israël, p. 12-30 in Uitverkoren, Voorrecht of Last?, OJEC-serie 7, Kampen, 1989;
  • Démonologie talmudique et ashkénaze', p. 177-201, in Anges et Démons, uitgever Julien Ries, Louvain, 1989;
  • Spanish Jewry at the Eve of the Expulsion, p. IX-XIX, in: The Expulsion of the Jews and their Emigration to the Southern Low Countries (15th-16th C.), Leuven University Press, 1998;
  • The Throne and Reign of David in the Apocrypha and Pseudepigrapha, p. 455-475, in Cinquante-Deux Réflections sur le Proche-Orient Ancien, offertes en Hommage à Léon De Meyer, Ed. Peeters, Leuven, 1994.

Erkenningen

Klener is erewerkend lid van de Koninklijke Academie voor Overzeese Wetenschappen, klasse voor morele en politieke wetenschappen. In 2016 werd hij voorzitter van de Stichting Nationaal Gedenkteken Joodse Martelaren van België.

  • In 1987: Burgerlijke Medaille 1ste Klasse,
  • In 1999: Burgerlijk Kruis 1ste Klasse.
Belgische Nationale Orden
  • In 1991: Officier in de Leopoldsorde,
  • In 2003: Grootofficier in de Kroonorde.[2]
  • In mei 2007 kreeg hij van koning Albert II, de vergunning van erfelijk adeldom met de persoonlijke titel van baron.[2]

Weblinks

rel=nofollow