Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jokke Schreurs: verschil tussen versies
k (→Discografie) |
|||
| (5 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Jokke Schreurs''' is een [[België|Belgische]] [[gitaar|gitarist]]. Hij is van opleiding [[psycholoog]].<ref>[http://www.muziekcentrum.be/identity.php?ID=13668 Jokke Schreurs], [[Muziekcentrum Vlaanderen]] | '''Jokke Schreurs''' ([[Hasselt]] [[1960]]) is een [[België|Belgische]] [[gitaar|gitarist]]. Hij is van opleiding [[psycholoog]].<ref>[http://www.muziekcentrum.be/identity.php?ID=13668 Jokke Schreurs], [[Muziekcentrum Vlaanderen]]</ref> | ||
Tijdens de [[Belgische federale verkiezingen 2007]] was hij als niet-partijlid [[lijstduwer]] voor de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] op de lijst van de [[Partij van de Arbeid van België]].<ref>[http://www.standaard.be/cnt/6o1bnbve_3 Jokke Schreurs duwt PvdA], [[De Standaard]] 2 mei 2007</ref> Ook in [[2012]] was hij lijstduwer.<ref>[http://www.gva.be/cnt/aid1233204/pvda-deurne-lanceert-lijst-en-krachtlijnen-van-het-programma PVDA+ Deurne lanceert lijst en krachtlijnen van het programma], [[Gazet van Antwerpen]] 31 augustus 2012</ref> | Zijn eerste bekendheid vergaarde hij met de [[folk]]band [[Rum (band)|Rum]], hoewel Schreurs vooral gekend is om zijn [[jazz]]muziek en zijn eerste muzikale invloed [[blues]] was.<ref>[http://www.cultusonline.be/index.php/interviews/216-de-favoriete-platen-van-jokke-schreurs.html De favoriete platen van Jokke Schreurs]</ref> Schreurs kreeg gitaarles van onder meer [[Pierre Van Dormael]] en [[Philip Catherine]].<ref>[http://www.indymedia.be/index.html%3Fq=node%252F24263.html Interview Jokke Schreurs en Warre Borgmans], [[Indymedia]] 2 oktober 2007</ref> | ||
Tijdens de [[Belgische federale verkiezingen 2007]] was hij als niet-partijlid [[lijstduwer]] voor de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] op de lijst van de [[Partij van de Arbeid van België]].<ref>[http://www.standaard.be/cnt/6o1bnbve_3 Jokke Schreurs duwt PvdA], [[De Standaard]] 2 mei 2007</ref> Ook in [[2012]] was hij lijstduwer.<ref>[http://www.gva.be/cnt/aid1233204/pvda-deurne-lanceert-lijst-en-krachtlijnen-van-het-programma PVDA+ Deurne lanceert lijst en krachtlijnen van het programma], [[Gazet van Antwerpen]] 31 augustus 2012</ref> In 2018 had hij de 16-plaats op de provinciale lijst van de [[Antwerpen (provincie)|Provincie Antwerpen]]. | |||
==Carrière== | ==Carrière== | ||
Schreurs heeft doorheen zijn carrière in een lange resem bands en projecten gewerkt. | Schreurs heeft doorheen zijn carrière in een lange resem bands en projecten gewerkt. Pas in 1987 werd hij professioneel gitarist. | ||
Schreurs maakte in [[1994]] met de [[klarinet]]tist en [[saxofoon|saxofonist]] [[Andre Donni]] een [[Suite (muziek)|suite]] voor [[Kwartet (groep)|kwartet]], met muziek van [[Duke Ellington]]. Datzelfde jaar richtte hij met [[Walter Poppeliers]] de [[Holzbein Brothers]] op dat verder bestond uit de jonge [[Gwen Cresens]]. | |||
In [[1997]] was hij een van de muzikanten die de muziek maakte bij de televisieserie [[Terug naar Oosterdonk]]. In die periode speelde hij ook in de band van [[Guido Belcanto]]. | |||
In 1998 richtte hij het [[Jokke Schreurs Trio]] op met [[Sam Stuyck]] (gitaar) en [[Henk de Laat]] (na het eerste album vervangen door [[Ben Faes]]) ([[contrabas]]), dat muziek maakt die is beïnvloed door [[Django Reinhardt]]<ref>[http://www.hetgasthuis.be/voorstelling/416/jazztival Jokke Schreurs Trio], Jazztival</ref>, dat drie albums uitbracht. Debuutalbum was Featuring Rony Verbiest”. Henk verlaat het trio (even goeie vrienden, hoor!) en zijn plaats wordt ingenomen door Ben Faes. Het tweede album heet Muziek van voor den Oorlog (2002), met gastzanger [[Guido Naessens]]. NAdien volgde de albums Force Majeure (2005) (met gast [[Warre Borgmans]] en De Strijkster/La Repasseuse (2007) (met [[Bert Joris]] en [[Patrick Riguelle]] als gasten). | |||
Jokke Schreurs bracht in 2003 zijn eerste solo-cd Mijnen Tijd uit. | |||
Schreurs kwam hierna in contact met acteur [[Warre Borgmans]] en samen maakte ze het programma Schone Woorden. Tevens speelde hij in die tijd muziek in het [[Sexteto Tanguedia]] van Gwem Cresens, dat muziek bracht van [[Astor Piazzolla]]. Met de band neemt hij de albums Sarà verso il Mattino (2002) en In Bocca al Lupo (2005) op. | |||
Nadien toert met [[Miel Cools]] (met verder [[Ivan Smeulders]] op accordeon), wat resulteert in het albium D'er was toch nog iets (2007). Verder speelde hij met acteur [[Bert André]] en zangeres [[Ariadne Van Den Brande]] in Liefde naar de Letter. | |||
Omstreeks deze periode vroeg de organisatie van de [[Nekka-nacht]] aan Schreurs om de groep van [[Hans Mortelmans]] te coachen, wat reulteerde in een hechte vriendschap tussen beide liefhebbers van de muziek van Django Reinhardt. | |||
Schreurs speelt in [[Le Trio Perdu]] met vioolspeler [[Kevin Van Staeyen]] en contrabassist [[Chris Mentens]]. Verder deed hij een aantal optredens met Ariadne Van Den Brande, veelal in kleine zaaltjes en cafés. Financieel was dit, middenin de [[bankencrisis]] een moeilijk periode. | |||
NAar aanleiding van het [[Plectrum-gitaarfestival]] waar hij peter was, bracht hij , waarvan hij in 2011 zijn tweede soloalbum Gaan uit uit. Hij ontmoet oed-speler en zanger Abdelkader Zahnoun en ze verdiepen zich samen in Arabische en Berbermuziek. Ze maken het programma “Diwanat” over de lotgevallen van de familie Zahnoun en de Marokkaanse migratie. | |||
Schreurs schrijft in 2015 muziek op gedichten van [[Charles Ducal]], met zang van [[Filip Jordens]]. Deze samenwerking wordt in 2015 vastgelegd in de uitgave “Bewoond door Iets Groters”, een dichtbundel met cd. | |||
Onder de noemer Jokke Schreurs Quartet, met bassist Henk Delaat, drummer Luc Vanden Bosch ([[Olla Vogala]], [[Belgian Swingjazz Orchestra]]) en trompettist [[Sam Vloemans]], bracht hij een hommage aan [[Wannes Van de Velde]].<ref>[http://www.brosella.be/nl/djangofolllies/program/jokke-schreurs-quartet Jokke Schreurs Quartet], [[Brosella]]</ref> Dit resulteerde in 2017 in het album Aquarel. | |||
Schreurs speelde onder meer op [[Brosella]], [[Festival Dranouter]]. | Schreurs speelde solo onder meer op [[Brosella]], [[Festival Dranouter]]. | ||
==Discografie== | ==Discografie== | ||
*The Far East Suite (1994) | *The Far East Suite (1994) | ||
*Une Histoire à Trois Temps (met [[Maurice Le Gaulois]]) (1995) | *Une Histoire à Trois Temps (met [[Maurice Le Gaulois]]) (1995) | ||
* | *[[Holzbein Brothers]]: Up and Down Again | ||
*Over de grenzen (1998) | *Over de grenzen (1998) | ||
*Jokke Schreurs Trio featuring [[Rony Verbiest]] (2001) | *Jokke Schreurs Trio featuring [[Rony Verbiest]] (2001) | ||
*Muziek van voor den Oorlog (Jokke Schreurs Trio met [[Guido Naessens]]) (2002) | *Muziek van voor den Oorlog (Jokke Schreurs Trio met [[Guido Naessens]]) (2002) | ||
*Mijnen tijd (2004) | *Solo: Mijnen tijd (2004) | ||
*Force Majeure (2005) | *Jokke Schreurs Trio: Force Majeure (2005) | ||
*A drum is a woman (met [[André Donni]]) | *A drum is a woman (met [[André Donni]]) | ||
*Holzbein brothers (met André Donni) | *Holzbein brothers (met André Donni) | ||
*Solo: Gaan (2011) | |||
*Jokke Schreurs Kwartet: Aquarel (2017) | |||
==Externe link== | |||
*[http://www.jokkeschreurs.com/ Officiële website] | |||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
[[Categorie:Belgisch gitarist]] | [[Categorie:Belgisch gitarist]] | ||
[[Categorie:Geboren in 1960]] | |||
Huidige versie van 23 sep 2019 om 15:33
Jokke Schreurs (Hasselt 1960) is een Belgische gitarist. Hij is van opleiding psycholoog.[1]
Zijn eerste bekendheid vergaarde hij met de folkband Rum, hoewel Schreurs vooral gekend is om zijn jazzmuziek en zijn eerste muzikale invloed blues was.[2] Schreurs kreeg gitaarles van onder meer Pierre Van Dormael en Philip Catherine.[3]
Tijdens de Belgische federale verkiezingen 2007 was hij als niet-partijlid lijstduwer voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers op de lijst van de Partij van de Arbeid van België.[4] Ook in 2012 was hij lijstduwer.[5] In 2018 had hij de 16-plaats op de provinciale lijst van de Provincie Antwerpen.
Carrière
Schreurs heeft doorheen zijn carrière in een lange resem bands en projecten gewerkt. Pas in 1987 werd hij professioneel gitarist.
Schreurs maakte in 1994 met de klarinettist en saxofonist Andre Donni een suite voor kwartet, met muziek van Duke Ellington. Datzelfde jaar richtte hij met Walter Poppeliers de Holzbein Brothers op dat verder bestond uit de jonge Gwen Cresens.
In 1997 was hij een van de muzikanten die de muziek maakte bij de televisieserie Terug naar Oosterdonk. In die periode speelde hij ook in de band van Guido Belcanto.
In 1998 richtte hij het Jokke Schreurs Trio op met Sam Stuyck (gitaar) en Henk de Laat (na het eerste album vervangen door Ben Faes) (contrabas), dat muziek maakt die is beïnvloed door Django Reinhardt[6], dat drie albums uitbracht. Debuutalbum was Featuring Rony Verbiest”. Henk verlaat het trio (even goeie vrienden, hoor!) en zijn plaats wordt ingenomen door Ben Faes. Het tweede album heet Muziek van voor den Oorlog (2002), met gastzanger Guido Naessens. NAdien volgde de albums Force Majeure (2005) (met gast Warre Borgmans en De Strijkster/La Repasseuse (2007) (met Bert Joris en Patrick Riguelle als gasten).
Jokke Schreurs bracht in 2003 zijn eerste solo-cd Mijnen Tijd uit.
Schreurs kwam hierna in contact met acteur Warre Borgmans en samen maakte ze het programma Schone Woorden. Tevens speelde hij in die tijd muziek in het Sexteto Tanguedia van Gwem Cresens, dat muziek bracht van Astor Piazzolla. Met de band neemt hij de albums Sarà verso il Mattino (2002) en In Bocca al Lupo (2005) op.
Nadien toert met Miel Cools (met verder Ivan Smeulders op accordeon), wat resulteert in het albium D'er was toch nog iets (2007). Verder speelde hij met acteur Bert André en zangeres Ariadne Van Den Brande in Liefde naar de Letter.
Omstreeks deze periode vroeg de organisatie van de Nekka-nacht aan Schreurs om de groep van Hans Mortelmans te coachen, wat reulteerde in een hechte vriendschap tussen beide liefhebbers van de muziek van Django Reinhardt.
Schreurs speelt in Le Trio Perdu met vioolspeler Kevin Van Staeyen en contrabassist Chris Mentens. Verder deed hij een aantal optredens met Ariadne Van Den Brande, veelal in kleine zaaltjes en cafés. Financieel was dit, middenin de bankencrisis een moeilijk periode.
NAar aanleiding van het Plectrum-gitaarfestival waar hij peter was, bracht hij , waarvan hij in 2011 zijn tweede soloalbum Gaan uit uit. Hij ontmoet oed-speler en zanger Abdelkader Zahnoun en ze verdiepen zich samen in Arabische en Berbermuziek. Ze maken het programma “Diwanat” over de lotgevallen van de familie Zahnoun en de Marokkaanse migratie.
Schreurs schrijft in 2015 muziek op gedichten van Charles Ducal, met zang van Filip Jordens. Deze samenwerking wordt in 2015 vastgelegd in de uitgave “Bewoond door Iets Groters”, een dichtbundel met cd.
Onder de noemer Jokke Schreurs Quartet, met bassist Henk Delaat, drummer Luc Vanden Bosch (Olla Vogala, Belgian Swingjazz Orchestra) en trompettist Sam Vloemans, bracht hij een hommage aan Wannes Van de Velde.[7] Dit resulteerde in 2017 in het album Aquarel.
Schreurs speelde solo onder meer op Brosella, Festival Dranouter.
Discografie
- The Far East Suite (1994)
- Une Histoire à Trois Temps (met Maurice Le Gaulois) (1995)
- Holzbein Brothers: Up and Down Again
- Over de grenzen (1998)
- Jokke Schreurs Trio featuring Rony Verbiest (2001)
- Muziek van voor den Oorlog (Jokke Schreurs Trio met Guido Naessens) (2002)
- Solo: Mijnen tijd (2004)
- Jokke Schreurs Trio: Force Majeure (2005)
- A drum is a woman (met André Donni)
- Holzbein brothers (met André Donni)
- Solo: Gaan (2011)
- Jokke Schreurs Kwartet: Aquarel (2017)
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|