Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jeanne Hellemans: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
MEE BEZIG
Zuster '''Jeanne Caroline Marie Hellemans''' ([[Vilvoorde]] [[16 augustus]] [[1879]] - [[Mechelen]] [[11 juni]] [[1962]]) was een [[Belgische]] katholieke verpleegster, politica en lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]].<ref>[https://mechelen.mapt.be/wiki/Jeanne_Hellemans Jeanne Hellemans]</ref><ref>[https://www.regionalebeeldbank.be/beeldbank/1358952 JUFFROUW JEANNE HELLEMANS, STICHTSTER VAN DE SINT-ELISABETHKLINIEK, GOSWIN DE STASSARTSTRAAT 28]</ref><ref>[https://www.nvkvv.be/page?page=geschiedenis-nvkvv Geschiedenis NVKVV sinds meer dan 70 jaar]</ref><ref>[https://www.canonsociaalwerk.eu/1920_socialescholen/chtp4_006_Christens.pdf Sociaal geëngageerd en ongehuwd. Sociale werksters in Vlaanderen in de jaren 1920-1930], Ria Christens</ref>


'''Jeanne Caroline Marie Hellemans'' ([[Vilvoorde]] [[16 augustus]] [[1879]] - [[Mechelen]] [[11 juni]] [[1962]]) was een [[Belgische]] politica en lid van het [[Belgisch verzet in de [[Tweede Wereldoorlog]].<ref>[https://mechelen.mapt.be/wiki/Jeanne_Hellemans Jeanne Hellemans]</ref><ref>[https://www.regionalebeeldbank.be/beeldbank/1358952 JUFFROUW JEANNE HELLEMANS, STICHTSTER VAN DE SINT-ELISABETHKLINIEK, GOSWIN DE STASSARTSTRAAT 28]</ref>
==Levensloop==
Jeanne Hellemans werd geboren in Vilvoorde maar verhuisde in haar jeugd naar de Keizerstraat in Mechelen waar haar vader tot [[vrederechter]] was benoemd. Ze kreeg een burgerlijke opvoeding en liep school in verschillende buitenlandse [[Kostschool|kostscholen]].


==Levensloop==
Ondanks haar achtergrond kreeg ze aandacht voor de sociale noden van arbeidersvrouwen in de steden en in 1910-1991 volgde ze met o.m. [[Maria De Preter]] sociale studiedagen in [[antwerpen (stad)|Antwerpen]] en [[Herentals]]. In 1914 richtten beide vrouwen naar Antwerps voorbeeld in Mechelen een sociaal vrouwensecretariaat op.
Jeanne Hellemans werd geboren in Vilvoorde maar verhuisde in haar jeugd naar de Keizerstraat in Mechelen waar haar vader tot [[vrederechter]] was benoemd.
 
Hellemans week bij tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] uit naar Engeland waar ze inging op een oproep van het [[Rode Kruis]] voor verpleegsters. Na haar opleiding ging ze aan de slag in het militair hospitaal in [[Petit-Fort-Philippe]], net over de grens met [[Frankrijk]].  


Hellemans was tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] verpleegster in het militair hospitaal [[Petit-Fort-Philippe]] nabij [[Calais]]. Na de oorlog gaf ze les verpleegkunde in het Onze-Lieve-Vrouw Gasthuis in [[Mechelen (stad)|Mechelen]] en werd ze voorzitter van het Nationaal Verbond van Belgische Verpleegsters.
Na de oorlog gaf ze les verpleegkunde in het Onze-Lieve-Vrouw Gasthuis in [[Mechelen (stad)|Mechelen]] en werd ze voorzitter van het Nationaal Verbond van Belgische Verpleegsters.


In 1921 ze verkozen in de Mechelse gemeenteraad en werd ze meteen [[schepen]] van de Burgerlijke stand. In die periode stichtte zij het Sint-Elizabethziekenhuis dat meteen ook een school voor verpleegsters, een internaat en een kraam- en kinderafdeling bevatte.
In 1921 ze verkozen in de Mechelse gemeenteraad en meteen ook [[schepen]] van de Burgerlijke stand. Datzelfde jaar stichtte zij met goedkeuring van kardinaal [[Désiré-Joseph Mercier|Mercier]] het Sint-Elizabethziekenhuis dat meteen ook een school voor verpleegsters, een internaat en een kraam- en kinderafdeling bevatte.


Hellemans was voorzitster van het Nationaal Verbond van Belgische Verpleegsters (1923 ‍–1935), ondervoorzitster van de Vlaamse Afdeling van de Association des Infirmières Catholiques de Belgique (1924), voorzitster van de katholieke verpleegsters in Mechelen (1930) en voorzitster van de Vereniging voor Katholieke Verpleegsters en Vroedvrouwen der Vlaamsche Gouwen in België (1937).
Hellemans zette zich in voor het statuut van verpleegsters en was actief in verschillende beroepsorganisaties: ze was onder meer de eerste voorzitster van het [[Nationaal Verbond van Belgische Verpleegsters]] (1923 ‍–1935), ondervoorzitster van de Vlaamse Afdeling van de Association des Infirmières Catholiques de Belgique (1924) en voorzitster van de Vereniging voor Katholieke Verpleegsters en Vroedvrouwen der Vlaamsche Gouwen in België (1937).


Bij de inslag van een [[V1 (wapen)|V1-bom]] op het Sint-Elisabethziekenhuis in de [[Tweede Wereldoorlog]] liep Jeanne Hellemans enkele verwondingen op.
Bij de inslag van een [[V1 (wapen)|V1-bom]] op het Sint-Elisabethziekenhuis in de [[Tweede Wereldoorlog]] liep Jeanne Hellemans enkele verwondingen op.

Huidige versie van 13 mei 2022 om 20:03

Zuster Jeanne Caroline Marie Hellemans (Vilvoorde 16 augustus 1879 - Mechelen 11 juni 1962) was een Belgische katholieke verpleegster, politica en lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.[1][2][3][4]

Levensloop

Jeanne Hellemans werd geboren in Vilvoorde maar verhuisde in haar jeugd naar de Keizerstraat in Mechelen waar haar vader tot vrederechter was benoemd. Ze kreeg een burgerlijke opvoeding en liep school in verschillende buitenlandse kostscholen.

Ondanks haar achtergrond kreeg ze aandacht voor de sociale noden van arbeidersvrouwen in de steden en in 1910-1991 volgde ze met o.m. Maria De Preter sociale studiedagen in Antwerpen en Herentals. In 1914 richtten beide vrouwen naar Antwerps voorbeeld in Mechelen een sociaal vrouwensecretariaat op.

Hellemans week bij tijdens de Eerste Wereldoorlog uit naar Engeland waar ze inging op een oproep van het Rode Kruis voor verpleegsters. Na haar opleiding ging ze aan de slag in het militair hospitaal in Petit-Fort-Philippe, net over de grens met Frankrijk.

Na de oorlog gaf ze les verpleegkunde in het Onze-Lieve-Vrouw Gasthuis in Mechelen en werd ze voorzitter van het Nationaal Verbond van Belgische Verpleegsters.

In 1921 ze verkozen in de Mechelse gemeenteraad en meteen ook schepen van de Burgerlijke stand. Datzelfde jaar stichtte zij met goedkeuring van kardinaal Mercier het Sint-Elizabethziekenhuis dat meteen ook een school voor verpleegsters, een internaat en een kraam- en kinderafdeling bevatte.

Hellemans zette zich in voor het statuut van verpleegsters en was actief in verschillende beroepsorganisaties: ze was onder meer de eerste voorzitster van het Nationaal Verbond van Belgische Verpleegsters (1923 ‍–1935), ondervoorzitster van de Vlaamse Afdeling van de Association des Infirmières Catholiques de Belgique (1924) en voorzitster van de Vereniging voor Katholieke Verpleegsters en Vroedvrouwen der Vlaamsche Gouwen in België (1937).

Bij de inslag van een V1-bom op het Sint-Elisabethziekenhuis in de Tweede Wereldoorlog liep Jeanne Hellemans enkele verwondingen op.

Nagedachtenis

Mechelen noemde een straat in de buurt van de Europalaan naar Jeanne Hellemans.

Onderscheidingen

  • 1929 Florence Nightingale Medaille

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow