Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jean-Paul Heck

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 4 jun 2016 om 07:43 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Paul_Heck&diff=cur&oldid=42768609 16 dec 2014 Pekw 23 mei 2013)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Jean-Paul Heck (Steenbergen, 20 mei 1965) is een Nederlandse muziekjournalist en hoofdredacteur.

Heck werkt sinds 1993 als muziekjournalist. Hij begon bij het regionale dagblad Brabants Nieuwsblad. Vanuit die positie maakte hij tevens muziekverhalen voor de Gemeenschappelijke Persdienst.

In 1999 werd Heck door hoofdredacteur Tjerk Lammers gevraagd om deel uit te maken van de redactie van het nieuwe muziekblad Aloha. In die hoedanigheid interviewde Heck talrijke grote namen uit de popmuziek zoals James Brown, David Bowie, Van Halen, Robert Plant, Angus Young en vele anderen.

In 2004 won Heck voor zijn verhalen in onder meer Aloha de Jip Golsteijn Journalistiekprijs. Een half jaar later werd hij door De Telegraaf gevraagd om muziekverhalen te schrijven. Na het verdwijnen van Aloha trad Heck toe tot de redactie van muziekmagazine OOR. Tussendoor publiceerde hij ook in onder meer Nieuwe Revu en het jazzmagazine Jazzism.

In 2007 startte Heck met het nieuwe magazine Off The Record en bracht hij de bundel Fuck You Very Much! uit. Een boek met verzamelde interviews van zijn hand. Datzelfde jaar werd hij genomineerd voor de Pop Media Prijs.

In 2008 trad Heck toe tot de nieuwe jury van de Edison Pop. In 2008 verscheen er voor het eerst een verhaal van hem in het Engelse muziekbladen Classic Rock en Mojo. Nadat Off The Record stopte, stapte Heck in 2011 in de functie van hoofdredacteur van de site www.muziek.nl. In november van dat jaar verscheen de eerste versie van het magazine Muziek.NL Magazine. Hij formeerde een redactie met bekende muziekjournalisten zoals Leo Blokhuis, Jan Vollaard (NRC) en Menno Pot (Volkskrant). Vanaf 2012 komt het magazine zes keer per jaar uit en leunt stijlmatig tegen Engelse bladen zoals Mojo en Uncut aan. Sinds 2012 werkt Heck ook als muziekjournalist voor de nieuwe persdienst van Wegener, De Persdienst. Vanaf november 2014 heet het magazine Soundz, Jean-Paul Heck blijft hoofdredacteur. In november 2013 ontving Heck de Sakko Cultuurprijs. Een prijs die elk jaar in Bergen op Zoom wordt uitgereikt aan iemand die zich verdienstelijk heeft gemaakt op het gebied van Kunst & Letteren. Vanaf 2014 is Heck ook de mede-organisator en programmeur van de Sena European Guitar Award (www.sega-award.com). Slash nam de prijs op 25 november in Club Ziggo in Amsterdam in ontvangst van voormalig winnaar George Kooymans. Heck haalde in 2010 Brian May naar Nederland om de prijs in ontvangst te nemen.

Bestand:SEGA.jpg
Jean-Paul Heck, Goerge Kooymans, Slash, Leo Blokhuis.

In november 2014 maakte hij samen met televisiepresentator Humberto Tan het soundbook Let’s Dance: Mijn Dansklassiekers. Het kwam van niets op de eerste plek in ITunes binnen. Voor 2015 staat er een opvolger op het programma.

Bestand:Letsdance.jpg
Soundbook - Let's Dance - Humberto Tan Jean-Paul Heck & Humberto Tan

In dezelfde maand kreeg het muziekmagazine van Heck een andere naam. Muziek.NL.Magazine heet nu Soundz.