Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ivo Michiels: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ivo_Michiels&oldid=44803550)
 
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 97: Regel 97:
{{DEFAULTSORT:Michiels, Ivo}}
{{DEFAULTSORT:Michiels, Ivo}}
[[Categorie:Vlaams schrijver]]
[[Categorie:Vlaams schrijver]]
[Categorie:Geboren in 1923]]
[[Categorie:Geboren in 1923]]
[[Categorie:Overleden in 2012]]
[[Categorie:Overleden in 2012]]

Huidige versie van 9 jun 2018 om 11:48

rel=nofollow

Ivo Michiels, pseudoniem van Henri Paul René Ceuppens (Mortsel, 8 januari 1923Le Barroux, 7 oktober 2012) was een Vlaams schrijver.

Michiels schreef eerst traditioneel, maar vanaf Het afscheid (1957) en Journal Brut (1958) experimenteel proza. Met Het boek alfa werd hij de vader van de experimentele roman in Vlaanderen. Ook was hij door de tijd heen redacteur bij verschillende kranten en tijdschriften: Golfslag, De Tafelronde, Het Handelsblad (waar hij cultuurrecensent was, en vele honderden bijdragen heeft geschreven), Nieuw Vlaams Tijdschrift, Randstad (samen met Hugo Claus, Harry Mulisch en Simon Vinkenoog).

In zijn werk is soms geen personage en geen verhaal meer te bespeuren. In 1983 verscheen De vrouwen van de aartsengel, het eerste deel van een in tien delen geplande 'Journal Brut'-cyclus. Deze cyclus is minder formalistisch experimenteel dan de Alfa-cyclus, maar is meer persoonlijk analytisch. Zo wordt in Vlaanderen, ook een land de verhuizing van Michiels naar Zuid-Frankrijk beschreven.

In 2011 werkte Ivo Michiels nog samen met uitgeverij De Bezige Bij aan een reconstructie van Journal Brut. Die reconstructie verscheen in maart 2011 onder de titel Mag ik spreken? Bovendien verscheen er in diezelfde maand een op interviews gebaseerde biografie, Meer dan ik mij herinner. Gesprekken met Ivo Michiels, van de hand van Sigrid Bousset. Bousset heeft hiervoor gedurende drie jaar gesprekken gevoerd met Ivo Michiels.

Bibliografie

  • 1946Begrensde verten
  • 1947Daar tegenover
  • 1947Zo, ga dan
  • 1949Het vonnis
  • 1951Kruistocht der jongelingen
  • 1952Spaans capriccio
  • 1953De ogenbank
  • 1955De meeuwen sterven in de haven
  • 1957Het afscheid
  • 1958Journal brut, Ikjes sprokkelen
  • 1959Albisola Mare, Savona. Journal Brut
  • 1961Dertien Vlamingen
  • 1963Frans Dille
  • 1963Het boek alfa
  • 1966Het afscheid
  • 1966Verhalen uit 'Journal brut' (vermeerderde uitg. 1973)
  • 1968Orchis militaris
  • 1971Exit
  • 1973Alechinsky
  • 1973Samuel, o Samuel
  • 1977Een tuin tussen hond en wolf
  • 1979Itinerarium
  • 1979Luister hoe dit beeld hoe die lijn hoe die kleur hoe dit vlak luister
  • 1979Dixi(t)
  • 1983De vrouwen van de aartsengel
  • 1985Het boek der nauwe relaties
  • 1987Vlaanderen, ook een land
  • 1989Prima materia
  • 1991Ondergronds bovengronds
  • 1993Schildwacht schuldwacht
  • 1995Daar komen scherven van
  • 1997Sissi
  • 1999De verrukking, een roman
  • 2001De mirakelen, Elizabeth, de mirakelen
  • 2011Mag ik spreken? Journal Brut - een reconstructie
  • 2013Maya Maya - postuum

Prijzen en onderscheidingen

Zie ook

Externe links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Ivo Michiels op Wikimedia Commons.

rel=nofollow