Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Huwelijk en seksualiteit

Uit Wikisage
Versie door Pieter2 (overleg | bijdragen) op 10 nov 2014 om 11:04 (uitgelijnd)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De opmaak van dit artikel is nog niet in overeenstemming met de conventies van Wikisage.
Mogelijk is de spelling of het taalgebruik ook niet in orde.
U bent uitgenodigd om deze pagina aan te passen. Meer informatie

Huwelijk en seksualiteit bij het Jodendom

Jodendom en huwelijk

Verloving

Binnen de joodse gemeenschap behoort het huwelijk tot één van de voorschriften. Wanneer een jongen en een meisje willen huwen, is het in de joodse cultuur belangrijk dat er getrouwd wordt om de juiste redenen. Een huwelijk mag niet voortkomen uit dwang door bijvoorbeeld de (schoon)familie. Wanneer de keuze is gemaakt, wordt het meisje door de schoonfamilie meestal getest op haar kuisheid en de jongen op de kennis van Thora. Als zowel jongen als meisje goedkeuring hebben gekregen door de schoonfamilie, wordt er om de verloving te voltrekken een bord gebroken. Het breken van een bord staat symbool voor het feit dat een bord altijd nog kan worden gelijmd tot een geheel. Het koppel kan dus gedurende de verloving eventueel terug komen op de beslissing om te trouwen. Willen ze de verloving uiteindelijk stop zetten, is dit dus niet uitgesloten voor hen. Huwelijksceremonie Voor de huwelijksceremonie, op de sjabbat, worden er pakjes snoep, rozijnen en amandelen naar de jongen geroepen wanneer hij wordt opgeroepen bij de Thora. Dit is één van de vaste rituelen. De huwelijksceremonie wordt begeleid door een rabbijn en de plechtigheid vindt meestal plaats in een synagoge, maar dit is geen plicht. Welke locatie dan ook, het stel trouwt onder een baldakijn of een choepa. Een choepa bestaat uit vier palen, gedrapeerd met en kleed en staat symbool voor de aanwezigheid en bescherming van God. Na de zeven zegens van de rabbijn onder de choepa is het stel officieel getrouwd. Hierna wordt er door de bruidegom met één voet een glas kapot getrapt. Aangezien glas vroeger erg kostbaar was, staat dit symbool voor het verlies van een voorwerp met veel waarde. Bovendien kan het glas, in tegenstelling tot een bord, niet meer worden hersteld. Dit verwijst naar het huwelijk dat niet meer kan worden ontbonden.

Na de trouwerij

Na de trouwerij is het tijd voor een gezin. Binnen het jodendom vormt het gezin een microkosmos en is het gezin de hoeksteen van de samenleving. Dit speelt dus een erg belangrijke rol in het leven van een jood. Het gezinsleven begint bij liefde tussen man en vrouw en via gemeenschap is het hun taak om kinderen te verwekken.

Jodendom en seksualiteit

In de tegenstelling tot veel andere religies, is het onderwerp seksualiteit binnen het jodendom geen taboe. Het is echter wel gebonden aan enkele regels, aangezien seksualiteit wordt gezien als een goddelijke energie die getoomd moet worden. Lichaam en ziel raken elkaar en worden gevoed door intimiteit. Ook staat seksualiteit voor het samensmelten van man en vrouw. Zo zijn we in staat om goddelijk te worden. We kunnen nieuw leven voortbrengen, net als God zelf. Hoewel er in het westen het beeld bestaat dat liefde leidt tot deze daad, zijn ze binnen het jodendom van mening dat liefde komt na de daad. Liefde wordt omlaag gehaald wanneer je eerst liefde kent en vervolgens pas de geslachtsdaad. In Genesis staat namelijk dat Adam gemeenschap had met Chava (Eva), maar er wordt nergens vermeld dat er liefde in het spel was voor de gemeenschap. Do’s en dont’s In het jodendom zijn er enkele dingen die wel mogen en enkele dingen die strikt niet mogen. Zo mag er in tegenstelling tot veel andere religies wel seks plaatsvinden voor ontspanning, aangezien dit de vriendschapsband tussen man en vrouw bevorderd. A-seksualiteit is echter niet toegestaan, aangezien het een plicht is om zich voort te planten en een gezin te starten. Ook zijn homoseksualiteit 1. en incest niet toegestaan en is het erg belangrijk dat er geen seks voor het huwelijk heeft plaatsgevonden.

1. Leviticus 18:22

Huwelijk en seksualiteit bij het Boeddhisme

Boeddhisme en huwelijk

Opmerkelijk is dat Boeddha zelf het familieleven afzwoor. Hij verliet zijn vrouw en zoon om de ‘Nirwana’ te bereiken. Hij heeft zijn leven als monnik voortgezet. En heeft het ‘dharma’ ontwikkeld.. Een monnik die niet naar het celibaat kan leven wordt aanbevolen om een familie te stichten.1 Het huwelijk is een manier om in het openbaar naast uw familie, vrienden, de gemeenschap, de monniken, te zeggen dat u van plan bent om samen te blijven in een liefdevolle relatie. Historisch gezien werd het huwelijk gearrangeerd door de ouders van de echtparen. Tegenwoordig is in veel boeddhistische landen het huwelijk het gevolg van de keuze van de echtparen.2 Volgens de ‘Vinaya’ is het voor monniken verboden een rol te spelen bij het samenbrengen van koppels. Dus een monnik mag geen koppelaar zijn.3 Er zijn meerdere patronen mogelijk bij het boeddhistische huwelijk, omdat de boeddhistische samenlevingen sterk uiteenlopende culturele normen en waarden hebben. Omdat het boeddhisme een monastieke accent heeft wordt het huwelijk niet als heilig beschouwd, maar als een seculier contract van partnerschap. Trouwdiensten worden niet uitgevoerd door boeddhistische monniken, hoewel ze gevraagd kunnen worden om het paar te zegenen tijdens of na het huwelijk.4 Zowel vormen van monogamie als vormen van polygamie zijn terug te vinden in de Boeddhistische samenlevingen. Echter is monogamie het overheersende model.5 Er zijn vijf manieren waarmee een man zich zou moeten gedragen tegen zijn vrouw; door haar te eren, door haar niet te kleineren, door haar gezag te geven, en door haar te voorzien van versieringen en kleding. Voor de vrouwen gelden ook vijf manieren waarmee een vrouw haar man zou moeten behandelen; door haar huishoudelijke taken goed te organiseren, door vriendelijk te zijn tegenover de knechten, door trouw te zijn, door zuinig om te gaan voorraad, en door zich behendig en ijverig op te stellen in alles wat ze moet doen.6

Boeddhisme en seksualiteit

Het Boeddhisme is over het algemeen conservatief en terughoudend over seksuele onderwerpen. Voor monniken is het spreken over seksuele en erotische onderwerpen met vrouwen verboden. Er wordt een voorzichtige houding aangenomen tegenover het andere geslacht. Boeddhisme is een ‘ascetische traditie’, dat wil zeggen dat de controle van de lusten en verlangens een vereiste is voor de spirituele ontwikkeling.7 Volgens Boeddha zijn verlangens en begeertes de redenen van het leiden(de tweede nobele waarheid). Erotische verlangens behoren tot de sterkste verlangens die een mens kan ervaren, deze verlangens representeren een grote obstakel in de zoektocht naar vrijheid.8 Als de volwassenen genot als het belangrijkste doel van het huwelijk beschouwen, dan komt er eerder ruzie en echtscheiding. Zodra men niet zoveel genot krijgt als men wil, zet de ontevredenheid in, vervolgens vinden er ruzies plaats en stort het huwelijk in. Dan zal men het geluk buiten het huwelijk zoeken, maar zal men zich nooit echt kunnen bevredigen. Echter is het verboden om het bed te delen met prostituees of de vrouwen van andere mannen. Dat is de oorzaak van de ondergang. Een wijze mens zou deze ontucht vermijden als een put waarin kolen branden.9 Als beide partners ‘Dharma’ als de kern van hun relatie beschouwen, zal hun relatie bevredigender zijn. In dat geval zijn zij beiden vastbesloten om ethisch te leven en hun onvoorwaardelijke liefdevolle aandacht voor het hele bestaan te ontwikkelen. Dan zullen ze elkaar steunen in hun ontwikkeling en beoefening. Wanneer de ene partner moedeloos raakt kan de ander hem of haar helpen om het weer op te pakken door hem of haar met zachtheid aan te moedigen en er openlijk over te spreken.10

  1. Yudit Greenberg, Encyclopedia of Love in World Religions (Santa Barbara: ABC-Clio, 2008), 393
  2. Carvan Good, Modern World Religions: Buddhism (Oxford: Heinemann, 2002), 46-47
  3. Yudit Greenberg, Encyclopedia of Love in World Religions (Santa Barbara: ABC-Clio, 2008), 393
  4. Yudit, Greenberg, Encyclopedia of Love in World Religions (Santa Barbara: ABC-Clio, 2008), 393
  5. Damien Keown, Buddhist Ethics: A very short introduction (New York: Oxford University Press, 2005), 53-55
  6. Yudit Greenberg, Encyclopedia of Love in World Religions (Santa Barbara: ABC-Clio, 2008), 393
  7. Damien Keown, Buddhist Ethics: A very short introduction (New York: Oxford University Press, 2005), 53-55
  8. Bart Dessein en Ann Heirman, Boeddha, zijn Leer en zijn Gemeenschap: Een inleiding tot geschiedenis, filosofie en kloosterleven (Gent: Academia Press, 2005), 111
  9. Thubten Chodron, Bhoeddisme voor beginners: De essentie van het Boeddhisme (Houten: Spectrum, 2013), deel 19
  10. Thubten Chodron, Bhoeddisme voor beginners: De essentie van het Boeddhisme (Houten: Spectrum, 2013), deel 19

Huwelijk en seksualiteit bij het Hindoeïsme

Het hindoeïsme en huwelijk

In India en Suriname was het vroeger altijd de traditie om het hindoeïstische huwelijk te laten plaatsvinden via uithuwelijking. De ouders van het te trouwen kind hadden altijd wel connecties om hun kind te laten trouwen met een ander, mits de ander tot dezelfde kaste behoorde. Tegenwoordig gebeurt dat niet zo veel meer. Vooral in Nederland en Suriname is er nu namelijk ook ruimte om een huwelijk uit liefde te laten plaatsvinden. Echter, dit verandert niks aan de manier waarop mensen tegenwoordig trouwen. De rituelen zijn nog steeds grotendeels hetzelfde gebleven. Hier wordt een beknopte samenvatting gegeven van de handelingen en rituelen die tijdens een huwelijk op hindoeïstische wijze plaatsvinden. Aangezien het hindoeïsme zo een grote en complexe religie is, wordt hier enkel de huwelijkswijze van de Sanatana Dharma stroming beschreven. Een hindoeïstische bruiloft is geen kortdurende bruiloft. Bij elkaar lopen de plechtigheden meestal op tot drie dagen. Wanneer er wordt besloten (door de te trouwen mensen zelf of door de ouders hiervan) dat een koppel gaat trouwen, zullen ze eerst verloven (chekai). Vervolgens zal de pre-huwelijksfase van start gaan (bhatwaan), waarin de voorbereidingen voor het daadwerkelijke huwelijk worden getroffen. De verloofden mogen elkaar nog niet zien. Als laatste vindt het rituele huwelijk (vivah) plaats. Hieronder worden globaal de stappen weergegeven van het daadwerkelijke huwelijk.[1] • Jayamaala: Bruid en bruidegom accepteren elkaar door middel van het om doen van een bloemenkrans bij de ander. Beide families leren elkaar kennen, als teken van de start van een relatie tussen de twee families. De bruid en bruidegom verklaren nu dat zij elkaar met vreugde en vrijwilligheid geaccepteerd hebben. • Kanyadaan: De vader van de bruid geeft haar als het ware weg aan de bruidegom, inclusief de plichten en verantwoordelijkheden. Hij vraagt hierbij symbolisch aan de bruidegom of hij de bruid accepteert. Hierbij chant de priester een aantal heilige mantra’s. • Vivah-homa: Het rituele offer bij het heilige vuur (hawan). Hierbij reciteert de pandit (priester) heilige teksten uit de Veda’s. Zo verbindt hij de bruid en bruidegom nu officieel met elkaar. • Panigrahan: De bruidegom pakt de hand van de bruid en belooft om haar voor altijd te beschermen en te verzorgen. De bruid accepteert zichzelf als de vrouw van de bruidegom. • Shilarohan: De bruid klimt symbolisch over een rots (steen) als uiting van moed en wilskracht om elk obstakel in het huwelijk te overbruggen. • Saptapadi: De bruid en bruidegom lopen zeven rondes om het heilige vuur. De zeven rondes staan symbool voor zeven geloftes. Dit zijn: eten, kracht, voorspoed, wijsheid, kroost, gezondheid en vriendschap. • Ashirvada: De beide ouders van zowel de bruid als bruidegom zegenen de net gehuwde kinderen. Zij wensen het bruidspaar een goede toekomst tegemoet.[2][3][4]


Het hindoeïsme en seksualiteit

Seksualiteit speelt een zeer grote rol in het hindoeïsme. Eén van de beroemdste boeken uit de geschiedenis op het gebied van seks, komt uit het hindoeïsme. Dit boek staat bekend als de Kamasutra. De Kamasutra zou ongeveer geschreven moeten zijn tussen 400 en 200 v. Chr. door Vatsyayana. Vatsyayana leefde waarschijnlijk als religieuze student in Benares en geloofde in de hoogste godheid. Voordat hij zijn meesterwerk schreef, studeerde hij waarschijnlijk religie. Hij was meer een ijverige academicus dan een baanbrekende filosoof.[5] De Kamasutra is een uitgebreid boek bestaande uit 7 delen die elk hun eigen onderwerpen omvatten. Het boek bestaat niet alleen uit seksuele posities, zoals de meeste mensen denken. Er komen meerdere onderwerpen, waaronder ook filosofische onderwerpen, aan bod. Hieronder wordt een beknopte inhoud van het boek weergegeven. • Algemene opmerkingen over de inhoud van het boek en een introductie. • Sexuele ontwikkeling: 10 hoofdstukken over aantrekkingskracht, verschillende soorten liefde, knuffelen, zoenen, bijten, krassen, slaan, kreunen, orale seks, voorspel en afsluiting. • Het verwerven van een vrouw: 5 hoofdstukken over huwelijk, de vrouw op haar gemak stellen, vertrouwen wekken bij een vrouw en haar zelfvertrouwen ‘boosten’, vereniging van man en vrouw door het huwelijk. • Plichten en rechten van de vrouw: 2 hoofdstukken over het gedrag van de vrouw (echtgenote) en andere vrouwen van die zelfde echtgenoot. Een deel gaat ook over het gedrag van de vrouw bij absentie van de man. • Andermans vrouwen: 6 hoofdstukken over karakteristieken van mannen en vrouwen, hoe kennis te maken met elkaar, ‘state of mind’ van een vrouw, over de vrouwen van de royale harem. • Over hofdames en minaressen: 6 hoofdstukken over het zoeken naar een vaste minnaar, manieren om geld te verdienen, vriendschap met vroegere minnaar herstellen. • Occulte praktijken: 2 hoofdstukken over het verbeteren van fysieke aantrekkingskracht.[6]

  1. Stichting Pandit. Pooja. Beschikbaar via: http://www.pandit.nl/index.php/pooja/vivah-fundament/vivah. Geraadpleegd op 25-10-2014
  2. Dr. Nawal K. Prinja. Religions; hindu weddings. Website van BBC. Beschikbaar via: http://www.bbc.co.uk/religion/religions/hinduism/ritesrituals/weddings.shtml. Geraadpleegd op 25-10-2014
  3. Hindu wedding information; Marriage Ceremony. Beschikbaar via: http://www.hinduwedding.info/marriage-ceremony.html. Geraadpleegd op 25-10-2014
  4. Shivani Mehta. The hindu marriage – Vivaha Sanskara. Website van National Hindu Students’ Forum. Beschikbaar via: http://www.nhsf.org.uk/2006/06/the-hindu-marriage-a-vivaha-sanskara/. Geraadpleegd op 25-10-2014
  5. Gradesaver. Biography of Vatsyayana (500 B.C. – 500 A.D.). Beschikbaar via: http://www.gradesaver.com/author/vatsyayana/. Geraadpleegd op 25-10-2014
  6. Sir Richard Burton, translator. The Kama Sutra of Vatsyayana. 1883. http://www.sacred-texts.com/sex/kama/. Geraadpleegd op 25-10-2014

Huwelijk en seksualiteit bij de Wicca

Wicca en huwelijk

Bij de wicca gaat het huwelijk er anders aan toe dan wat de meeste mensen gewend zijn. Ze kennen bijvoorbeeld niet de gedachte “tot de dood ons scheidt” waar de meeste van ons wel mee zijn opgegroeid. Het huwelijk bij de wicca is niet tijdgebonden. Hiernaast is het mogelijk om met meer mensen tegelijk te trouwen en een homo- of lesbihuwelijk wordt ook geaccepteerd. Dit is waarschijnlijk ook een van de redenen waarom in 2003 28,3% van de heksen in de USA homo- of biseksueel was. Het is namelijk logisch dat als iets toegestaan is, men zich vrijer voelt om zijn/haar seksuele voorkeur te uiten. Ook als dit betekent dat diegene een seksuele voorkeur heeft voor hetzelfde geslacht. Overigens is het wel zo dat als de hogepriester en hogepriesteres een monogaam relatie hebben dit wel de voorkeur heeft bij de wicca’s. 1 Het ritueel dat tijdens de ceremonie uitgevoerd wordt heet handvasten. Bij het handvasten worden de polsen van de partners aan elkaar gebonden met een touw. Het handvasten kent drie rites, het begin, midden en het einde. Het begin is een verbintenis van één jaar en één dag, dit is vergelijkbaar met zoals wij een verloving kennen. Het idee is dat men niet langer bij elkaar blijft dan zolang als de liefde duurt, maar het in ieder geval één jaar en één dag probeert. Dus wanneer een koppel na drie maand elkaar niet meer leuk vind, moeten ze het nog negen maanden samen volhouden (wie weet zijn de problemen dan alweer opgelost). Door deze fase ben je sowieso verplicht één jaar en één dag samen te blijven en als het niet lekker loopt ben je verplicht nog aan je relatie te werken. Het lijkt op een proef huwelijk. Wanneer het koppel na deze tijd nog steeds verliefd is kunnen ze voor de volgende rite gaan. Dit is een verbintenis voor het leven, maar eigenlijk voor hoelang de relatie voortduurt. Dat zorgt er waarschijnlijk voor dat partners actief blijven werken aan hun relatie. Daarnaast is dit, wanneer je met iemand van een ander geslacht trouwt, een legaal huwelijk, dat wil zeggen dat een wettelijke status krijgt. Wanneer je met meerdere personen of met iemand van hetzelfde geslacht trouwt en dit niet toegestaan is in het land waar je woont moet je een juridische verbintenis aangaan die vergelijkbaar is met een wettig huwelijk. De derde fase, het einde, staat voor het einde van een relatie dat wordt veroorzaakt door bijvoorbeeld de dood. De partners laten zien dat ondanks dat een grote macht zoals de dood hen scheidt, ze van elkaar blijven houden en in een volgend leven, mochten ze elkaar weer ontmoeten, hun relatie (als ze dat dan nog willen) voort zetten. 2 Bij de wicca’s is er een mogelijkheid tot het ontbinden van het huwelijk, een echtscheiding, maar dan in positieve zin. Het breekt het koord dat de partners verbindt zodat ze weer vrij zijn om naar nieuw geluk te zoeken. Tijdens de ceremonie vertellen de partners wat ze van elkaar hebben geleerd en vieren ze dat er een positieve verandering gaat plaatsvinden. 3

Wicca en seksualiteit

Seksualiteit speelt een grote rol bij de wicca en een taboe is het zeker niet. Dit is een verschil in vergelijking met godsdiensten zoals de islam en het christendom. Bij het christendom mag je voor het huwelijk geen seks hebben en dit maakt het bij hen een gevoelig onderwerp. Terwijl bij de wicca’s seks een onderdeel is van de ceremonie. Gardner was zwaar tegen de orthodox christelijke houding tegenover seksualiteit, hij vond dat als het huwelijk bij de mens alleen gediend was voor voortplanting, men net als vee was. Naaktheid en seksualiteit is natuurlijk en gezond. Er is een mythe bij de wicca’s dat vertelt dat de hoge priester en hoge priesteres verantwoordelijk zijn voor de goede oogst. Hierdoor wordt seks een belangrijk onderdeel van de religie. Tijdens rituelen wordt er geen echte sekspartij uitgeoefend, behalve als de partners in het normale leven ook elkaars partner zijn. Als twee partners echt met elkaar gemeenschap hebben tijdens een ritueel dan versterkt dit de energie. Het nadoen van de seks symboliseert vruchtbaarheid van de relatie tussen de hogepriester en hogepriesteres. Naaktheid heeft verschillende functies binnen de rituelen. Zo kan het staan voor puurheid, de mens verstopt zich niet meer onder zijn kleren en kan geen schijn meer ophouden. Daarnaast zorgt het ervoor dat de energie die nodig is om magie te maken door naaktheid een betere werking krijgt. Verder symboliseert naaktheid onderling vertrouwen en het achterlaten van bezittingen uit het dagelijks leven. 4


  1. James Michael Reeder , “ Understanding and Counseling Neo-Pagan and Wiccan Clients “, (2007), 5, http://www.pagantherapy.com/wp-content/uploads/2009/07/Pagan_and_Wicca_-Practices_Long_Length.pdf, (geraadpleegd 18-10-14).
  2. A.J. Drew, “A Wiccan Bible”, (2003), 124-127, http://www.nostrajewellery.org/wicca/Drew_A.J_-_A_Wiccan_Bible.pdf, (laatst geraadpleegd 18-10-14).
  3. Darla Kaye Wynne, “Department of Corrections Wiccan Study Handbook”, (Maart, 2006), 11, http://aren.org/prison/pubs/AREN-DOC-handbook-Part1.pdf, (laatst geraadpleegd 18-10-14).
  4. Deborah Soeteman, “Wicca en de vrouw”, (27 juni 2013), 28-30, https://www.google.nl/search?client=safari&rls=en&q=wicca+en+de+vrouw&ie=UTF-8&oe=UTF-8&gfe_rd=cr&ei=ZGlNVK6fE8bo-gar04DACg&gws_rd=ssl
rel=nofollow