Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hiëronymus
Sofronius Eusebius Hiëronymus, gewoonlijk: Hiëronymus (Stridon, ca. 340–Bethlehem, ca. 419) was een kerkvader uit de vierde en vijfde eeuw. Hij was de meest geleerde onder de Latijnse kerkschrijvers (naast Origenes. Die in het Grieks schreef) en geruime tijd de enige die in staat was de Hebreeuwse Bijbel in de oorspronkelijke taal te bestuderen. Hij is vooral bekend als de vertaler van de Vulgata.
Verder vertaalde hij ook het Onomasticon van Eusebius van Caesarea, een lijst van plaatsnamen in Palestina, naar het Latijn.
Leven
Hiëronymus werd geboren te Stridon in Dalmatíë. In zijn jeugd ging hij naar Rome, waarschijnlijk rond het jaar 360, waar hij een school voor grammatica en retorica bezocht. Te Rome werd hij als christen gedoopt en werd zijn belangstelling gewekt werd voor kerkelijke aangelegenheden. Van daaruit begaf hij zich naar Trier, dat toen bekend was voor zijn scholen, en deed er theologische studies. Hij reisde door Gallië en Italië, naar Aquileia, en tegen 373 vertrok hij naar het oosten. Hij verbleef een tijd in Antiochië, waar hij onderwezen werd door Apollinaris van Laodicea, die een van eerste exegeten van die tijd was. Hij zou de puur historische exegese van de Antiochische school niet volgen, maar meer neigen tot de typologisch-allegorische methode van Origenes. Van 374 tot 379 leidde hij een strikt ascetisch leven als een kluizenaar in de woestijn van Chalkis, ten zuidwesten van Antiochië, om vergeving te krijgen voor de zonden uit zijn jeugd. Om te kunnen communiceren met de bewoners van die streek, leerde hij Syrisch, wat hem later een hulp was toen hij Hebreeuws leerde.[1] Hij begon er ook Hebreeuws te studeren met de hulp van een gedoopte Jood.[2] Mogelijk was het over hem dat hij schreef[3] dat hij door joodse geleerden als een Chaldeeër beschouwd werd en als een meester in de interpretatie van de Schrift.[4]
Bij zijn tweede verblijf te Antiochitewerd hij aangesteld tot presbyter. Hij trok in 380 naar Constantinopel. Daar ontwikkelde hij een vriendschap met Gregorius van Nazianzus. Van 382 tot augustus 385 trok hij opnieuw naar Rome, waar hij literair werk deed voor Damasus, de bisschop van Rome, terwijl hij omstreeks 383 ook aan eigen werken begon te schrijven. Toen Damasus overleed (11 december 384) werd Hiëronymus’ positie te Rome moeilijk. Zijn grove kritiek zorgde ervoor dat hij bittere vijanden had gekregen, die hem probeerden te ruïneren. Na enkele maanden bleef hem niets over dan Rome te verlaten. Via Antiochië en Alexandrië bereikte hij Bethlehem in 386. Daar begon hij een klooster, dat hij tot aan zijn dood zou leiden, in de nabijheid van een convent, gesticht door twee Romeinse dames, Paula en Eustochium, die hem naar Palestina waren gevolgd. Hij leidde er een leven van ascetisme en studie. Zelfs daar werd hij geplaagd door controverses, zoals met een zekere Rufinus en met de Pelagiërs.
Zoals uit deze levensschets blijkt, was hij hooggeschoold in het Latijnse en Grieks onderwijs, en verenigde hij door zijn bijkomende studies van het Syrisch en Hebreeuws in zijn persoon de westelijke en oostelijke culturen.
Verwijzingen
Je bent uitgenodigd om deze pagina te helpen verbeteren. — Meer informatie
(en) St. Jerome, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
(en) Jerome (Eusebius Hieronymus Sophronius), in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: )