|
|
| Regel 1: |
Regel 1: |
| '''Henk Verhaeren''' ([[Rijsbergen]], [[1967]]) is een [[Nederland]]s [[schrijver]]. | | '''Henk Verhaeren''' ([[Rijsbergen]], 1967) is een [[Nederland]]s [[schrijver]]. |
|
| |
|
| Verhaeren schreef op tweeëntwintigjarige leeftijd de roman ''Zee'' ([[uitgeverij Strengholt]], 1992) daarvoor publiceerde hij de dichtbundel ''Ode aan''. In 2010 verscheen ''Boven water'' ([[Uitgeverij De Fontein Tirion]]) | | == Levensloop == |
| | Verhaeren groeide op in Rijsbergen. Naast het schrijven van boeken werkte hij ook enige jaren als journalist voor het weekblad [[Privé (weekblad)|Privé]]. |
|
| |
|
| ==Levensloop==
| | Zijn eerste boek was de roman ''Zee'' ([[Strengholt Holding|uitgeverij Strengholt]]) dat in 1992 werd uitgegeven. Het is een op zijn jeugd gebaseerde roman. In 2010 verscheen ''Boven water'' ([[Uitgeverij De Fontein Tirion]]), gebaseerd op het leven van zijn broer [[Jacco Verhaeren]], de succesvolle zwemcoach.<ref>[https://www.trouw.nl/cultuur/succes-als-therapie-schrijvende-broer~af1120d2/ Trouw.nl]</ref> Vervolgens schreef hij het boek ''Ik, Ratelband'' ([[Uitgeverij Cocobooks]]),<ref>[https://www.bndestem.nl/brabant/emile-ratelband-woest-op-biograaf-henk-verhaeren~ae80b39a/ Emile Ratelband woest op biograaf Henk Verhaeren]</ref> biografie over het leven van [[Emile Ratelband]]. In 2017 publiceerde hij zijn [[Engels|engelstalige]] boek ''Global Awakening: The master of destruction'' ([[Amazon.com|Uitgeverij Amazon]]), een boek over bewustzijnsverruiming. |
| Henk Verhaeren groeide op in Rijsbergen. Zijn roman Zee is op zijn jeugd gebaseerd.<ref> ([[Vrij Nederland]], 1992)</ref> Zijn eerste boek is vergeleken met werk van [[Charles Bukowski]].<ref> (maart 2009: literair internettijdschrift; ''Komkommer en kwel'')</ref> Toch stapt Verhaeren na zijn debuut voor lange tijd van het literaire podium.
| |
|
| |
|
| In een interview met [[Algemeen Dagblad]] verklaart Verhaeren hierover aan journalist [[Hans Klippus]]<ref> (info; interview AD 6 april Hans Klippus)</ref> dat hij destijds niet met de druk en de aandacht rond Zee om kon gaan. Deze druk resulteerde erin dat Verhaeren kort na verschijning van Zee een aanvaring had met een filmploeg van de [[VPRO]] (TV-nomaden, 1992).
| | == Bibliografie == |
| Op 3 mei 1993 verlaat Verhaeren [[Nederland]] om onder auspiciën van [[Bob Panama]] in [[Miami]] zijn carrière als kunstschilder (1986 Miami) terug op te pakken. Diezelfde dag (3 mei 1993) wordt Verhaeren op het vliegveld van [[Orlando (Florida)|Orlando]] aangehouden voor illegaal werk tijdens zijn vorige verblijf in 1986 te [[Verenigde Staten|Amerika]].<ref> (info dagblad de Stem artikel Carl Mureau)</ref> Verhaeren wordt op het vliegtuig gezet met een definitief Amerika verbod.
| | * 1992 - ''Zee'' |
| | * 2010 - ''Boven Water'' |
| | * 2011 - ''Ik, Ratelband'' |
| | * 2017 - ''Global Awakening; The master of destruction'' |
|
| |
|
| De schrijver opent in 1994 ''café de Bushalte''. De kroeg van Verhaeren komt landelijk in het nieuws als de toenmalige burgemeester van [[Breda]]: [[Ed Nijpels]] de zaak dreigt te sluiten wegens aldaar gehouden dwergwerpwedstrijden.
| | {{Appendix|2= |
| Nadat Henk Verhaeren in zijn café (1996) is gefilmd tijdens het programma ''Vrienden''<ref> (Vrienden, Peter Scheele/Henk Dokter EO)</ref> wordt het café het decor voor de gelijknamige [[Evangelische Omroep|EO]]-serie: ''De Bushalte'' waarin presentator [[Peter Scheele]] en komiek [[Bert Visscher]] proberen klanten van Henk te bekeren.
| | {{References}} |
| Verhaeren, die niet in beeld komt tijdens opnamen van deze serie, verklaart in een interview met het dagblad [[Trouw (krant)|Trouw]]<ref> (Rob Velthuis 6 april 2010)</ref> dat ''het caféleven de productie van literatuur niet ten goede kwam''.
| | *[http://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Henk_Verhaeren&oldid=240722 Versie 2015]}} |
| | {{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} |
|
| |
|
| Na verkoop van ''café de Bushalte''<ref> ([[BN DeStem]], 2004)</ref> betekent een bezoek aan een sjamaan (Hilario Chiriap van de Chuar Tribe uit [[Ecuador]]) in 2005 een ommekeer in het leven van Verhaeren. Henk huwt in 2006. In 2009 pakt hij na aanmoediging van vriend en schrijver [[Yorgos Dalman]] (1973) het schrijven weer op. Henk voltooid in september 2009 zijn opleiding aan de schrijversvakschool te [[Amsterdam]]. In april 2010 verschijnt Boven water, over zijn broer en topcoach [[Jacco Verhaeren]]. ''Boven water'' wordt qua vorm en stijl vergeleken met werk van [[Ischa Meyer]].
| | {DEFAULTSORT:Verhaeren, Henk}} |
| | |
| In 2011 verscheen van de hand van Verhaeren de ongeautoriseerde biografie ´Ik, Ratelband, een verpletterend portret´ (Uitgeverij) Cocobooks. Het door Henk Verhaeren geschreven boek deed veel stof opwaaien in de media toen Ratelband de verschijning ervan probeerde tegen te gaan.
| |
| | |
| Ratelband vertelde de pers dat Verhaeren hun gesprekken stiekem had opgenomen tijdens hun ritjes. Verhaeren zou, aldus Ratelband als patiënt bij hem in behandeling zijn voor een coke en drankverslaving. Bij het tv-programma Oog in Oog gepresenteerd door Sven Kockelmann verteld Ratelband hoe het volgens hem is gegaan, hij zou Verhaeren uit de auto gegooid hebben nadat die bekend maakte dat hij hun avonturen zou beschrijven in een boek.
| |
| Zowel Verhaeren als zijn uitgever Pim Christiaans ontkennen dat het boek, in tegenspraak tot wat Ratelband beweert, zonder medeweten van Ratelband tot stand is gekomen.
| |
| In 2015 leidde het tot een opstootje tussen Verhaeren en Ratelband voor de deur van de rechtbank in Dordrecht waar Ratelband moest verschijnen wegens bedreiging en mishandeling van zijn ex Moon van Buuren.
| |
| Henk Verhaeren stond voor de rechtbank om een verhaal te maken voor de Telegraaf toen Ratelband de telefoon, waarmee Verhaeren de aankomst filmde, uit de handen van Verhaeren trok en op de grond smeet.
| |
| | |
| Ratelband was boos omdat Verhaeren in de Telegraaf de voor Ratelband belastende 'Ratelbandtapes' had beschreven waarom de positiviteitsgoeroe zijn minachting voor vrouwen uit de doeken deed.
| |
| | |
| Na het verschijnen van 'Ik, Ratelband, een verpletterend portret' ging Verhaeren aan de slag als reporter bij Weekblad Privé.
| |
| Verder heeft Verhaeren in 2014 aangekondigd op de website van Joost Niemoller te werken aan een boek waarin hij de verstikkende politieke correctheid die volgens hem aan journalisten wordt opgelegd zal beschrijven.
| |
| | |
| Jacco Verhaeren, broer van Henk, die anno 2015 werkzaam is in Australië als bondscoach en technisch directeur van de Australische zwemteams heeft op de website van Rob Bartol aangekondigd dat hun boek Boven Water, na de Olympische Spelen in 2016 in Brazilië, geüpdatet zal worden en vertaald naar het Engels.
| |
| {{Appendix}}
| |
| {{authority control|TYPE=p|Wikidata= }}
| |
| {{DEFAULTSORT:Verhaeren, Henk}}
| |
| [[Categorie:Nederlands schrijver]] | | [[Categorie:Nederlands schrijver]] |
Henk Verhaeren (Rijsbergen, 1967) is een Nederlands schrijver.
Levensloop
Verhaeren groeide op in Rijsbergen. Naast het schrijven van boeken werkte hij ook enige jaren als journalist voor het weekblad Privé.
Zijn eerste boek was de roman Zee (uitgeverij Strengholt) dat in 1992 werd uitgegeven. Het is een op zijn jeugd gebaseerde roman. In 2010 verscheen Boven water (Uitgeverij De Fontein Tirion), gebaseerd op het leven van zijn broer Jacco Verhaeren, de succesvolle zwemcoach.[1] Vervolgens schreef hij het boek Ik, Ratelband (Uitgeverij Cocobooks),[2] biografie over het leven van Emile Ratelband. In 2017 publiceerde hij zijn engelstalige boek Global Awakening: The master of destruction (Uitgeverij Amazon), een boek over bewustzijnsverruiming.
Bibliografie
- 1992 - Zee
- 2010 - Boven Water
- 2011 - Ik, Ratelband
- 2017 - Global Awakening; The master of destruction
Bronnen, noten en/of referenties
| Bronnen, noten en/of referenties
|
{DEFAULTSORT:Verhaeren, Henk}}
