Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hella Jongerius

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 11 nov 2019 om 23:20 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hella_Jongerius&oldid=54521223)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow
Bestand:UN Delegates' Lounge New York (9916986025).jpg
Knots & Beads Curtain, 2013

Wilhelmina Maria Cornelia (Hella) Jongerius (De Meern (Utrecht), 30 mei 1963) is een Nederlands industrieel ontwerper.

Leven en werk

Jongerius werd opgeleid aan de Design Academy Eindhoven waar zij in 1993 afstudeerde. In 2001 richtte zij de designstudio Jongeriuslab op in Rotterdam. In 2009 verplaatste zij haar werkzaamheden naar Berlijn. In 2012 werd zij artdirector bij het Zwitserse bedrijf Vitra in Bazel, in 2014 werd zij dat ook voor het Finse bedrijf Artek. Zij was van 1998 tot 2002 als docent van de afdeling 'wonen' en hoofd van de afdeling 'Atelier' verbonden aan de Eindhovense Design Academy Eindhoven. Recent onderwees zij aan de Kunsthochschule Weißensee, Berlijn.

Werken

Jongerius maakte industriële ontwerpen voor bedrijven als Cappellini, IKEA, KLM,[1] Maharam, Swarovski, Tichelaar en Vitra.

Belangrijke ontwerpen

  • Delegates Lounge VN
  • Polder Sofa (Vitra)

Delegates Lounge VN

Met Rem Koolhaas, Irma Boom, Gabriel Lester en Louise Schouwenberg ontwierp zij de herinrichting van de Delegates Lounge in het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York.[2] De nieuw ontworpen ruimte werd in 2013 geopend door koningin Máxima en door VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon.[3]

Erkenning

Werk van Jongerius is tentoongesteld in diverse landen, onder andere in China, Duitsland, Engeland (Design Museum, Londen), Frankrijk, Nederland (het Stedelijk Museum en Museum Boijmans Van Beuningen), de Verenigde Staten (MoMA en het Cooper-Hewitt National Design Museum) en Zwitserland.

Haar werk werd in 2003 bekroond met de Rotterdam Designprijs. In 2008 kreeg zij de Sanoma Oeuvre Award.[4] In 2017 werd de Sikkens Prize (voor baanbrekend werk op het gebied van kleurgebruik) aan haar toegekend.[5]

Groepstentoonstellingen (selectie)

  • 1994, deelnemer aan de eerste presentatie van Droog Design op de Milan Furniture Fair
  • 1995, Mutant Materials in Contemporary Design, Museum of Modern Art, New York
  • 1996, Thresholds in Contemporary Design from the Netherlands, Museum of Modern Art, New York
  • 1996, Self-Manufacturing Designers tentoonstelling, Stedelijk Museum, Amsterdam
  • 2001, Workspheres tentoonstelling, Museum of Modern Art, New York
  • 2002, Skin: Surface and Structure in Contemporary Design, Cooper Hewitt National Design Museum, New York
  • 2007, MyHome exhibition, Vitra Design Museum, Basel, Zwitserland
  • 2010, Taking a Stance, Nederlands Cultureel Centrum, Shanghai, China

Solotentoonstellingen (selectie)

Literatuur

  • Schouwenberg, Louise [et al.], Misfit, Londen, 2011
  • Vlassenrood, Linda, "Tangible traces: Dutch architecture and design in the making", Rotterdam, 2009
  • Schouwenberg, Louise [et al.], "Hella Jongerius", Londen, 2003

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen

Noten

rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Hella Jongerius op Wikimedia Commons.

rel=nofollow