Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hein Donner: verschil tussen versies
(bronloos eigen inzicht) |
(link, bron) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Johannes Hendrikus (Hein) Donner''' ([[Den Haag]], [[6 juli]] [[1927]] – [[Amsterdam]], [[27 november]] [[1988]]) was een Nederlandse schrijver en schaakgrootmeester. Hij won in 1954, 1957 en 1958 het Nederlands schaakkampioenschap. | '''Johannes Hendrikus (Hein) Donner''' ([[Den Haag]], [[6 juli]] [[1927]] – [[Amsterdam]], [[27 november]] [[1988]]) was een Nederlandse schrijver en schaakgrootmeester. Hij won in 1954, 1957 en 1958 het Nederlands schaakkampioenschap. | ||
Donner is vooral bekend door zijn | Donner is vooral bekend door zijn columns in o.a. ''[[De Tijd]]'', ''[[Elseviers Weekblad]]'', ''Schaakbulletin'', ''Avenue'' en ''[[De Volkskrant]]''. Een door [[Max Pam]] en [[Tim Krabbe]] gemaakte selectie van columns werd gepubliceerd in het boek "De Koning" ook wel de "De dikke Donner" genoemd. Volgens de samenstellers wordt er veel beledigd in het boek: „''Men kan rustig stellen dat iemand die nooit door J. H. Donner beledigd is niets in het Nederlandse schaakleven te betekenen had.''”<ref>http://www.antiqbook.nl/boox/pet/A4081.shtml</ref> | ||
De laatste jaren van zijn leven schreef hij voor ''[[NRC Handelsblad]]''. Een hersenbloeding die het hem zeer moeilijk maakte om te spreken en te typen dwong hem tot een zeer eigen, uiterst beknopte stijl. De stukjes zijn verzameld in vier bundeltjes, ''Na mijn dood geschreven'', ''Geen patiënten'', ''Slecht nieuws voor iedereen'' en ''Als schrijver moet je veel lijden''. Voor het eerste werk ontving hij in 1987 de Henriette Roland Holst-prijs. | De laatste jaren van zijn leven schreef hij voor ''[[NRC Handelsblad]]''. Een hersenbloeding die het hem zeer moeilijk maakte om te spreken en te typen dwong hem tot een zeer eigen, uiterst beknopte stijl. De stukjes zijn verzameld in vier bundeltjes, ''Na mijn dood geschreven'', ''Geen patiënten'', ''Slecht nieuws voor iedereen'' en ''Als schrijver moet je veel lijden''. Voor het eerste werk ontving hij in 1987 de Henriette Roland Holst-prijs.<ref>[http://www.dbnl.org/tekst/_nie012198701_01/_nie012198701_01_0019.php Dankwoord voor de Henriette Roland Holstprijs], {{ts.|Nieuw Letterkundig Magazijn}}, Jaargang 5. Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, Leiden 1987. Op dbnl.org</ref> | ||
Hij was een groot bewonderaar en vriend van schrijver [[Harry Mulisch]]. | Hij was een groot bewonderaar en vriend van schrijver [[Harry Mulisch]]. | ||
==Externe links== | ==Externe links== | ||
* [http://www.nrcboeken.nl/biografie/een-grootmeester-naar-het-leven Een grootmeester naar het leven] over het door journalist en schaker Alexander Münninghoff geschreven boek ''Hein Donner | * [http://www.nrcboeken.nl/biografie/een-grootmeester-naar-het-leven Een grootmeester naar het leven] over het door journalist en schaker Alexander Münninghoff geschreven boek ''Hein Donner 1927–1988. Een biografische schets.'' | ||
* Portret in [http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn5/donner Biografisch Woordenboek van Nederland] | * Portret in [http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn5/donner Biografisch Woordenboek van Nederland] | ||
* https://demirandabuurt.wordpress.com/2011/02/06/schaakgrootmeester-en-schrijver-jan-hein-donner/ | |||
==Verwijzingen== | |||
{{reflist}} | |||
{{DEFAULTSORT:Donner, Hein}} | {{DEFAULTSORT:Donner, Hein}} | ||
[[Categorie: Nederlands publicist]] | [[Categorie: Nederlands publicist]] | ||
Versie van 5 mei 2015 08:20
Johannes Hendrikus (Hein) Donner (Den Haag, 6 juli 1927 – Amsterdam, 27 november 1988) was een Nederlandse schrijver en schaakgrootmeester. Hij won in 1954, 1957 en 1958 het Nederlands schaakkampioenschap.
Donner is vooral bekend door zijn columns in o.a. De Tijd, Elseviers Weekblad, Schaakbulletin, Avenue en De Volkskrant. Een door Max Pam en Tim Krabbe gemaakte selectie van columns werd gepubliceerd in het boek "De Koning" ook wel de "De dikke Donner" genoemd. Volgens de samenstellers wordt er veel beledigd in het boek: „Men kan rustig stellen dat iemand die nooit door J. H. Donner beledigd is niets in het Nederlandse schaakleven te betekenen had.”[1]
De laatste jaren van zijn leven schreef hij voor NRC Handelsblad. Een hersenbloeding die het hem zeer moeilijk maakte om te spreken en te typen dwong hem tot een zeer eigen, uiterst beknopte stijl. De stukjes zijn verzameld in vier bundeltjes, Na mijn dood geschreven, Geen patiënten, Slecht nieuws voor iedereen en Als schrijver moet je veel lijden. Voor het eerste werk ontving hij in 1987 de Henriette Roland Holst-prijs.[2]
Hij was een groot bewonderaar en vriend van schrijver Harry Mulisch.
Externe links
- Een grootmeester naar het leven over het door journalist en schaker Alexander Münninghoff geschreven boek Hein Donner 1927–1988. Een biografische schets.
- Portret in Biografisch Woordenboek van Nederland
- https://demirandabuurt.wordpress.com/2011/02/06/schaakgrootmeester-en-schrijver-jan-hein-donner/
Verwijzingen
- º http://www.antiqbook.nl/boox/pet/A4081.shtml
- º Dankwoord voor de Henriette Roland Holstprijs, Nieuw Letterkundig Magazijn, Jaargang 5. Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, Leiden 1987. Op dbnl.org