Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gwenny Cooman

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 1 mei 2021 om 18:12 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gwenny_Cooman&oldid=58626380 -1- 2a02:1811:e415:8200:dc3c:5f6c:2b7a:7b9e 2 apr 2021)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Gwenny Cooman is een Belgische fotografe.

Ze brengt op haar eigen herkenbare manier de hedendaagse stedelijkheid in beeld. Ze focust op de grauwe kanten; op industrie, armoede, leegstand en de zelfkant van de samenleving. Tegelijk exposeert ze een selectie van natuurbeelden, die indringend met de toenemende verstedelijking contrasteren.

Profielfoto Gwenny Cooman

In 2020 stelde ze tentoon in De Corridor in Wetteren onder de titel 'steden schuilen niet wanneer het regent'. De tentoonstelling was vrij te bezichtigen. Ook werd een finissage georganiseerd onder de noemer "De aarde draait. Maar niemand die het ziet." Dit zijn de slotzinnen van het gedicht ‘de tijd rijdt auto’ van Menno Wigman. Menno Wigman overleed op 1 februari 2018, precies twee jaar voor de opening van haar tentoonstelling. Ze werkte voor de finissage samen met muzikant Yves Schelpe (Psy'Aviah). Yves en Gwenny bedachten een film, die Yves monteerde en waar hij een sterk gewaardeerde dark ambient soundtrack voor componeerde. De beelden uit de film resoneren met de foto's van de tentoonstelling - de audiovisuele installatie was te zien op de finissage. (Gebroken) mensenlevens, voyeurisme, anonieme stedelijkheid en apocalyptische desolaatheid zijn thema’s die zowel in de videobeelden en foto’s, als in het oeuvre van Wigman te lezen zijn. De speciaal voor deze gelegenheid gecreëerde soundscapes van Yves Schelpe balanceren tussen dromerig en onheilspellend. De soundtrack getiteld “The Earth Keeps Spinning, Without Being Noticed” werd gereleased op Alfa Matrix.

Diverse tijdschriften pikten de samenwerking op: Sonic Seducer, Side-Line en Dark Entries. En ook op Klara werden nummers uit de soundtrack gespeeld.

Een citaat uit de openingsspeech van Dorian van der Brempt bij de tentoonstelling: "Er is veel poëzie in haar foto’s, poëzie die haar oorsprong vindt in de beelden zelf en in de persoonlijke betekenis die elk beeld voor Gwenny heeft. Elke foto is ook een herinnering. Foto’s zijn een uitbreiding van ons geheugen. Gwenny fotografeert traag en dat maakt de beelden intenser, intiemer, subtieler. Het zijn geen snapshots, geen beelden die snel gemaakt zijn in lange reeksen. Toeval speelt altijd een rol bij het maken van een foto maar Gwenny Cooman zal zo weinig mogelijk aan dat toeval overlaten. Elke foto is ook een beslissing. Gwenny heeft veel respect, affectie voor het kleine persoonlijke, voor het detail maar zij schuwt het grote, het verre, de ontdekking niet."

Momenteel werkt Gwenny aan een nieuwe tentoonstelling. Het concept is nog niet vrijgegeven.

www.gnyphotography.com