Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Greensleeves

Uit Wikisage
Versie door Bart Versieck (overleg | bijdragen) op 23 sep 2020 om 00:10 (→‎Externe links)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Greensleeves is een oud Engels volksliedje, een traditional, in de vorm van een "romanesca".

Oorsprong

Een ballade met deze naam werd door Richard Jones in september 1580 geregistreerd bij de Londense Stationer's Company. De melodie is te vinden in verschillende laat 16e-eeuwse en vroeg 17e-eeuwse bronnen, zoals het Ballet MS Lute Book en Het Luitboek van Thysius, en wordt eveneens in een aantal handschriften bewaard in de Seeley Historical Library van de Universiteit van Cambridge. Volgens de overlevering zou Greensleeves gecomponeerd zijn door Hendrik VIII voor zijn geliefde, de toekomstige koningin Anne Boleyn.

Musicologen stellen dat de stijl van het lied laat-16e eeuws en niet vroeg-16e eeuws is, maar aangezien Anne Boleyn uit de Nederlanden afkomstig was, waar de muzikale cultuur in de vroege 16e eeuw tot de meest vooruitstrevende van Europa behoorde, dient rekening gehouden te worden met de theorie dat de componist van Greensleeves wel eens haar Mechelse hofcomponist, Mark Smeaton, of met zijn Nederlandstalige naam Marc De Smedt, zou kunnen geweest zijn. De relatie tussen hen beiden was op zijn minst niet onbesproken en in 1536 werden zij dan ook kort na elkaar geëxecuteerd. Gezien het controversiële karakter van het lied is het dan ook niet verwonderlijk dat een eerste druk, bestemd voor het marktliedcircuit, pas opduikt na 1580.

Vertolkingen

In de 20e eeuw werd het een jazzstandard met uitvoeringen van onder meer Coleman Hawkins op tenorsaxofoon en John Coltrane op sopraansaxofoon.

Tekstfragment

Alas my love you do me wrong
To cast me off discourteously;
And I have loved you oh so long
Delighting in your company.
(Refrein:)
Greensleeves was my delight,
Greensleeves my heart of gold
Greensleeves was my heart of joy
And who but my lady Greensleeves.

Bladmuziek

Beluister

Greensleeves op tenorsaxofoon - cover door J. Grandgagnage

Externe links