Georges Ohsawa

	Werk in uitvoering
	Iemand is nog met dit artikel bezig. Kom later terug om het resultaat te bekijken.

Georges Ohsawa, (eigenlijk Sakurazawa Yukikazu; 桜沢 如一, alternatief ook gelezen als Sakurazawa Nyo'ichi of Sakurazawa Nyo'iti), (Tokyo, 18 oktober 1893 – 23 april 1966) was de bekendste vertegenwoordiger van de macrobiotische voedingsleer.

Ohsawa werd geboren in een arme familie, waarvan de vader afstamde van de samoerai, in Shingu City, prefectuur Wakayama. Tijdens de Meiji-restautatie werden de speciale voorrechten die de samoerai klasse voorheen had, geschrapt. Hij had geen geld voor een hogere educatie, maar bleef op eigen houtje veel lezen en zich bijscholen. De introductie van geraffineerde suiker in de Japanse voeding, werd gevolgd door de opkomst van de westerse ziekten.

Toen Ohsawa nog een kind was, overleed zijn moeder aan tuberculose. Haar eerste twee kinderen (twee dochters) waren al jong gestorven. Zij had geprobeerd om een westerse voedingswijze op het menu van het gezin te zetten, in de hoop dat dit zou bijdragen tot een betere gezondheid. In 1911 overleed ook George’s jongere broer met 16 jaar aan tuberculose. Kort daarop werd ook George gediagnosticeerd op t.b.c. en men gaf hem maar een kleine kans op overleven. In een bibliotheek vond hij de boeken van Ishizuka, die twee jaar voordien overleden was. Ohsawa probeerde de aanbevelingen uit voor een voedingswijze op basis van bruine rijst en gekookte groenten, met kleine hoeveelheden olie en zout, en stelde speodig vast dat de tuberculose verdween. Hij hield deze voedingswijze vol en beschreef later in zijn boeken hoe hij de tubercolose overwon door het oude Chinese concept van yin en yang en de leer van Sagen Ishizuka toe te passen.

Nadat hij drie jaar bij een handelsonderneming in Kobe werkte, sloot hij zich in 1916 aan bij de Shokuiku-beweging, die was gesticht door Sagen Ishizuka. Hij studeerde in Tokyo met Manabu Nishibata, een leerling van Sagen Ishizuka. In 1923 Ohsawa gaf hij zijn zakencarrière op en werd een volletijdsmedewerker van Shokuiku. Hij werd algemeen superintendent en hoofd van de publicatie-afdeling.

Later reisde hij door Europa en begon zijn gezondevoedingstheorie te verspreiden in Parijs. Het was in die periode dat hij zijn pseudoniem ’Ohsawa’ aannam, naar verluidt afgeleid van het Franse „Oh, ça va”, wat inhoudt „Het gaat goed met me” of „okee” als antwoord op de vraag „Hoe gaat het met je?”). Na enkele jaren keerde hij terug naar Japan om daar een stichting op te richten en rekruten te verzamelen voor zijn filosofie. In 1931 publiceerde hij The Unique Principle, waarin hij de yin en yang-orde van het universum uitlegt.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog formuleerde hij pacifistische idealen en verhuisde hij zijn instelling naar een afgelegen gebied in de bergen van de Yamanashi-prefectuur. Na 1945 concentreerde Ohsawa zich op het verspreiden van zijn leer, die hij macrobiotica of ’uniek principe’ noemde, in Europa en de Verenigde Staten, en vond daar al gauw veel aanhangers.

In 1961 schreef hij Zen Macrobiotic, verwijzend naar de boektitel van Christoph Hufeland die in Duitsland in 1796 het woord ’Makrobiotik’ gebruikte voor een gezonde voedingswijze. Vervolgens werd de filosofie van Ohsawa aangeduid als macrobiotiek.

Hij overleed op 72-jarige leeftijd aan een hartaanval.