Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:Rwbest/Kladblok2: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 27: | Regel 27: | ||
'''Tunneleffect''' is een term in de natuurkunde voor het feit dat een deeltje een potentiaal barrière van eindige hoogte kan overwinnen, zelfs als zijn energie minder is dan de "hoogte" van de barrière. Volgens de klassieke natuurkunde zou dit onmogelijk zijn, maar volgens de [[quantummechanica]] is het mogelijk. Het alfaverval van atoomkernen wordt verklaard met behulp van het tunneleffect. Voorbeelden van technische toepassingen zijn de scanning tunneling microscoop en het flash geheugen. | '''Tunneleffect''' is een term in de natuurkunde voor het feit dat een deeltje een potentiaal barrière van eindige hoogte kan overwinnen, zelfs als zijn energie minder is dan de "hoogte" van de barrière. Volgens de klassieke natuurkunde zou dit onmogelijk zijn, maar volgens de [[quantummechanica]] is het mogelijk. Het alfaverval van atoomkernen wordt verklaard met behulp van het tunneleffect. Voorbeelden van technische toepassingen zijn de scanning tunneling microscoop en het flash geheugen. | ||
== Ontdekking == | |||
In 1926/1927 ontdekte en beschreef Friedrich Hund voor het eerst wat later bekend werd als het tunneleffect (waarvan de ontdekking vaak wordt toegeschreven aan George Gamow) in isomeren moleculen.<ref >[http:// www.deutschlandfunk.de/die-quantentheorie-erklaert-das-sonnenfeuer-friedrich-hund.732.de.html?dram:article_id=344009 ''Friedrich Hund, der Tunneleffekt und das Leuchten der Sterne.''] op Deutschlandfunk, verzonden op 4 februari 2016.</ref><ref>Hund: ''On the Interpretation of Molecular Spectra III'', Journal of Physics, Volume 43, 1927, pp. 805-826 . Hund gebruikte gewoonlijk de term ''molecuul'' voor ''moleculen''. Over Hunds ontdekking van het tunneleffect: Helmut Rechenberg, Mehra: ''The historical development of quantum theory'', vol 6, deel 1, blz. 535.</ref> | |||
In 1926 legden Gregor Wentzel, Hendrik Anthony Kramers en Léon Brillouin de basis voor de kwantummechanische verklaring van tunnelprocessen met de naar hen vernoemde WKB-methode. George Gamow kon deze methode gebruiken om alfa-verval in 1928 te verklaren tijdens zijn verblijf bij Max Born in Göttingen en ook bij Ronald W. Gurney en Edward U. Condon .<ref>George Gamow: ''Zur Quantentheorie des Atomkernes.'' In: ''Zeitschrift für Physik.'' 51, 1928, blz. 204.</ref> Tegelijkertijd vond Ralph Howard Fowler en Lothar Wolfgang Nordheim de verklaring van de veldemissie van elektronen. | |||
'' Vertaald uit https://de.wikipedia.org/wiki/Tunneleffekt '' | '' Vertaald uit https://de.wikipedia.org/wiki/Tunneleffekt '' | ||
Versie van 5 mei 2023 08:29
Wolfgang Pauli beschreef in 1927 de spin met 2x2 matrices
| σ = ( | 0 | 1 | ) |
| 1 | 0 |
(...)
(...)
| 0 | 1 |
| 1 | 0 |
Tunneleffect
Tunneleffect is een term in de natuurkunde voor het feit dat een deeltje een potentiaal barrière van eindige hoogte kan overwinnen, zelfs als zijn energie minder is dan de "hoogte" van de barrière. Volgens de klassieke natuurkunde zou dit onmogelijk zijn, maar volgens de quantummechanica is het mogelijk. Het alfaverval van atoomkernen wordt verklaard met behulp van het tunneleffect. Voorbeelden van technische toepassingen zijn de scanning tunneling microscoop en het flash geheugen.
Ontdekking
In 1926/1927 ontdekte en beschreef Friedrich Hund voor het eerst wat later bekend werd als het tunneleffect (waarvan de ontdekking vaak wordt toegeschreven aan George Gamow) in isomeren moleculen.[1][2]
In 1926 legden Gregor Wentzel, Hendrik Anthony Kramers en Léon Brillouin de basis voor de kwantummechanische verklaring van tunnelprocessen met de naar hen vernoemde WKB-methode. George Gamow kon deze methode gebruiken om alfa-verval in 1928 te verklaren tijdens zijn verblijf bij Max Born in Göttingen en ook bij Ronald W. Gurney en Edward U. Condon .[3] Tegelijkertijd vond Ralph Howard Fowler en Lothar Wolfgang Nordheim de verklaring van de veldemissie van elektronen.
Vertaald uit https://de.wikipedia.org/wiki/Tunneleffekt
- º [http:// www.deutschlandfunk.de/die-quantentheorie-erklaert-das-sonnenfeuer-friedrich-hund.732.de.html?dram:article_id=344009 Friedrich Hund, der Tunneleffekt und das Leuchten der Sterne.] op Deutschlandfunk, verzonden op 4 februari 2016.
- º Hund: On the Interpretation of Molecular Spectra III, Journal of Physics, Volume 43, 1927, pp. 805-826 . Hund gebruikte gewoonlijk de term molecuul voor moleculen. Over Hunds ontdekking van het tunneleffect: Helmut Rechenberg, Mehra: The historical development of quantum theory, vol 6, deel 1, blz. 535.
- º George Gamow: Zur Quantentheorie des Atomkernes. In: Zeitschrift für Physik. 51, 1928, blz. 204.