Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Francis de Bourguignon: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }}')
 
Geen bewerkingssamenvatting
(3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }}
'''Francis de Bourguignon''' ([[1890]] - [[1961]]) was een Belgisch  pianist en componist.
 
Hij studeerde aan het [[Koninklijk Conservatorium (Brussel)|Koninklijk conservatorium van Brussel]] piano bij [[Edgar Tinel]] en [[Gustave Huberti]], compositie bij [[Paul Gilson]] die hem in de [[Lijst van componistengroepen|componistengroep]] van de [[Synthetisten]] opnam. Later werd hij er hoogleraar en medewerker van [[Arthur De Greef]].
 
== Werk ==
Uit zijn oeuvre vermelden we de volgende werken:
* Symfonie op. 42 voor orkest ([[1934]])
* Concerto op. 86 voor viool en orkest ([[1947]])
* Concerto op. 89 voor piano en orkest ([[1949]])
 
{{DEFAULTSORT:de Bourguignon, Francis}}
[[Categorie:Belgisch componist]]
[[Categorie:Belgisch pianist]]
[[Categorie:Synthetist]]
 
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q2890217 }}

Versie van 11 aug 2019 21:22

Francis de Bourguignon (1890 - 1961) was een Belgisch pianist en componist.

Hij studeerde aan het Koninklijk conservatorium van Brussel piano bij Edgar Tinel en Gustave Huberti, compositie bij Paul Gilson die hem in de componistengroep van de Synthetisten opnam. Later werd hij er hoogleraar en medewerker van Arthur De Greef.

Werk

Uit zijn oeuvre vermelden we de volgende werken:

  • Symfonie op. 42 voor orkest (1934)
  • Concerto op. 86 voor viool en orkest (1947)
  • Concerto op. 89 voor piano en orkest (1949)
rel=nofollow