Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Feniciërs: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(stukje uit http://jewishencyclopedia.com/articles/12091#anchor1)
(onderkopje people van http://www.internationalstandardbible.com/P/phoenicia-phoenicians.html vertaald met deepl)
Regel 4: Regel 4:


De Feniciërs waren ongetwijfeld van Kanaänitische afstamming en kwamen, volgens een traditie bewaard door Herodotus (i. 1, vii. 89), vanuit de omgeving van Rode Zee (waarmee hij de Perzische Golf bedoelde) naar de kust van Syrië. Zij behoorden waarschijnlijk tot een vroege Semitische invasie van Palestina voor de Israëlische verovering.
De Feniciërs waren ongetwijfeld van Kanaänitische afstamming en kwamen, volgens een traditie bewaard door Herodotus (i. 1, vii. 89), vanuit de omgeving van Rode Zee (waarmee hij de Perzische Golf bedoelde) naar de kust van Syrië. Zij behoorden waarschijnlijk tot een vroege Semitische invasie van Palestina voor de Israëlische verovering.
De Feniciërs waren dezelfde als de Kanaänieten, onder welke naam zij in het Oude Testament bekend staan, evenals de Sidonieten (Ge 10,19; Nu 13,29). Ze waren van Semitische afkomst, als we kunnen oordelen op basis van hun taal en kenmerken. Het is waar dat in Ge 10:6 Kanaän een zoon van Ham wordt genoemd, maar het is ook waar dat de taal van Kanaän met het Hebreeuws wordt vereenzelvigd (Jesa 19:18). Als de vroege Feniciërs een andere tong spraken, verloren ze die volledig voor hun contact met de Hebreeën. Hun geschriften en alle verwijzingen naar hen in oude autoriteiten tonen aan dat hun taal zuiver Semitisch was. Wat hun herkomst en het tijdstip van hun migratie naar de Syrische kust betreft, is het moeilijker vast te stellen. Herodotus (i.2; vii.89) zegt dat zij in het begin leefden in de Erythraeïsche Zee, die is geïdentificeerd met de Perzische Golf, en de moderne autoriteiten hebben geen bewijzen gevonden om de verklaring te weerleggen. Het is vrij zeker dat zij niet de aboriginals van het land waren, en het moet gaan om een aantal van de verschillende migraties vanuit het Oosten, waarvan we weten dat ze, vanuit Egyptische en Babylonische monumenten, hebben plaatsgevonden in het derde, misschien in het vierde millennium voor Christus. Al in de IVe Egyptische dynastie, zo'n 3000 v. Chr., zijn er in Syrië Semieten gevonden, en we kunnen redelijk vermoeden dat de Kanaänieten al in 2500 v. Chr. in het bezit waren van de zeeacoast. Het is mogelijk dat zij tot de indringers van Hyksos in Egypte behoorden (Paton, Syrië en Palestina, 67).
Dat de Feniciërs in een heel vroeg stadium naar zee gingen en de meest bekwame zeelieden van de oude wereld werden, is zeker. Hun onderneming in deze richting wordt bevestigd door klassieke schrijvers, en de verwijzingen ernaar in het Oude Testament zijn talrijk. Dit ging gepaard met een grote industrie en vaardigheid in de vervaardiging van de verschillende artikelen die de materialen van hun uitgebreide handel geleverd. Ze hebben moed en durf getoond bij het trotseren van de gevaren van de zee in hun kleine schepen, wat onze bewondering voor deze tijd vereist. Zij waren de eersten die het waagden om tijdens hun reizen uit het zicht van het land te duwen en over de pijlers van Hercules de oceaan in te varen. Maar in hun commerciële contacten waren ze vaak gewetenloos, en hun hebzucht om winst te maken leidde er vaak toe dat ze oneerlijk profiteerden van de barbaarse rassen waarmee ze in contact kwamen. De aankoop van het land waarop de citadel van Carthago is gebouwd, kan de mening van de ouden over hen illustreren, maar we mogen niet vergeten dat bedrog en bedrog tegen hen worden aangeklaagd door hun vijanden, die als enigen verslagen van hen hebben overhandigd. De Hebreeuwse profeten spreken van hun trots en ijdelheid (Ezech 28,17), en geweld (zech 28,16), en Amos wijst op een verkeer in gevangenen genomen in oorlog, maar of van Hebreeën of niet is niet duidelijk (zechiël 1,9). Slaven behoorden tot de artikelen van koopwaar waarin zij handelden (Ezechiël 27,13; Joë 3,6), maar dit kon nauwelijks tegen hen worden aangeklaagd als een grote zonde toen slavernij universeel was. De belangrijkste reden voor hun aanklacht door de profeten was hun corrupte praktijken in de eredienst en de wrede invloed van de Baälse en Astarte cultus die door hen in Israël werd geïntroduceerd door Ahab's huwelijk met Jezebel (1Ki 16:31-33). Deze kwaadaardige invloed werd gevoeld zelfs na de gevangenschap, toen de riten van de Fenicische Tammuz werden beoefend in Jeruzalem (Ezechiël 8:14). Maar de vroegere betrekkingen van de Feniciërs met Israël in de dagen van David en Salomo waren vriendschappelijk en wederzijds voordelig. Over het geheel genomen geeft het oordeel van de geschiedenis deze mensen een hoge positie voor hun onderneming en vaardigheid in het uitoefenen van hun beroep, en in het zijn de pioniers van de beschaving in veel van de Middellandse Zee landen, vooral door hun introductie van alfabetische schrijven, dat was veruit de meest waardevolle van al hun bijdragen aan de cultuur van de oude wereld.


==Weblinks==
==Weblinks==

Versie van 19 jul 2018 20:44

De Feniciërs waren een volk van zeelieden en handelaars aan de Middellandse Zee in de oudheid.

De term ’Feniciër’ werd door henzelf echter niet gebruikt, maar was eerder een benaming die door de Griekssprekende wereld werd gebruikt voor een levantijns handelarenvolk dat een heel andere taal sprak als zij.

De Feniciërs waren ongetwijfeld van Kanaänitische afstamming en kwamen, volgens een traditie bewaard door Herodotus (i. 1, vii. 89), vanuit de omgeving van Rode Zee (waarmee hij de Perzische Golf bedoelde) naar de kust van Syrië. Zij behoorden waarschijnlijk tot een vroege Semitische invasie van Palestina voor de Israëlische verovering.

De Feniciërs waren dezelfde als de Kanaänieten, onder welke naam zij in het Oude Testament bekend staan, evenals de Sidonieten (Ge 10,19; Nu 13,29). Ze waren van Semitische afkomst, als we kunnen oordelen op basis van hun taal en kenmerken. Het is waar dat in Ge 10:6 Kanaän een zoon van Ham wordt genoemd, maar het is ook waar dat de taal van Kanaän met het Hebreeuws wordt vereenzelvigd (Jesa 19:18). Als de vroege Feniciërs een andere tong spraken, verloren ze die volledig voor hun contact met de Hebreeën. Hun geschriften en alle verwijzingen naar hen in oude autoriteiten tonen aan dat hun taal zuiver Semitisch was. Wat hun herkomst en het tijdstip van hun migratie naar de Syrische kust betreft, is het moeilijker vast te stellen. Herodotus (i.2; vii.89) zegt dat zij in het begin leefden in de Erythraeïsche Zee, die is geïdentificeerd met de Perzische Golf, en de moderne autoriteiten hebben geen bewijzen gevonden om de verklaring te weerleggen. Het is vrij zeker dat zij niet de aboriginals van het land waren, en het moet gaan om een aantal van de verschillende migraties vanuit het Oosten, waarvan we weten dat ze, vanuit Egyptische en Babylonische monumenten, hebben plaatsgevonden in het derde, misschien in het vierde millennium voor Christus. Al in de IVe Egyptische dynastie, zo'n 3000 v. Chr., zijn er in Syrië Semieten gevonden, en we kunnen redelijk vermoeden dat de Kanaänieten al in 2500 v. Chr. in het bezit waren van de zeeacoast. Het is mogelijk dat zij tot de indringers van Hyksos in Egypte behoorden (Paton, Syrië en Palestina, 67).

Dat de Feniciërs in een heel vroeg stadium naar zee gingen en de meest bekwame zeelieden van de oude wereld werden, is zeker. Hun onderneming in deze richting wordt bevestigd door klassieke schrijvers, en de verwijzingen ernaar in het Oude Testament zijn talrijk. Dit ging gepaard met een grote industrie en vaardigheid in de vervaardiging van de verschillende artikelen die de materialen van hun uitgebreide handel geleverd. Ze hebben moed en durf getoond bij het trotseren van de gevaren van de zee in hun kleine schepen, wat onze bewondering voor deze tijd vereist. Zij waren de eersten die het waagden om tijdens hun reizen uit het zicht van het land te duwen en over de pijlers van Hercules de oceaan in te varen. Maar in hun commerciële contacten waren ze vaak gewetenloos, en hun hebzucht om winst te maken leidde er vaak toe dat ze oneerlijk profiteerden van de barbaarse rassen waarmee ze in contact kwamen. De aankoop van het land waarop de citadel van Carthago is gebouwd, kan de mening van de ouden over hen illustreren, maar we mogen niet vergeten dat bedrog en bedrog tegen hen worden aangeklaagd door hun vijanden, die als enigen verslagen van hen hebben overhandigd. De Hebreeuwse profeten spreken van hun trots en ijdelheid (Ezech 28,17), en geweld (zech 28,16), en Amos wijst op een verkeer in gevangenen genomen in oorlog, maar of van Hebreeën of niet is niet duidelijk (zechiël 1,9). Slaven behoorden tot de artikelen van koopwaar waarin zij handelden (Ezechiël 27,13; Joë 3,6), maar dit kon nauwelijks tegen hen worden aangeklaagd als een grote zonde toen slavernij universeel was. De belangrijkste reden voor hun aanklacht door de profeten was hun corrupte praktijken in de eredienst en de wrede invloed van de Baälse en Astarte cultus die door hen in Israël werd geïntroduceerd door Ahab's huwelijk met Jezebel (1Ki 16:31-33). Deze kwaadaardige invloed werd gevoeld zelfs na de gevangenschap, toen de riten van de Fenicische Tammuz werden beoefend in Jeruzalem (Ezechiël 8:14). Maar de vroegere betrekkingen van de Feniciërs met Israël in de dagen van David en Salomo waren vriendschappelijk en wederzijds voordelig. Over het geheel genomen geeft het oordeel van de geschiedenis deze mensen een hoge positie voor hun onderneming en vaardigheid in het uitoefenen van hun beroep, en in het zijn de pioniers van de beschaving in veel van de Middellandse Zee landen, vooral door hun introductie van alfabetische schrijven, dat was veruit de meest waardevolle van al hun bijdragen aan de cultuur van de oude wereld.

Weblinks

International Standard Bible Encyclopedia  (en) Poenicia; Phoenicians, in: ISBE, J. Orr, ed., Chicago, Howard-Severance Company, 1915. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Jewish Encyclopedia 1906  (en) Phenicia, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) Phœnicia, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

rel=nofollow
 
rel=nofollow
 

Er is nog hulp nodig bij het proeflezen en verbeteren van dit artikel.
Je kan meehelpen door je (gratis) te registreren en op bewerken te klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.