Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ernst Verbeek: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernst_Verbeek&oldid=54354530 10 aug 2019 Leos1968 10 aug 2019)
 
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Ernst Verbeek''' (Semarang, Indonesië, [[1919]])  
'''Ernst Verbeek''' ([[Semarang (stad)|Semarang]] ([[Nederlands-Indië]]), [[1919]]) is een Nederlandse [[zenuwarts]], [[hoogleraar]] en publicist.


Nederlandse zenuwarts, hoogleraar en publicist. Studeerde medicijnen in Leiden en Amsterdam. Daarna assistent van [[Henricus Cornelius Rümke|H.C. Rümke]] (Utrecht) en [[Jan Droogleever Fortuyn]] (Groningen). In 1956 vestigde hij zich als psychiater in Arnhem. Vanaf 1968 hoogleraar Klinische Psychiatrie in [[Gent]]. Werd hier later ook chef de clinique.  
== Biografie ==
Ernst Verbeek studeerde medicijnen in Leiden en Amsterdam. Daarna was hij assistent van [[Henricus Cornelius Rümke|H.C. Rümke]] (Utrecht) en [[Jan Droogleever Fortuyn]] (Groningen).


Verbeek was een aanhanger van de zogenaamde ''Utrechtse School''. Hij stond een vermenging voor van een soort existentiële psychiatrie, die zowel sterk leunde op de [[fenomenologie]], als ook op de [[psychoanalyse]].  
In 1956 vestigde hij zich als psychiater in Arnhem.<ref>''Psychiatrie in holle en bolle spiegels'', flaptekst, 1975</ref> Van 1969-1985 hoogleraar Klinische Psychiatrie en Directeur-diensthoofd van de Psychiatrische Kliniek in [[Gent]].<ref>http://www.ugentmemorialis.be/catalog/000005752</ref>


Gaarne schreef Verbeek over literatuur. Hij 'vermengde' daarin de biografie van de literator met de interpretatie van literaire kunstwerken. Samenhangend met deze methodiek was hij gekant tegen het [[structuralisme (sociale wetenschappen)|structuralisme]], zoals met name van de [[Tel Quel]] groep. Deze beweging wilde de literaire tekst zoveel mogelijk ''immanent'' verklaren / interpreteren vanuit de tekst zelf - zonder een beroep te doen op de subjectiviteit van de schrijver of de dichter, zoals bij voorbeeld zijn [[psychopathologie]]. Hij meende dat deze benadering een beperkte waarde had, op steriele grenzen stiet omdat het geen kennisgroei meer opleverde. Daarentegen had Verbeek duidelijk een voorliefde voor auteurs die hun leven 'mystifieerden' in hun werk, zoals Kafka, Rimbaud, de ''[[Sonnetten van Shakespeare|Sonnetten]]'' van [[Shakespeare]], en ... [[Sigmund Freud|Freud]].
Verbeek was een aanhanger van de zogenaamde [[Utrechtse School (fenomenologie)|Utrechtse School]]. Hij stond een vermenging voor van een soort existentiële psychiatrie, die zowel sterk leunde op de [[fenomenologie]], als ook op de [[psychoanalyse]].  


Ook was Verbeek een tegenstander van de [[antipsychiatrie]].  
Gaarne schreef Verbeek over literatuur. Hij 'vermengde' daarin de biografie van de literator met de interpretatie van literaire kunstwerken. Samenhangend met deze methodiek was hij gekant tegen het [[structuralisme (sociale wetenschappen)|structuralisme]], zoals met name van de [[Tel Quel]] groep. Deze beweging wilde de literaire tekst zoveel mogelijk verklaren vanuit de tekst zelf - zonder een beroep te doen op de subjectiviteit van de schrijver of de dichter, zoals bijvoorbeeld zijn [[psychopathologie]]. Hij meende dat deze benadering geen kennisgroei opleverde, waardoor het volgens hem een beperkte waarde had. Daarentegen had Verbeek een voorliefde voor auteurs die hun leven 'mystifieerden' in hun werk, zoals [[Franz Kafka|Kafka]], [[Rimbaud]], [[Shakespeare]] (in zijn ''[[Sonnetten van Shakespeare|Sonnetten]]'') en [[Sigmund Freud|Freud]].<ref>De werkwijze etc. kan geverifieerd worden in de literatuurlijst, met name ook in ''Loon voor duivelsdienst'', 1984</ref>
 
Ook was Verbeek een tegenstander van de [[antipsychiatrie]].


==Boekpublicaties==
==Boekpublicaties==
Regel 13: Regel 16:
* ''De sympathische mens'', Utrecht, 1962  
* ''De sympathische mens'', Utrecht, 1962  
* ''Zin en waarde van verlegen zijn'', Amsterdam, 1968
* ''Zin en waarde van verlegen zijn'', Amsterdam, 1968
* ''The measure and the choice : a pathographic essay on [[Samuel Johnson]]'', Gent, 1971  
* ''The measure and the choice : a pathographic essay on [[Samuel Johnson (schrijver)|Samuel Johnson]]'', Gent, 1971  
* ''Geloof en ongeloof bij Sigmund Freud'', Nijkerk, 1971  
* ''Geloof en ongeloof bij Sigmund Freud'', Nijkerk, 1971  
* ''[[Victor E. van Vriesland]], 1892-1972'', Amsterdam, 1972. Verscheen ook in ''Maatstaf''.  
* ''[[Victor E. van Vriesland]], 1892-1972'', Amsterdam, 1972. Verscheen ook in ''Maatstaf''.  
Regel 25: Regel 28:
* ''In de schaduw van het woord : het raadsel [[Leo Tolstoj|Tolstoj]]'', Assen, 2001  
* ''In de schaduw van het woord : het raadsel [[Leo Tolstoj|Tolstoj]]'', Assen, 2001  


{{Appendix}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q66360951 }}
{{DEFAULTSORT:Verbeek, Ernst}}
{{DEFAULTSORT:Verbeek, Ernst}}
[[Categorie:Nederlands psychiater]]
[[Categorie:Nederlands psychiater]]
[[Categorie:Nederlands biograaf]]
[[Categorie:Nederlands biograaf]]
[[Categorie:Hoogleraar aan de Universiteit Gent]]
[[Categorie:Hoogleraar aan de Universiteit Gent]]

Huidige versie van 8 jul 2023 om 18:43

Ernst Verbeek (Semarang (Nederlands-Indië), 1919) is een Nederlandse zenuwarts, hoogleraar en publicist.

Biografie

Ernst Verbeek studeerde medicijnen in Leiden en Amsterdam. Daarna was hij assistent van H.C. Rümke (Utrecht) en Jan Droogleever Fortuyn (Groningen).

In 1956 vestigde hij zich als psychiater in Arnhem.[1] Van 1969-1985 hoogleraar Klinische Psychiatrie en Directeur-diensthoofd van de Psychiatrische Kliniek in Gent.[2]

Verbeek was een aanhanger van de zogenaamde Utrechtse School. Hij stond een vermenging voor van een soort existentiële psychiatrie, die zowel sterk leunde op de fenomenologie, als ook op de psychoanalyse.

Gaarne schreef Verbeek over literatuur. Hij 'vermengde' daarin de biografie van de literator met de interpretatie van literaire kunstwerken. Samenhangend met deze methodiek was hij gekant tegen het structuralisme, zoals met name van de Tel Quel groep. Deze beweging wilde de literaire tekst zoveel mogelijk verklaren vanuit de tekst zelf - zonder een beroep te doen op de subjectiviteit van de schrijver of de dichter, zoals bijvoorbeeld zijn psychopathologie. Hij meende dat deze benadering geen kennisgroei opleverde, waardoor het volgens hem een beperkte waarde had. Daarentegen had Verbeek een voorliefde voor auteurs die hun leven 'mystifieerden' in hun werk, zoals Kafka, Rimbaud, Shakespeare (in zijn Sonnetten) en Freud.[3]

Ook was Verbeek een tegenstander van de antipsychiatrie.

Boekpublicaties

  • Arthur Rimbaud : een pathografie, Amsterdam, 1957, Diss. Utrecht. Henriette Roland Holst-prijs 1959.
  • De sympathische mens, Utrecht, 1962
  • Zin en waarde van verlegen zijn, Amsterdam, 1968
  • The measure and the choice : a pathographic essay on Samuel Johnson, Gent, 1971
  • Geloof en ongeloof bij Sigmund Freud, Nijkerk, 1971
  • Victor E. van Vriesland, 1892-1972, Amsterdam, 1972. Verscheen ook in Maatstaf.
  • De man met de glazen hoed : over de dromen van Sigmund Freud, Nijkerk, 1973
  • Psychiatrie in holle en bolle spiegels : een kritische verkenning op het gebied der anti-psychiatrie, Nijkerk, 1975
  • Loon voor duivelsdienst : over het verband tussen persoon en werk van Franz Kafka, Assen, 1984
  • De goden verzoeken : John Cowper Powys, zijn persoon en zijn werk, Assen, 1989
  • Kafka's alibi : over de volgorde der kapitoren van zijn roman "Der Prozeß", Assen, 1992
  • Een innerlijke vaart : psychologische biografie van Stendhal, Assen, 1994
  • De hemel mag het weten : over de poëzie en de persoonlijkheid van Tristan Corbière, Assen, 1997
  • In de schaduw van het woord : het raadsel Tolstoj, Assen, 2001

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Psychiatrie in holle en bolle spiegels, flaptekst, 1975
  2. º http://www.ugentmemorialis.be/catalog/000005752
  3. º De werkwijze etc. kan geverifieerd worden in de literatuurlijst, met name ook in Loon voor duivelsdienst, 1984
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow