Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Diogenes van Sinope: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Diogenes van Sinope''' (Grieks: {{Grieks|Διογένης ὁ Σινωπεύς}} ''Diogénēs ho Sinōpeús'', gelatiniseerd tot ''Diogenes Sinopeus''; Sinope, v...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8: Regel 8:
In Athene volgde hij lessen bij de grondlegger van de cynische filosofie Antisthenes. Zijn eenvoud, soberheid, controlerende en spottende geest tegenover anderen bleven spreekwoordelijk.
In Athene volgde hij lessen bij de grondlegger van de cynische filosofie Antisthenes. Zijn eenvoud, soberheid, controlerende en spottende geest tegenover anderen bleven spreekwoordelijk.


Volgens een ander verhaal werd Diogenes, terwijl hij op reis was richting Aegina, gevangengenomen door piraten en op een slavenmarkt op Kreta vekocht aan Xeniadis. Xeniades was een rijke aristocraat uit Korinthe. De slavenhandelaar benaderde Diogenes en zei tegen hem: „Hij is geïnteresseerd om je te kopen, wat voor werk kan je?”. Diogenes antwoordde dat hij geen ander werk kon dan „Ανθρώπων άρχειν.” Dit was een woordspeling die zowel kon betekenen „over mensen heersen” en „mensen principes bijbrengen”. Xeniadis vond het opmerkelijk dat een slaaf zulke dingen zei en kocht hem. Xeniadis gaf Diogenes de opdracht om zijn kinderen les te geven en dus bleef Diogenes in Krathion, een voorstad van Korinthe.
Na een langdurig verblijf in Athene, begon hij door Griekenland te reizen. Terwijl hij op weg was naar Aegina zou hij gevangengenomen zijn door piraten en op een slavenmarkt op Kreta vekocht aan een zekere Xeniadis, een rijke aristocraat uit Korinthe. De slavenhandelaar benaderde Diogenes en zei tegen hem: „Hij is geïnteresseerd om je te kopen, wat voor werk kan je?”. Diogenes antwoordde dat hij geen ander werk kon dan „Ανθρώπων άρχειν.” Dit was een woordspeling die zowel kon betekenen „over mensen heersen” en „mensen principes bijbrengen”. Xeniadis vond het opmerkelijk dat een slaaf zulke dingen zei en kocht hem. Xeniadis gaf Diogenes de opdracht om zijn kinderen les te geven en dus verbleef Diogenes in Krathion, een voorstad van Korinthe. Diogenes leerde de kinderen van Xeniadis literatuur, geschiedenis, paardrijkunst en het gebruik van wapens. De kinderen waren dol op hun leraar en kwamen voor hem op bij hun ouders. Later lieten ze Diogenes in het huis wonen. Na zijn overlijden, regelden zij een begrafenis voor hun voormalige mentor.
 
Cicero haalt de legende aan dat Diogenes de wens zou hebben uitgesproken om niet begraven te worden na zijn overlijden. Dit lokte de reactie uit: „Hoe dan, opgegeten worden door dieren en gieren?” Diogenes antwoordde: „Helemaal niet! Leg een stok naast me, en ik zal ze wegjagen!” Toen men tegenwierp: „Maar dat kan toch niet, want je voelt er niets van”, concludeerde hij: „Als ik het niet voel, wat geef ik dan om die knaagdieren?”
 
De verhalen over zijn dood zijn in de oude bronnen zo divers en tegenstrijdig, dat de geleerden in de oudheid er al hun twijfels bij hadden. <Zo zou hij vergiftid zijn door rauwe octopus te eten, ziek geworden zijn door cholera; zijn adem ingehouden hebben tot hij stierf; hij werd gebeten door honden; of hij viel in de de Ilisos-rivier, en vroeg de bewaker om diegenen die in de buurt van zijn lichaam zouden komen, in het water te gooien. Diogenes werd begraven in Korinthe bij de Isthmische poort. Op zijn graf werd een marmeren zuil met de figuur van een hond geplaatst. Diogenes Laertius maakt melding dat de volgende tekst op het graf stond: ''Koper zal van tijd tot tijd aangetast worden; maar uw glorie, Diogenes, is voor altijd onvergankelijk. U hebt aan ongelukkige stervelingen het pad van het ware leven getoond – Het pad van het leven is breed en gemakkelijk.''
 
Het graf wordt ook beschreven door Pausanias, een geograaf uit de tweede eeuw n. Chr.


===Het bezoek van Alexander de Grote aan Diogenes===
===Het bezoek van Alexander de Grote aan Diogenes===
Volgens Plutarchus wou Alexander, toen hij in 336 v. Chr. in Korinthe was als hoofd van het Pan-Helleense congres, Diogenes ontmoeten. Toen hij hem vroeg of hij iets wenste, gaf de filosoof hem ten antwoord „ga een beetje opzij; je staat in de zon.” Toen Alexander vertrok, zou hij gezegd hebben: „Als ik Alexander niet was, zou ik Diogenes willen zijn.” Daarop zou Diogenes hebben geantwoord: „Als ik Diogenes niet was, zou ik ook Diogenes willen zijn.” De historiciteit van deze gebeurtenis wordt door veel recentere historici in twijfel getrokken en gezien als een verhaal dat later voor de Macedonische koning gemaakt werd.
Toen Alexander de Grote in 336 v. Chr. in Korinthe was als hoofd van het Pan-Helleense congres, kwamen veel politici en filosofen naar hem toe. Alexander ging ervan uit dat Diogenes hem ook wel zou bezoeken. Maar Diogenes bracht echter rustig zijn tijd door in de buitenwijken van Korinthe, Crania, en was helemaal niet geïnteresseerd in de aanwezigheid van Alexander in de stad. Toen besloot de koning Diogenes zelf te bezoeken. <!--Volgens Plutarchus wou Alexander Diogenes ontmoeten.--> Toen hij hem vroeg of hij iets wenste, gaf de filosoof hem ten antwoord „ga een beetje opzij; je staat in de zon.” Toen Alexander vertrok, zou hij gezegd hebben: „Als ik Alexander niet was, zou ik Diogenes willen zijn.” Sommige bronnen voegen nog toe dat Diogenes zou hebben geantwoord: „Als ik Diogenes niet was, zou ik ook Diogenes willen zijn.” De historiciteit van deze gebeurtenis wordt door veel recentere historici in twijfel getrokken en gezien als een verhaal dat later voor de Macedonische koning gemaakt werd.


Volgens Diogenes Laertius overleed Diogenes in 323 voor Christus, op de de dag waarop Alexander de Grote in Babylon stierf. Laertius citeert hier waarschijnlijk een legende.
Volgens Diogenes Laertius overleed Diogenes in 323 voor Christus, op de de dag waarop Alexander de Grote in Babylon stierf. Laertius citeert hier waarschijnlijk een legende.
Regel 17: Regel 23:
{{authority control|TYPE=p|GND=118525867|LCCN=n/50/60366|VIAF=13557547|Wikidata=Q59180}}
{{authority control|TYPE=p|GND=118525867|LCCN=n/50/60366|VIAF=13557547|Wikidata=Q59180}}
{{zaadje}}
{{zaadje}}
[[Categorie:Grieks filosoof]]

Versie van 23 jul 2021 16:38

Diogenes van Sinope (Grieks: Διογένης ὁ Σινωπεύς Diogénēs ho Sinōpeús, gelatiniseerd tot Diogenes Sinopeus; Sinope, vermoedelijk ca. 413 v. Chr. in Sinope – Korinthe, vermoedelijk 323 v. Chr.) was een filosoof in de Griekse oudheid. Hij behoort tot de filosofische richting van het cynisme.

Leven

Diogenes werd geboren in Sinope in Pontus, volgens Plutarchus op de dag waarop Socrates stierf. In het midden van de 4e eeuw voor Christus kwam hij naar Athene, nadat hij in zijn geboorteplaats verbannen was om dat hij samen met zijn vader, de bankier Ikesias, de munten van de stad had vervalst. Toen de Atheners hem bespotten omdat hij door de Sinopeeërs was verbannen, antwoordde hij met een kwinkslag: „Ik heb hen veroordeeld om daar te blijven.”

Diogenes kwam aan in Athene met een slaaf, Manes, die kort daarop wegliep. Diogenes zou hierover gezegd hebben: „Als Manes kan leven zonder Diogenes, waarom dan niet Diogenes zonder Manes?”

In Athene volgde hij lessen bij de grondlegger van de cynische filosofie Antisthenes. Zijn eenvoud, soberheid, controlerende en spottende geest tegenover anderen bleven spreekwoordelijk.

Na een langdurig verblijf in Athene, begon hij door Griekenland te reizen. Terwijl hij op weg was naar Aegina zou hij gevangengenomen zijn door piraten en op een slavenmarkt op Kreta vekocht aan een zekere Xeniadis, een rijke aristocraat uit Korinthe. De slavenhandelaar benaderde Diogenes en zei tegen hem: „Hij is geïnteresseerd om je te kopen, wat voor werk kan je?”. Diogenes antwoordde dat hij geen ander werk kon dan „Ανθρώπων άρχειν.” Dit was een woordspeling die zowel kon betekenen „over mensen heersen” en „mensen principes bijbrengen”. Xeniadis vond het opmerkelijk dat een slaaf zulke dingen zei en kocht hem. Xeniadis gaf Diogenes de opdracht om zijn kinderen les te geven en dus verbleef Diogenes in Krathion, een voorstad van Korinthe. Diogenes leerde de kinderen van Xeniadis literatuur, geschiedenis, paardrijkunst en het gebruik van wapens. De kinderen waren dol op hun leraar en kwamen voor hem op bij hun ouders. Later lieten ze Diogenes in het huis wonen. Na zijn overlijden, regelden zij een begrafenis voor hun voormalige mentor.

Cicero haalt de legende aan dat Diogenes de wens zou hebben uitgesproken om niet begraven te worden na zijn overlijden. Dit lokte de reactie uit: „Hoe dan, opgegeten worden door dieren en gieren?” Diogenes antwoordde: „Helemaal niet! Leg een stok naast me, en ik zal ze wegjagen!” Toen men tegenwierp: „Maar dat kan toch niet, want je voelt er niets van”, concludeerde hij: „Als ik het niet voel, wat geef ik dan om die knaagdieren?”

De verhalen over zijn dood zijn in de oude bronnen zo divers en tegenstrijdig, dat de geleerden in de oudheid er al hun twijfels bij hadden. <Zo zou hij vergiftid zijn door rauwe octopus te eten, ziek geworden zijn door cholera; zijn adem ingehouden hebben tot hij stierf; hij werd gebeten door honden; of hij viel in de de Ilisos-rivier, en vroeg de bewaker om diegenen die in de buurt van zijn lichaam zouden komen, in het water te gooien. Diogenes werd begraven in Korinthe bij de Isthmische poort. Op zijn graf werd een marmeren zuil met de figuur van een hond geplaatst. Diogenes Laertius maakt melding dat de volgende tekst op het graf stond: Koper zal van tijd tot tijd aangetast worden; maar uw glorie, Diogenes, is voor altijd onvergankelijk. U hebt aan ongelukkige stervelingen het pad van het ware leven getoond – Het pad van het leven is breed en gemakkelijk.

Het graf wordt ook beschreven door Pausanias, een geograaf uit de tweede eeuw n. Chr.

Het bezoek van Alexander de Grote aan Diogenes

Toen Alexander de Grote in 336 v. Chr. in Korinthe was als hoofd van het Pan-Helleense congres, kwamen veel politici en filosofen naar hem toe. Alexander ging ervan uit dat Diogenes hem ook wel zou bezoeken. Maar Diogenes bracht echter rustig zijn tijd door in de buitenwijken van Korinthe, Crania, en was helemaal niet geïnteresseerd in de aanwezigheid van Alexander in de stad. Toen besloot de koning Diogenes zelf te bezoeken. Toen hij hem vroeg of hij iets wenste, gaf de filosoof hem ten antwoord „ga een beetje opzij; je staat in de zon.” Toen Alexander vertrok, zou hij gezegd hebben: „Als ik Alexander niet was, zou ik Diogenes willen zijn.” Sommige bronnen voegen nog toe dat Diogenes zou hebben geantwoord: „Als ik Diogenes niet was, zou ik ook Diogenes willen zijn.” De historiciteit van deze gebeurtenis wordt door veel recentere historici in twijfel getrokken en gezien als een verhaal dat later voor de Macedonische koning gemaakt werd.

Volgens Diogenes Laertius overleed Diogenes in 323 voor Christus, op de de dag waarop Alexander de Grote in Babylon stierf. Laertius citeert hier waarschijnlijk een legende.

rel=nofollow
 
rel=nofollow