Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

De Plakband

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 28 aug 2019 om 14:23 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=De_Plakband&oldid=54433071 24 aug 2019 ‎ Driesdm)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Plakband was een muziekband uit Mortsel. De "oerformatie" vormde een belangrijke leerschool voor de latere beroepsartiesten.

Belang

Voor een significant aantal Belgische podiumkunstenaars was "De Plakband" hun eerste contact met het publiek. De eigenwijze groep bood experimenteerruimte aan de jonge zoekende muzikanten. Velen geven aan dat zonder "De Plakband" hun carrière er anders had uit gezien (zie bronnen).

Ook door niet-leden van de groep werd met argusogen naar de muzikale ontwikkelingen van de formatie gekeken. Ivo Victoria beschrijft treffend de jaloezie van andere bands op "De Plakband" in zijn debuutroman Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won.

"De Plakband" werd niet geleid door volwassenen of een management, maar kende een unieke democratische besluitvorming onder jonge mensen. Ook dit was een belangrijke leerschool voor de muzikanten. Ze lerende omgaan met meningsverschillen over muziek, optredens, enzovoort.

Hieruit spreekt ook de rebellie van de leden. Ze dulden geen inspraak in hun muziek en waren gedreven in hun creatieve uitingen. Maar ook muzikaal is er spraken rebellie. Ze uiten unieke combinaties stijlen die in hun latere muziek terug te vinden is. Johan Petit beschrijft dit in zijn theatervoorstelling Ne merel in nen tak.

De ervaring bij "De Plakband" betekende dan ook de springplank voor vele Belgische podiumkunstenaars.

Geschiedenis

De muziekband "De Plakband" groeide uit de voormalige scoutsgroep 144 uit Mortsel. Rond 1985 startte de beginnende gitaristen Tom Theuns en David Bovée de groep. Hun eerste optreden was het free podium van het Sint-Ritacollege te Kontich in 1986. Het jaar daarna zou dit free podium uitgroeien tot Schoolrock Festival. Tijdens het eerst optreden zong Jeroen Siebens en speelde Tom Hautekiet drums en Steven Schrey basgitaar. Opvallend was dat ze binnen de schoolmuren The Wall (album) speelden. De nog te moeilijke gitaarsolo werd vervangen door een drumsolo van de toen al getalenteerde Tom Hautekiet. Dries De Maeyer, de latere bassist, was toen al roadie.

Aanvankelijk speelde de groep meer New wave (muziekstijl). Pas toen Tom Theuns de groep verliet en Charel zanger werd, werd het meer een Blues groep.

De groep repeteerde respectievelijk in:

  • de was-o-matic in Berchem (Antwerpen) (bij zangeres Inge De Maeyer);
  • het repetitielokaal van jeugdcafé het Varken in Edegem;
  • de akabe-lokalen in het fort V in Edegem;

Ze speelden voornamelijk in en om Antwerpen. Enkele legendarische plaatsen waar ze speelden:

Rond 1992 stopte de band.

Bandleden

Zang:

Gitaar:

Basgitaar:

Toetsen:

Drum:

Bronnen en verwijzingen

rel=nofollow