Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

De Bijenkorf (warenhuis)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De Bijenkorf is een luxe warenhuisketen met een zevental vestigingen in Nederland en een webshop in Nederland en België. Het bedrijf is onderdeel van de Britse Selfridges Group, die op zijn beurt eigendom is van de Canadese investeringsmaatschappij Wittington Investments.

De Bijenkorf werd in 1870 opgericht door Simon Philip Goudsmit en groeide uit van een kleine fourniturenwinkel in Amsterdam tot een warenhuisketen met in 2012 vestigingen in twaalf steden. In de jaren daarna werden vijf daarvan afgestoten en besloot het bedrijf zich nog meer te richten op het hogere marktsegment. De Bijenkorf verkoopt met name kleding, modeaccessoires, cosmetica en parfum; in de grotere warenhuizen tevens meubels en woonaccessoires, kookartikelen, sport- en reisartikelen, boeken en cd's.

Geschiedenis

Bestand:07-00-1955 13451 De Bijenkorf (6305804127).jpg
Stoffenafdeling in het Amsterdamse filiaal in 1955
Bestand:Rotterdams centrum nadert voltooiing.ogg
Bioscoopjournaal uit 1957 over de opening van de Bijenkorf in Rotterdam door burgemeester van Walsum
Bestand:De Bijenkorf - Dolle Dwaze Dagen.webm
Reclamefilmpje voor de Dolle Dwaze Dagen, 2014

De oorspronkelijke fourniturenwinkel van de Joods-Amsterdamse koopman Simon Philip Goudsmit (1845-1889) was gevestigd op het adres Nieuwendijk 132. Het assortiment bestond aanvankelijk alleen uit garen en band, maar werd geleidelijk uitgebreid. Toch bleef het in de eerste twintig jaar een relatief kleine winkel met vier man personeel. Na de dood van Goudsmit in 1889 nam zijn neef Arthur Isaac de leiding over en bouwde met de weduwe Goudsmit de zaak verder uit. Ook haar zoon Alfred kwam in de zaak, toen hij daarvoor oud genoeg was. Dezen breidden het assortiment sterk uit en vergrootten de zaak door aankoop van naastgelegen panden.[1]

In 1909 besloot men de losse panden door nieuwbouw ter plekke te vervangen. In 1912 werd een houten noodgebouw op het braakliggende terrein van de vroegere Beurs van Zocher aan het Damrak betrokken, aanvankelijk met de bedoeling na oplevering van het nieuwe pand terug te keren naar de Nieuwendijk. Omdat de zaken zich aan het Damrak bijzonder gunstig ontwikkelden, werd besloten op deze locatie te blijven. De fourniturenwinkel werd omgezet in een warenhuis, mede omdat dit gunstiger was om de financiering met de hypotheekbanken rond te krijgen. Door de schaarste van bouwmaterialen tijdens de Eerste Wereldoorlog liep de bouw enige vertraging op, waardoor het warenhuis pas in 1915 geopend kon worden.[2] Het pand is later diverse malen verbouwd en uitgebreid.

Op 25 maart 1926 werd het filiaal in Den Haag geopend, waarvoor in 1923 een bouwterrein aan de Grote Marktstraat was aangekocht. Eveneens in 1926 richtten de stichters de HEMA op, die bedoeld was voor financieel minder bedeelden.[3] Dit bedrijf was aanvankelijk in de Kalverstraat in Amsterdam gevestigd. De HEMA groeide de eerste jaren voorspoedig, mede doordat gebruik gemaakt kon worden van de kennis van de Bijenkorf-inkopers. In 1930 werd de Bijenkorf lid van de Internationale Warenhuisvereniging (waar onder andere Le Printemps in Parijs en Harrods in Londen lid van waren).[4]

In 1930 werd het opzienbarende filiaal in Rotterdam van architect Willem Dudok aan de Schiedamse Singel geopend. Het gebouw raakte bij het bombardement van Rotterdam in mei 1940 zwaar beschadigd. Omdat de gemeente Rotterdam ter plaatse een "venster op de rivier" wenste, werd na de oorlog tot nieuwbouw elders besloten. In 1957 werd de nieuwe Bijenkorf aan de Coolsingel geopend, waarna het pand aan de Schiedamse Singel werd gesloopt.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest de Bijenkorf als Joods bedrijf op last van de bezetter overgedragen worden aan niet-Joodse vertrouwelingen, waardoor de drie filialen konden blijven doorfunctioneren.[5]

In 1949 organiseerde de Amsterdamse Bijenkorf in de week voorafgaand aan de boekenweek voor het eerst de Schrijversmarkt, tegenwoordig Feest der Letteren genoemd, waarbij schrijvers signeren en interviews afnemen.[6]

Tijdens de economische crisis in 1984 startte de Bijenkorf de verkoopcampagne Drie Dwaze Dagen. Gedurende drie dagen werden veel speciaal ingekochte merkproducten goedkoop aangeboden en vonden er in de filialen allerlei activiteiten plaats. Het leidde jaarlijks tot lange rijen voor de deur en soms chaotische taferelen in de winkels.[7]

In 2004 werd De Bijenkorf met moederconcern Vendex KBB overgenomen door het Amerikaanse concern Kohlberg Kravis Roberts & Co. en het Nederlandse AlpInvest Partners.[8] In 2009 ging De Bijenkorf webwinkel van start.[9]

Eind 2010 werkten in totaal ongeveer 4100 mensen bij het concern. Het bedrijf bestond toen uit twaalf warenhuizen. De grootste vestigingen bevonden zich in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. Middelgrote filialen waren er in Amstelveen, Arnhem, Eindhoven, Enschede, Maastricht en Utrecht. In 's Hertogenbosch, Breda en Groningen bevonden zich kleinere modewinkels.

In november 2010 maakte de Canadese investeerder Galen Weston bekend dat De Bijenkorf onder de vleugels van de Britse dochtermaatschappij Selfridges Group Limited zou komen. De verkoop aan Wittington Investments (het bedrijf van Galen Weston en eigenaar van Selfridges) werd in februari 2011 definitief.

De overname betekende een koersomslag met grote gevolgen, waardoor een aantal winkels niet langer bij die doelstelling paste. In 2013 werden de filialen in Arnhem en Enschede afgestoten en in 2016 volgde de sluiting van de kledingwinkels in Groningen, Breda en Den Bosch. In 2016 kwam ook een einde aan de Drie Dwaze Dagen campagne, omdat dit niet langer paste bij het premium experience concept van het vernieuwde warenhuis.[10] De Bijenkorf richt zich thans nog uitsluitend op het hogere marktsegment, waarvoor de zeven overgebleven filialen ingrijpend verbouwd en heringericht zijn.

Vestigingen

Het bedrijf telt anno 2018 vestigingen in de volgende steden:

  • Amsterdam (1870)
  • Den Haag (1926)
  • Rotterdam (1930)
  • Eindhoven (1969)
  • Utrecht (1977/87)
  • Amstelveen (1998)
  • Maastricht (2003)

Het distributiecentrum, ook wel Centraal Magazijn genoemd, is sinds 1973 gevestigd in Woerden. In 2018 maakt de directie bekend dat het distributiecentrum zal worden gesloten, en verplaatst naar Brabant, waar Ingram Micro de bevoorrading van de winkel moet gaan overnemen.[11]

Huidige vestigingen

Amsterdam

Bestand:Bijenkorf amsterdam - interieur.jpg
Interieur Bijenkorf Amsterdam, 2007
Zie De Bijenkorf (Amsterdam) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Bijenkorf in Amsterdam staat aan de Dam, het Damrak, het Beursplein en de Warmoesstraat. Het ontwerp is van de architecten J.A. van Straaten en B.A. Lubbers; de realisatie vond plaats tussen 1912 en 1915. Het gebouw, sinds 2001 een rijksmonument, is gebouwd in een historiserende stijl, onder andere refererend aan het schuin tegenoverliggende Paleis op de Dam.

De Amsterdamse Bijenkorf is met ruim 20.000 m² de grootste en meest luxueuze vestiging van de warenhuisketen. In 2008 werd de vijfde etage geopend met onder andere het restaurant Bijenkorf Kitchen. In 2016 heropende de 4300 m² grote parterre, die volgens het store in store concept is verbouwd en heringericht. Hierbij werden onder andere de ingangen vergroot, de etalages transparanter gemaakt en de accessoireafdeling fors uitgebreid met diverse merkenshops van onder andere Louis Vuitton, Hermès, Gucci, Céline, Prada en Michael Kors. Later dat jaar werden ook de heren- (1e etage) en damesafdeling (2e en 3e etage) volgens hetzelfde principe heringericht.[12] In 2017 werden de openingstijden verruimd, waardoor de winkel dagelijks tot 21 uur geopend is.[13]

Den Haag

Zie De Bijenkorf (Den Haag) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Bijenkorf in Den Haag is gevestigd in een gebouw aan de Wagenstraat en de Grote Marktstraat, naar een ontwerp van de architect Piet Kramer. Het is een van de laatste gebouwen met alle stijlkenmerken van de Amsterdamse School, gebouwd met een frame van gewapend beton en plastische baksteenvormen. Het trappenhuis, gemaakt van gebeeldhouwd tropisch hout met art-decovormen, is voorzien van glas-in-loodramen waarvoor onder meer Pieter Hofman tekende, en van beeldhouwwerk van onder anderen Hildo Krop en John Rädecker. Ook bevat het de eerste roltrap van Nederland. Het pand werd in 1926 opgeleverd en is in 1962 en 1997 gerenoveerd. Veel van de renovaties uit 1962, die toen als modern en onontbeerlijk golden, zijn tijdens de grote verbouwing in de jaren 90 weer teruggedraaid. Zo is bijvoorbeeld de lichthal in een meer eigentijdse vorm teruggekomen (overigens zonder vide).

Rotterdam

Bestand:Interieur, aanzicht trappenhuis - Rotterdam - 20533919 - RCE.jpg
Interieur Bijenkorf Rotterdam, 2009
Zie De Bijenkorf (Rotterdam) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het voorgaande gebouw van de Rotterdamse Bijenkorf werd in 1930 geopend en stond aan het toenmalige Van Hogendorpplein, op de plek van het huidige Churchillplein, ter hoogte van het Schielandshuis. Het was ontworpen door architect Willem Dudok. De grondwerkzaamheden begonnen in 1929 en de eerste paal werd geslagen op 13 juni van dat jaar. De opening op 16 oktober 1930 was een gebeurtenis waar 70.000 mensen op afkwamen. De Bijenkorf van Dudok was voor de oorlog het eerste gebouw in Rotterdam dat de beschikking had over roltrappen en een elektrische vloermat voor het automatisch vegen van schoenzolen. Tijdens het bombardement van 14 mei 1940 werd het gebouw grotendeels verwoest.

Het huidige gebouw dateert uit 1956 en is een symbool van de wederopbouw van de stad Rotterdam. Het verrees een stuk verderop aan de Coolsingel en werd ontworpen door de Hongaars-Amerikaanse architect Marcel Breuer (1902–1981), in samenwerking met de Nederlandse architect Abraham Elzas (1907-1995), die destijds de vaste architect van het Bijenkorfconcern was.

Eindhoven

De Bijenkorf in Eindhoven staat aan het 18 Septemberplein, naast het Piazza, in een gebouw dat is ontworpen door Gio Ponti. Het dateert uit 1969 en bestaat uit een bouwblok met gevels afgewerkt met geglazuurde donkergroene tegels voor de verkoopruimte, en een grijs betegeld blok waarin de nevenruimtes liggen. De gevel is extra hoog opgetrokken ten behoeve van eventuele uitbreiding, waardoor het uiterlijk niet aangetast zou worden. Het warenhuis telt vier verdiepingen en biedt het volledige assortiment van de keten.

Utrecht

Bestand:Hartje Utrecht bij de vernieuwde Bijenkorf in de Viestraat.jpg
De Bijenkorf in Utrecht

In de jaren 1970 bestonden er vergevorderde plannen om in Utrecht een Bijenkorf te bouwen. Omdat er twijfel was over de haalbaarheid van een Utrechts filiaal, werd in 1977 een bescheiden Bijenkorf Wonen geopend met alleen woonaccessoires. Aangezien deze winkel goed liep, werd tien jaar later besloten het filiaal alsnog om te zetten in een volwaardige Bijenkorf, als onderdeel van het nieuwe winkelcentrum La Vie aan de Lange Viestraat. In 1999 werd het warenhuis uitgebreid en gemoderniseerd. Het telde daarna vier verdiepingen en bood het volledige assortiment van de keten. In 2015-17 werd de winkel opnieuw fors uitgebreid van 9000 m² naar 15000 m², waardoor de Utrechtse Bijenkorf thans tot de grotere behoort. De winkel is tevens heringericht volgens de store in store en premium experience concepten, met onder andere diverse designershops.[14]

Amstelveen

In 1998 werd een Bijenkorf filiaal geopend in het vernieuwde winkelcentrum Stadshart Amstelveen. Hier werd geëxperimenteerd met diverse nieuwe concepten. Zo is er in het restaurant La Ruche bediening en is er op de cosmetica-afdeling juist zelfbediening. Het warenhuis telt drie verdiepingen met een beperkt assortiment (voornamelijk mode, accessoires, cosmetica en cadeauartikelen).

Maastricht

Het filiaal in Maastricht uit 2003 is het meest recente van de keten. Naar verluidt was De Bijenkorf al langer op zoek naar een geschikte locatie in deze stad. Nadat het winkelcentrum Mosae Forum enige tijd als mogelijke vestigingsplaats was overwogen, werd in 2001 gekozen voor de locatie van het voormalige warenhuis Grand Bazar. Dit pand was vanaf 1970 onderdeel geweest van Vroom & Dreesmann, destijds de grootste V&D van Zuid-Nederland.[15] Het gebouw aan de Kleine Staat, Kersenmarkt en Achter het Vleeshuis werd in 2002 onder leiding van rijksbouwmeester Kees Rijnboutt verbouwd, waarbij de glazen pui aan de Kleine Staat enigszins doet denken aan de in 1970 gesloopte art nouveaupui van de Grand Bazar.[16] De inrichting is ook hier van Merkx + Girod. Het warenhuis telt vier verdiepingen en behoort met circa 7500 m² tot de kleinere filialen met een beperkt assortiment (voornamelijk mode, accessoires, cosmetica en cadeauartikelen).[17]

Voormalige vestigingen

  • Arnhem (1975-2013), hier is nu een vestiging van Primark
  • Breda (2001-2016), hier is nu een vestiging van Zara
  • Groningen (2001-2016), hier is nu een vestiging van Zara
  • 's-Hertogenbosch (2001-2016)
  • Enschede (2002-2013), hier is nu een vestiging van Primark
  • Lelystad, Batavia Stad (voor 2006), outlet
  • Venlo (2005-2008), outlet

De vestigingen in Breda, Groningen en 's-Hertogenbosch waren gespecialiseerd in mode.

Naast de warenhuizen had De Bijenkorf ook een aantal filialen van De Bijenkorf Wonen, die inmiddels allemaal gesloten zijn.

  • Arnhem (?)
  • Utrecht (1977-1987); zie hierboven
  • Haarlem (1986-?)

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met De Bijenkorf op Wikimedia Commons.

rel=nofollow