Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Damasus I: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Damasus I''' (Rome, ca. 304 – 11 december 384) was volgens de officiële telling van de pausen van de [[Rooms-Katholieke Kerk]] de 37e paus.
'''Damasus I''' (Rome, of Civitas Igaeditanorum, Lusitania (nu Portugal) of Guimarães (Portugal), of Gallaecia (Galicië, nu Spanje) ca. 304 – 11 december 384) was een bisschop van Rome en volgens de officiële telling van de pausen van de [[Rooms-Katholieke Kerk]] de 37e paus.


==Leven==
==Leven==
Damasus werd opgevoed in een gelovig gezin met Spaanse roots. Zijn vader was priester in Rome en Damasus was een tijdlang [[diaken]] in de kerk van zijn vader, de St. Laurentiuskerk. Later werd hij tot priester gewijd en werd hij assistent van paus Liberius.
Damasus werd opgevoed in een gelovig gezin met Spaans-Portugese roots. Zijn vader Antonius was priester in Rome. Zijn moeder heette Laurentia. Damasus was een tijdlang [[diaken]] in de kerk van zijn vader, de San Lorenzo in Panisperna (ook bekend als San Lorenzo in Formosa). Later werd hij tot priester gewijd en werd hij assistent van paus Liberius.


In 366 werd hij in een omstreden verkiezing verkozen tot de 37e paus van de [[Rooms-Katholieke Kerk]], terwijl een minderheid koos voor [[Ursinus]]. Ursinus trok de rechtmatigheid van Damasus’ verkiezing in twijfel, maar keizer Valentinianus gaf de voorkeur aan Damasus. Damasus en Ursinus bleven tegelijkertijd in Rome actief. De situatie leidde na verloop van tijd tot relletjes tussen hun aanhangers, en het leidde er ook toe dat Damasus van misdaad beschuldigd werd.
Na het overlijden van paus [[Liberius]] werd Damasis in 366 in een omstreden verkiezing verkozen tot de 37e paus van de [[Rooms-Katholieke Kerk]], terwijl een minderheid koos voor [[Ursinus]]. Ursinus trok de rechtmatigheid van Damasus’ verkiezing in twijfel. Damasus en Ursinus bleven tegelijkertijd in Rome actief. De situatie leidde tot rellen tussen hun aanhangers. Onder Damasus’ aanhangers bevonden zich ook gladiatoren. Keizer Valentinus gaf de voorkeur aan Damasus. In 378 werd Damasus van overspel beschuldigd werd.


Hij had tijdens zijn pontificaat te maken met de groeiende populariteit van het [[arianisme]] en met meningsverschillen met groepen in Antiochië, Constantinopel, Sardinië, en Rome.
Hij had tijdens zijn pontificaat te maken met de groeiende populariteit van het [[arianisme]] en met meningsverschillen met groepen in Antiochië, Constantinopel, Sardinië, en Rome.


Tijdens zijn ambtsperiode werd de door de keizer [[Theodosius I]] gesteunde vorm van het christendom uitgeroepen tot staatsreligie. Damasus was een tegenstander van het arianisme en verordeelde het [[apollinarisme]] en macedonisme (de [[pneumatomachen]]).
Tijdens zijn ambtsperiode werd de door de keizer [[Theodosius I]] gesteunde vorm van het christendom uitgeroepen tot staatsreligie. Damasus was een tegenstander van het arianisme en veroordeelde het [[apollinarisme]] en macedonisme (de [[pneumatomachen]]).


Op suggestie van Damasus werkte [[Hiëronymus]] verder aan zijn Bijbelvertaling, de [[Vulgaat]].
In deze periode begon men het Latijn meer als liturgische taal te gebruiken. Op suggestie van Damasus werkte [[Hiëronymus]] verder aan zijn Latijnse Bijbelvertaling, de [[Vulgaat]].


Uit belangstelling voor de martelaren begon hij aan een restauratie van de catacomben, en liet hij grafschriften dichten en op hun grafmonumenten beitelen.
Uit belangstelling voor de martelaren begon hij aan een restauratie van de catacomben, en liet hij grafschriften dichten en op hun grafmonumenten beitelen.
 
{{navigatie pausen}}
{{authority control|TYPE=p |GND=118878689 | LCCN=n/85/257304 | VIAF= 267405622 }}
[[Categorie:Paus]]
[[Categorie:Paus]]
{{wiu2}}
{{wiu2}}

Versie van 24 jan 2020 13:41

Damasus I (Rome, of Civitas Igaeditanorum, Lusitania (nu Portugal) of Guimarães (Portugal), of Gallaecia (Galicië, nu Spanje) ca. 304 – 11 december 384) was een bisschop van Rome en volgens de officiële telling van de pausen van de Rooms-Katholieke Kerk de 37e paus.

Leven

Damasus werd opgevoed in een gelovig gezin met Spaans-Portugese roots. Zijn vader Antonius was priester in Rome. Zijn moeder heette Laurentia. Damasus was een tijdlang diaken in de kerk van zijn vader, de San Lorenzo in Panisperna (ook bekend als San Lorenzo in Formosa). Later werd hij tot priester gewijd en werd hij assistent van paus Liberius.

Na het overlijden van paus Liberius werd Damasis in 366 in een omstreden verkiezing verkozen tot de 37e paus van de Rooms-Katholieke Kerk, terwijl een minderheid koos voor Ursinus. Ursinus trok de rechtmatigheid van Damasus’ verkiezing in twijfel. Damasus en Ursinus bleven tegelijkertijd in Rome actief. De situatie leidde tot rellen tussen hun aanhangers. Onder Damasus’ aanhangers bevonden zich ook gladiatoren. Keizer Valentinus gaf de voorkeur aan Damasus. In 378 werd Damasus van overspel beschuldigd werd.

Hij had tijdens zijn pontificaat te maken met de groeiende populariteit van het arianisme en met meningsverschillen met groepen in Antiochië, Constantinopel, Sardinië, en Rome.

Tijdens zijn ambtsperiode werd de door de keizer Theodosius I gesteunde vorm van het christendom uitgeroepen tot staatsreligie. Damasus was een tegenstander van het arianisme en veroordeelde het apollinarisme en macedonisme (de pneumatomachen).

In deze periode begon men het Latijn meer als liturgische taal te gebruiken. Op suggestie van Damasus werkte Hiëronymus verder aan zijn Latijnse Bijbelvertaling, de Vulgaat.

Uit belangstelling voor de martelaren begon hij aan een restauratie van de catacomben, en liet hij grafschriften dichten en op hun grafmonumenten beitelen.

Officiële Pausenlijst van de Katholieke Kerk

Namen van de in het „Annuario Pontifico” als tegenpaus genoemde pausen staan cursief tussen haakjes.
PetrusLinusAnacletus IClemens IEvaristusAlexander ISixtus ITelesforusHyginusPius IAnicetusSoterEleutherusVictor IZefyrinusCalixtus I(Hippolytus)Urbanus IPontianusAnterusFabianusCornelius(Novatianus)Lucius IStefanus ISixtus IIDionysiusFelix IEutychianusCajusMarcellinusMarcellus IEusebiusMiltiadesSilvester IMarcusJulius ILiberius(Felix (II))Damasus I(Ursinus)SiriciusAnastasius IInnocentius IZosimusBonifatius I(Eulalius)Celestinus ISixtus IIILeo IHilariusSimpliciusFelix IIGelasius IAnastasius IISymmachus(Laurentius)HormisdasJohannes IFelix IIIBonifatius II(Dioscurus)Johannes IIAgapetus ISilveriusVigiliusPelagius IJohannes IIIBenedictus IPelagius IIGregorius ISabinianusBonifatius IIIBonifatius IVDeusdedit (Adeodatus I)Bonifatius VHonorius ISeverinusJohannes IVTheodorus IMartinus I(Eugenius I)Eugenius IVitalianusAdeodatus IIDonusAgathoLeo IIBenedictus IIJohannes VConon(Theodorus (II))(Paschalis (I))Sergius IJohannes VIJohannes VIISisinniusConstantinus IGregorius IIGregorius IIIZachariasStefanus (II)Stefanus II (III)Paulus I(Constantinus II)(Filippus)Stefanus III (IV)Hadrianus ILeo IIIStefanus IV (V)Paschalis IEugenius IIValentinusGregorius IV(Johannes (VIII))Sergius IILeo IVBenedictus III(Anastasius (III))Nicolaas IHadrianus IIJohannes VIIIMarinus IHadrianus IIIStefanus V (VI)FormosusBonifatius VIStefanus VI (VII)RomanusTheodorus IIJohannes IXBenedictus IVLeo V(Christoforus)(Sergius III)Sergius IIIAnastasius IIILandoJohannes XLeo VIStefanus VII (VIII)Johannes XILeo VIIStefanus VIII (IX)Marinus IIAgapetus IIJohannes XIILeo VIII(Benedictus V)Johannes XIIIBenedictus VI(Bonifatius VII)Benedictus VIIJohannes XIVJohannes XVGregorius V(Johannes XVI)Silvester IIJohannes XVIIJohannes XVIIISergius IVBenedictus VIII(Gregorius (VI))Johannes XIXBenedictus IXSilvester IIIBenedictus IXGregorius VIClemens IIBenedictus IXDamasus IILeo IXVictor IIStefanus IX(Benedictus X)Nicolaas IIAlexander II(Honorius II)Gregorius VII(Clemens (III))Victor IIIUrbanus IIPaschalis II(Theodoricus)(Albertus)(Silvester (IV))Gelasius II(Gregorius (VIII))Calixtus IIHonorius II(Celestinus (II))Innocentius II(Anacletus II)(Victor (IV) (Gregorius))Celestinus IILucius IIEugenius IIIAnastasius IVHadrianus IVAlexander III(Victor (IV) (Octavianus))(Paschalis (III))(Calixtus (III))(Innocentius (III))Lucius IIIUrbanus IIIGregorius VIIIClemens IIICelestinus IIIInnocentius IIIHonorius IIIGregorius IXCelestinus IVInnocentius IVAlexander IVUrbanus IVClemens IVGregorius XInnocentius VHadrianus VJohannes XXINicolaas IIIMartinus IVHonorius IVNicolaas IVCelestinus VBonifatius VIIIBenedictus XIClemens VJohannes XXII(Nicolaas (V))Benedictus XIIClemens VIInnocentius VIUrbanus VGregorius XIUrbanus VI(Clemens VII van Avignon)Bonifatius IX(Benedictus XIII van Avignon)Innocentius VIIGregorius XII(Alexander V)(Johannes (XXIII))Martinus V(Clemens VIII van Avignon)(Benedictus XIV van Avignon)Eugenius IV(Felix V)Nicolaas VCalixtus IIIPius IIPaulus IISixtus IVInnocentius VIIIAlexander VIPius IIIJulius IILeo XHadrianus VIClemens VIIPaulus IIIJulius IIIMarcellus IIPaulus IVPius IVPius VGregorius XIIISixtus VUrbanus VIIGregorius XIVInnocentius IXClemens VIIILeo XIPaulus VGregorius XVUrbanus VIIIInnocentius XAlexander VIIClemens IXClemens XInnocentius XIAlexander VIIIInnocentius XIIClemens XIInnocentius XIIIBenedictus XIIIClemens XIIBenedictus XIVClemens XIIIClemens XIVPius VIPius VIILeo XIIPius VIIIGregorius XVIPius IXLeo XIIIPius XBenedictus XVPius XIPius XIIJohannes XXIIIPaulus VIJohannes Paulus IJohannes Paulus IIBenedictus XVIFranciscus I

rel=nofollow
Werk in uitvoering
Iemand is nog met dit artikel bezig. Kom later terug om het resultaat te bekijken.