Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Cynisme (psychologie)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Onder cynisme oftewel cynisch zijn wordt een houding verstaan die vaak in taal tot uiting komt, maar die ook onuitgesproken kan blijven. De houding is er een van wantrouwen tegen iemands goede bedoelingen of tegen het nut van instituties of van grote ongevoeligheid voor de gevolgen van de eigen daden. Deze houding staat haaks op idealisme en geestdrift, welke door cynici vermeden worden.

Voorbeelden van cynische uitspraken zijn:

  • Hij zit alleen maar in de commissie omdat-ie zo graag voorzitter ergens van wil wezen!
  • Waarom zou ik gaan stemmen? Het zijn toch allemaal zakkenvullers, die politici.
  • Als wij die dictators geen wapens leveren, dan doet een ander land het wel!
  • Of ze tevreden zijn? Och, als ik mijn geld maar krijg!

In het eerste geval geldt het wantrouwig ongeloof de bedoelingen of motieven van een zekere persoon, in het tweede geval een instelling (de staatsvorm), in het derde de gehele mensheid, in het vierde klanten (en in feite het concept "werken").

De cynische houding kan ook lichamelijk geuit worden: een cynische blik, een cynische lach, een cynische grimas.

Filosofisch cynisme

Het woord cynisch komt uit het Grieks: κυνικός (kunikos), "honds". Dit is een bijnaam die de cynici, een groep Oud-Griekse filosofen, zichzelf gaven, zij het met een heel andere bedoeling dan uit het hedendaags spraakgebruik naar voren komt: de antieke cynici wilden de dierlijke natuur van de mens onder de loep nemen.