Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Carel Joannes Matthes
Carel Joannes Matthes (Amsterdam, 3 maart 1811 - Wiesbaden, 8 februari 1882) was een Nederlands hoogleraar in de wiskunde.
Opleiding
Matthes ontving privaatonderwijs, volgde daarna het gymnasium en schreef zich in 1828 in als student in de filosofie te Leiden. In 1831 won hij een prijsvraag, uitgeschreven door de Leidse Academie, "over de eigenschappen van de cirkels, die de zijden van een driehoeks in -en uitwendige raken, en die van de omschreven cirkel", waarvoor hij de zilveren medaille verkreeg. Twee jaar later, in 1833, werd hij nogmaals, aan dezelfde hogeschool, voor de beantwoording van een prijsvraag "een vergelijking tussen de analytische methode der Griekse, en die van de latere wiskundigen" met goud beloond. Op 9 februari 1837 promoveerde hij op de dissertatie de invenienda aequatione causticarum tot Doctor Philosophia Naturalis.
Loopbaan
Al in 1834 had hij zich te Amsterdam gevestigd, waar hij als lector bij de Afdeling Natuurkunde van de Maatschappij Felix Meritis was aangesteld. In 1838 werd Matthes door het bestuur van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen tot lector benoemd bij de inrichting van het volksonderwijs. Willem II der Nederlanden verleende hem in 1838 een beurs van NLG 1.200 om een wetenschappelijke reis naar Engeland te maken en een ontmoeting van wetenschappers te Newcastle bij te wonen. Hij ontmoette hier mensen als Charles Babbage, Charles Wheatstone, John Herschel en Michael Faraday. In 1842 werd Matthes benoemd tot hoogleraar aan het Atheneum te Deventer, welke betrekking hij bekleedde tot 1847, toen hij als hoogleraar aan het Atheneum te Amsterdam werd aangesteld. Hij doceerde hier de wiskunde, natuurkunde en sterrenkunde en dr. E.H. von Baumhauer de scheikunde. Hij schreef in deze tijd onder meer Beginselen der stereometrie en biografieën over onder meer Lobatto, Verdam en Ermerins. In april 1881 ontving Matthes wegens het bereiken van de zeventigjarige leeftijd eervol ontslag.
Commissies
Matthes was lid van de plaatselijke schoolcommissie, curator der stadsarmenscholen, commissaris van de kweekschool voor de zeevaart, curator van het stedelijk gymnasium, bestuurder van het Instituut tot Onderwijs van Blinden. In 1848 werd hij benoemd tot lid eerste klasse van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen; de laatste jaren van zijn leven was hij hier vicevoorzitter. Verder was hij lid van het Bataafs Genootschap voor Proefondervindelijke Wijsbegeerte te Rotterdam, associated member of the Meteorological Society of London, honorair lid van de Societe de Scienes Naturelles dans le Grand Duche de Luxembourg, correspondent van Kaiserlich Koninglichen geologischen Reisanstalt, enz. Hij werd door Willem III der Nederlanden benoemd tot officier in de Orde van de Eikenkroon.
Bronnen, noten en/of referenties
|