Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Betrouwbaarheid (informatie): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(niet encyclopedisch ged. verw. Wat compacter beschreven. +model van Jacobson ertegenaan gegooid, staat erg geleerd)
 
Regel 1: Regel 1:
Wanneer men spreekt over de '''betrouwbaarheid''' van [[informatie]], dan bedoelt men daarmee de mate waarin men erop kan vertrouwen dat de [[informatie]] [[waarheid (juistheid)|waar]] en [[belang|relevant]] is.
Wanneer men spreekt over de '''betrouwbaarheid''' van [[informatie]], dan bedoelt men daarmee de mate waarin men erop kan vertrouwen dat de [[informatie]] [[waarheid (juistheid)|waar]] en [[belang|relevant]] is.


De betrouwbaarheid van [[media]] is de betrouwbaarheid van informatie verkregen via die media. In de praktijk integreren mensen betrouwbaarheid en relevantie van mediaberichten tot een subjectief ervaren betrouwbaarheidsgevoel, vanwege dat media mogelijk selectief zijn, danwel bepalen waar wel en waar niet over geïnformeert wordt. Er blijft dus altijd informatie bestaan die niet bekend wordt, vanwege dat het belang er niet van in wordt gezien het mede te delen. Er is dan een onvolledig [[denkbeeld|beeld]] geschapen. Echter hebben media zeer veel concurentie, wat het maakt dat met name de bekende [[media]] een ''[[reputatie|goede naam]]'' hebben hoog te houden, en het zich dus niet kunnen permiteren ''onbetrouwbaar'' te opereren.
De betrouwbaarheid van [[media]] is de betrouwbaarheid van informatie verkregen via die media. In de praktijk integreren mensen betrouwbaarheid en relevantie van mediaberichten tot een subjectief ervaren betrouwbaarheidsgevoel. Media zijn immers mogelijk selectief in het vergaren van nieuws en de manier waarop ze dit vervolgens presenteren aan het publiek. Hoewel het de taak is van nieuwsmedia om juist te informeren en accuraat verslag uit te brengen van gebeurtenissen, is nooit volledig te garanderen dat dit werkelijk zo is. Mogelijk ontbreekt er belangrijke informatie of wordt er aan bepaalde informatie niet voldoende belang gehecht, of juist te veel. Dit levert een onvolledig beeld op. Nog andere factoren spelen bij onjuiste of foute berichtgeving een rol, zoals de tijdsdruk die aan journalisten wordt opgelegd, of besparingen waardoor de informatie niet ter plaatse door een reporter kan worden gecontroleerd. Mogelijk zorgt de concurrentie tussen vooral de ernstige media onderling voor een gunstig effect, omdat hun ''[[reputatie|goede naam]]'' en commercieel succes samenhangt met de betrouwbaarheid van de informatie die zij leveren.


==Eigen informatie==
In het [[Linguïstiek|linguïstisch]] [[communicatiemodel]] van [[Roman Jakobson]] moet aan verschillende voorwaarden voldaan worden, wil een bericht effectief zijn. Er kan zowel iets fout lopen bij de zender, de interpretatie van de context, het bericht zelf als bij degene die het bericht interpreteert, de 'ontvanger'. In dit model van communicatie kan de rol van de 'zender' toegekend worden aan de persoon die, binnen een door de 'ontvanger' (de andere persoon, het publiek) te begrijpen context (de situatie die beschreven wordt)
[[Mens]]en kunnen zelf ook de [[bron]] van ''informatie'' zijn, doordat ze zelf (meerdere) informatie in [[gedachte]]n hebben/hadden, en dat dan met een bepaalde stelligheid vertellen/bekendmaken. Vaak wordt ook gezegt : "''ik weet het zeker''", wat een oprechte overtuiging kan zijn. Echter gebruiken veel mensen deze stelling ook vaak wanneer het eigenlijk niet voor 100% zeker is, maar meer iets is als : "''ik weet het bijna zeker''". Het is nou eenmaal een [[natuurlijk]]e [[karakter (aard)|aard]] van mensen (in het algemeen) om zich [[zekerheid|zekerder]], [[intelligentiequotiënt|intelligenter]], [[spierkracht|krachtiger]], [[gezondheid|gezonder]], [[kapitalisme|kapitaalkrachtiger]] en nog meer voor te doen dan het [[werkelijk]] is (hoe miniem mogelijk). Veelal zal het hierbij afhangen van ieders [[mensenkennis]], of iemand daadwerkelijk ''betrouwbaar'' is.
via de media (het 'contactkanaal') de informatie overbrengt. De verantwoordelijkheid voor de betrouwbaarheid of onbetrouwbaarheid van de informatie/het bericht ligt hier duidelijk bij de 'zender' (journalist, reporter,...) die, al dan niet gewild, soms een foute interpretatie geeft van het gebeurde.


==Zie ook==
==Zie ook==

Huidige versie van 12 aug 2011 om 15:30

Wanneer men spreekt over de betrouwbaarheid van informatie, dan bedoelt men daarmee de mate waarin men erop kan vertrouwen dat de informatie waar en relevant is.

De betrouwbaarheid van media is de betrouwbaarheid van informatie verkregen via die media. In de praktijk integreren mensen betrouwbaarheid en relevantie van mediaberichten tot een subjectief ervaren betrouwbaarheidsgevoel. Media zijn immers mogelijk selectief in het vergaren van nieuws en de manier waarop ze dit vervolgens presenteren aan het publiek. Hoewel het de taak is van nieuwsmedia om juist te informeren en accuraat verslag uit te brengen van gebeurtenissen, is nooit volledig te garanderen dat dit werkelijk zo is. Mogelijk ontbreekt er belangrijke informatie of wordt er aan bepaalde informatie niet voldoende belang gehecht, of juist te veel. Dit levert een onvolledig beeld op. Nog andere factoren spelen bij onjuiste of foute berichtgeving een rol, zoals de tijdsdruk die aan journalisten wordt opgelegd, of besparingen waardoor de informatie niet ter plaatse door een reporter kan worden gecontroleerd. Mogelijk zorgt de concurrentie tussen vooral de ernstige media onderling voor een gunstig effect, omdat hun goede naam en commercieel succes samenhangt met de betrouwbaarheid van de informatie die zij leveren.

In het linguïstisch communicatiemodel van Roman Jakobson moet aan verschillende voorwaarden voldaan worden, wil een bericht effectief zijn. Er kan zowel iets fout lopen bij de zender, de interpretatie van de context, het bericht zelf als bij degene die het bericht interpreteert, de 'ontvanger'. In dit model van communicatie kan de rol van de 'zender' toegekend worden aan de persoon die, binnen een door de 'ontvanger' (de andere persoon, het publiek) te begrijpen context (de situatie die beschreven wordt) via de media (het 'contactkanaal') de informatie overbrengt. De verantwoordelijkheid voor de betrouwbaarheid of onbetrouwbaarheid van de informatie/het bericht ligt hier duidelijk bij de 'zender' (journalist, reporter,...) die, al dan niet gewild, soms een foute interpretatie geeft van het gebeurde.

Zie ook

  • Betrouwbaarheid (doorverwijzing), andere betekenissen van "betrouwbaarheid".