Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bep Zeeman: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bep_Zeeman&oldid=54872221 -1- MojdehF 26 okt 2019)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bep_Zeeman&oldid=54915880 29 okt 2019)
Regel 1: Regel 1:
'''Bep Zeeman''' (1895-?) was een Nederlandse architecte uit de 20e-eeuw. Ze studeerde als één van de eerste vrouwen aan de TU Delft.  
'''Bep Zeeman''' (1895-?) (volledig: ir. E.C. Einthoven-Zeeman)<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMATR05:001301011:00056 Driemaandelijksche mededeelingen van de Vereeniging in Indië van Vrouwelijke Oud-Studenten V.I.V.O.S.], 1939, via Delpher</ref> was een Nederlandse architecte in de twintigste eeuw. Ze studeerde als een van de eerste vrouwen aan de [[TU Delft]].


Zeeman werkte drie jaar bij Publieke Werken in Amsterdam als adjunct-architect. Het was een mannenwereld waar de eerste vrouwelijke architecten in terecht kwamen. In 1920 werd ze geïnterviewd in het Bouwkundig Weekblad en zag ze een rol voor vrouwen om oplossingen aan te dragen bij bouwvraagstukken van woningen en scholen. Een rol bij monumentaalbouw of utiliteitswerken was echter volgens haar minder voordehandliggend, Zeeman: ‘Die eischen meer het mannelijk sterke en krachtige, die vragen minder het vrouwelijke zachtere en intiemere.’ Echter, ze stelde wel dat 'niet de vrouw uitsluitend [zal] wandelen op het door mannen gebaande pad, maar dat zij ook haar eigen spoor zal achterlaten in de richting van de gebouwen zelf'. In 1929 is Bep Einthoven-Zeeman in Bandoeng waar ze een vergadering van Vivos (Vereniging in Indië van Vrouwelijke oud-studerenden) bezocht. Hier ontmoet ze onder andere Dr. Lize Reyser-Eibrink Jansen, Yfke De Haan - van der Ploeg, Mevr. Kreyker, Mevr. Ultee. (referentie: brief van Eida uit het archief Tan Schepers).  
Zeeman werkte drie jaar bij Publieke Werken in Amsterdam als adjunct-architect. Hier werkte ze schetsontwerpen uit. Het was een mannenwereld waar de eerste vrouwelijke architecten in terecht kwamen. In 1920 werd ze geïnterviewd in het ''Bouwkundig Weekblad'' en zag ze een rol voor vrouwen om oplossingen aan te dragen bij bouwvraagstukken van woningen en scholen. Een rol bij monumentaalbouw of utiliteitswerken was echter volgens haar minder voor de hand liggend, Zeeman: ‘Die eischen meer het mannelijk sterke en krachtige, die vragen minder het vrouwelijke zachtere en intiemere.’ Echter, ze stelde wel dat 'niet de vrouw uitsluitend [zal] wandelen op het door mannen gebaande pad, maar dat zij ook haar eigen spoor zal achterlaten in de richting van de gebouwen zelf'.<ref>Erica Smeets-Klokgieters (maart 2017), [https://journals.open.tudelft.nl/index.php/knob/article/view/1727/2414 Vrouw in de bouw. De eerste vrouwelijke afgestudeerde architecten in Nederland], Bulletin KNOB, p. 52-53.</ref>


== Bron: ==
In 1929 is Bep Einthoven-Zeeman in Bandoeng waar ze een vergadering van Vivos (Vereniging in Indië van Vrouwelijke oud-studerenden) bezocht. Hier ontmoet ze onder andere Dr. Lize Reyser-Eibrink Jansen, Yfke De Haan - van der Ploeg, Mevr. Kreyker, Mevr. Ultee.<ref>[http://www.brieven-tan-schepers.nl/index.php/1929-2/item/43-1929-09-14 Brief van Eida Tan-Schepers uit het archief Tan Schepers], 14 september 1929.</ref>


* <nowiki>http://www.brieven-tan-schepers.nl/index.php/1929-2/item/43-1929-09-14</nowiki>
{{Appendix}}


<br />
{{DEFAULTSORT:Zeeman, Bep}}
[[Categorie:Nederlands architect]]

Versie van 13 nov 2019 23:47

Bep Zeeman (1895-?) (volledig: ir. E.C. Einthoven-Zeeman)[1] was een Nederlandse architecte in de twintigste eeuw. Ze studeerde als een van de eerste vrouwen aan de TU Delft.

Zeeman werkte drie jaar bij Publieke Werken in Amsterdam als adjunct-architect. Hier werkte ze schetsontwerpen uit. Het was een mannenwereld waar de eerste vrouwelijke architecten in terecht kwamen. In 1920 werd ze geïnterviewd in het Bouwkundig Weekblad en zag ze een rol voor vrouwen om oplossingen aan te dragen bij bouwvraagstukken van woningen en scholen. Een rol bij monumentaalbouw of utiliteitswerken was echter volgens haar minder voor de hand liggend, Zeeman: ‘Die eischen meer het mannelijk sterke en krachtige, die vragen minder het vrouwelijke zachtere en intiemere.’ Echter, ze stelde wel dat 'niet de vrouw uitsluitend [zal] wandelen op het door mannen gebaande pad, maar dat zij ook haar eigen spoor zal achterlaten in de richting van de gebouwen zelf'.[2]

In 1929 is Bep Einthoven-Zeeman in Bandoeng waar ze een vergadering van Vivos (Vereniging in Indië van Vrouwelijke oud-studerenden) bezocht. Hier ontmoet ze onder andere Dr. Lize Reyser-Eibrink Jansen, Yfke De Haan - van der Ploeg, Mevr. Kreyker, Mevr. Ultee.[3]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow