Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Axel Ruiters: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Axel_Ruiters&oldid=54608120 18 sep 2019 ‎ Koen Vanoosthuyse)
(Versie 295247 ongedaan gemaakt)
Label: Ongedaan maken
Regel 1: Regel 1:
[[Axel Ruiters]] (Pseudoniem van Koen Vanoosthuyse) ([[Leuven|°Leuven]] [[8 maart]] [[1968]]) is een Vlaams [[Vlaams|schrijver]]
'''Axel Ruiters''' (pseudoniem van Koen Vanoosthuyse )([[Leuven]] 8 maart [[1968]]) is een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] [[auteur]]'''


Ruiters werd twee maanden vroeger geboren dan aanvankelijk  voorzien was, wat maakte dat bij zijn geboorte, zijn longen gevuld waren met vruchtwater en zijn leven dus aan een zijden draadje hing. Na twee maanden couveuse namen zijn ouders hem mee naar huis waar hij door zijn aanhoudend gehuil en gekrijs de buren het leven zuur maakte en zijn ouders met de handen in het haar deed staan, zeker toen de buren hen vriendelijk hadden verzocht te verhuizen in de hoop dat de rust zou weerkeren. Zijn eerste bezoek aan de kleuterschool drie jaar later, liep evenmin van een leien dakje. Axel bleek onmogelijk stil te kunnen zitten en maakte daardoor zowel de juffrouw, zijn klasgenootjes en zelfs de directie van de school het leven zuur. Ten einde raad besloten zijn ouders hem eens te laten onderzoeken door een kinderpsychiater. Na een tocht van drie jaar langs allerlei therapeuten, viel het verdict : Axel bleek te lijden aan een zeer zware vorm van [[ADHD (stoornis)|ADHD ( t]]<nowiki/>oen nog MBD) in combinatie met het [[Syndroom van Asperger|Syndroom van Asperger,]] een [[autismespectrumstoornis]]. Er werd hem een invaliditeit toegekend van 92 procent. Een "gewone" lagere school bezoeken was uitgesloten voor hem. Er zat voor zijn ouders niets anders op dan hem naar een Medisch Pedagogisch Instituut te sturen in Sint-Andries bij Brugge. Na vijf jaar heen en weer te hebben gereisd besloten ze dat het welletjes was geweest en stuurden ze hem nog een jaartje naar de dorpsschool van [[Langdorp|Langdorp bij Aarschot.]] Zijn middelbare school doorliep hij in het Sint-Jozefscollege van Aarschot waar zijn moeder werkte als studiemeesteres. Hij volgde er eerst vier jaar Latijn en daarna nog twee jaar Pysho-sociale wetenschappen (Nu Humane Wetenschappen) Omdat de vele pesterijen die hij moest doorstaan hem zoveel stress bezorgden liet hij nadat hij met vrucht zijn diploma had behaald, na de humaniora, de school voor wat ze was en  zocht werk in een bibliotheek...eerst in Rotselaar, later in Aarschot waar hij nu nog steeds werkt. Vele keren heeft hij geprobeerd een boek te schrijven over zijn leven maar nooit slaagde hij erin het te publiceren, tot hij op een dag in contact kwam met de Leuvense schrijver [[Felix Sperans]] die hem voorstelde om eens samen een boek te schrijven. Zijn boodschap bestaat erin autisme begrijpelijk te maken voor de "gewone" mens.
Ruiters werd twee maanden eerder geboren dan voorzien was, wat maakte dat zijn leven bij zijn geboorte even aan een zijden draadje heeft gehangen. Als baby huilde hij onophoudelijk en bezorgde hij de buren zo'n overlast dat deze zijn ouders vriendelijk vroegen te verhuizen zodat zij terug de rust zouden vinden. Ook in de kleuterschool maakte hij het de juffrouwen en de schoolmakkertjes niet gemakkelijk. Ten einde raad namen zijn ouders hem op een dag mee naar de dienst kinderpsychiatrie van het Universitair ziekenhuis in Leuven. Onderzoek wees uit dat Axel een ernstige vorm bleek te hebben van [[ADHD]] (toen nog MBD) in combinatie met het [[Syndroom van Asperger|Syndroom van Asperger.]]..een [[autismespectrumstoornis]]. Toen hij schoolplichtig werd oordeelden de artsen dat het voor hem, en ook voor zijn ouders...beter zou zijn als hij naar een speciale school zou gaan...waar hij door de week zou blijven slapen en waar ieder aan zijn eigen tempo de leerstof verwerkte.''' '''Op de leeftijd van 6 jaar al naar een internaat gestuurd worden...het viel hem zwaar en bovendien werd hij er vaak geconfronteerd met begeleiders die al evenveel stress uitstraalden als hijzelf. Om zich staande te kunnen houden in deze vreemde omgeving wist hij niets beters te doen dan zich terug te trekken in zijn eigen wereldje en het gedrag van zijn medeleerlingetjes te observeren in de hoop op die manier een antwoord te vinden op de vraag wat hem nu feitelijk mankeerde. Na een rustiger jaartje te hebben doorgebracht aan de gemeentelijke lagere school van [[Langdorp]] trok hij in 1980 naar het [[Sint-Jozefscollege (Aarschot)|Sint-Jozefscollege]]  van [[Aarschot]] waar hij zes jaar lang bevangen werd door pesterijen en vernederingen door zijn medestudenten die zijn gedrag niet begrepen. Op 18-jarige leeftijd hield hij het voor bekeken. Hij zei de schoolbanken vaarwel en ging zich inschrijven voor een cursus bibliotheekwerk terwijl hij aan het werk ging in een bibliotheek...eerst twee maanden in [[Rotselaar|Rotselaar..]].daarna in Aarschot waar hij nog steeds werkt. Na zijn middelbare studie heeft hij, om al zijn tegenslagen te kunnen verwerken, enkele keren getracht een boek te schrijven en naar een uitgever te sturen..maar telkens draaide dit op niets uit. Een zenuwinstorting deed hem ertoe besluiten zijn zoektocht naar het evenwicht verder te zetten via [[yoga]] en allerlei vormen van oosterse en westerse filosofie. Hij ontmoette vele fijne en wijze mensen en bouwde in de loop van vele jaren een grote vrienden- en kennissenkring op. Na het overlijden van zijn vaste vriendin op 16 mei 2009 kwam hij in aanraking met Facebook om zo in contact te blijven met haar neefjes. Op die manier ging een mooie wereld voor hem open en vond hij vele mensen terug die hij allang niet meer ontmoet had. Een van hen was de Vlaamse schrijver [[Felix Sperans]] die [[Felix Sperans|in]] de zomer van 2018 op het idee kwam om eens samen met hem een boek te schrijven. Het resultaat is nu het werk Briefwisseling tussen een Schizofreen en een autist.


 
;Werk :  
 
2019 : Briefwisseling tussen een Schizofreen en een Autist (samen met [[Felix Sperans|Felix Sperans)]]
Werk : 2019 [[Briewisseling tussen een Schizofreen en een Autist]] (samen met [[Felix Sperans|Felix Sperans)]]
*Boekenroute.nl [https://www.boekenroute.nl/gasten/gtn1Boek.aspx?BoekID=135676 Briefwisseling tussen een schizofreen en een autist] Axel Ruiters, Felix Sperans
*[https://docs.google.com/viewerng/viewer?url=https://encoin1lr.blob.core.windows.net/bkr-inkijk/135676.pdf&pid=explorer&a=v&chrome=false Inkijkexemplaar] [http://web.archive.org/web/20190804094720/https://docs.google.com/viewerng/viewer?url=https://encoin1lr.blob.core.windows.net/bkr-inkijk/135676.pdf&pid=explorer&a=v&chrome=false A]
*[https://www.epernet.nl/index.php/startpagina/persberichten/9329-briefwisseling-tussen-een-schizofreen-en-een-autist Epernet]
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q65465315 }}
[[Categorie:Belgisch schrijver]]
[[Categorie:Pseudoniem]]

Versie van 18 sep 2019 14:07

Axel Ruiters (pseudoniem van Koen Vanoosthuyse )(Leuven 8 maart 1968) is een Belgisch auteur

Ruiters werd twee maanden eerder geboren dan voorzien was, wat maakte dat zijn leven bij zijn geboorte even aan een zijden draadje heeft gehangen. Als baby huilde hij onophoudelijk en bezorgde hij de buren zo'n overlast dat deze zijn ouders vriendelijk vroegen te verhuizen zodat zij terug de rust zouden vinden. Ook in de kleuterschool maakte hij het de juffrouwen en de schoolmakkertjes niet gemakkelijk. Ten einde raad namen zijn ouders hem op een dag mee naar de dienst kinderpsychiatrie van het Universitair ziekenhuis in Leuven. Onderzoek wees uit dat Axel een ernstige vorm bleek te hebben van ADHD (toen nog MBD) in combinatie met het Syndroom van Asperger...een autismespectrumstoornis. Toen hij schoolplichtig werd oordeelden de artsen dat het voor hem, en ook voor zijn ouders...beter zou zijn als hij naar een speciale school zou gaan...waar hij door de week zou blijven slapen en waar ieder aan zijn eigen tempo de leerstof verwerkte. Op de leeftijd van 6 jaar al naar een internaat gestuurd worden...het viel hem zwaar en bovendien werd hij er vaak geconfronteerd met begeleiders die al evenveel stress uitstraalden als hijzelf. Om zich staande te kunnen houden in deze vreemde omgeving wist hij niets beters te doen dan zich terug te trekken in zijn eigen wereldje en het gedrag van zijn medeleerlingetjes te observeren in de hoop op die manier een antwoord te vinden op de vraag wat hem nu feitelijk mankeerde. Na een rustiger jaartje te hebben doorgebracht aan de gemeentelijke lagere school van Langdorp trok hij in 1980 naar het Sint-Jozefscollege van Aarschot waar hij zes jaar lang bevangen werd door pesterijen en vernederingen door zijn medestudenten die zijn gedrag niet begrepen. Op 18-jarige leeftijd hield hij het voor bekeken. Hij zei de schoolbanken vaarwel en ging zich inschrijven voor een cursus bibliotheekwerk terwijl hij aan het werk ging in een bibliotheek...eerst twee maanden in Rotselaar...daarna in Aarschot waar hij nog steeds werkt. Na zijn middelbare studie heeft hij, om al zijn tegenslagen te kunnen verwerken, enkele keren getracht een boek te schrijven en naar een uitgever te sturen..maar telkens draaide dit op niets uit. Een zenuwinstorting deed hem ertoe besluiten zijn zoektocht naar het evenwicht verder te zetten via yoga en allerlei vormen van oosterse en westerse filosofie. Hij ontmoette vele fijne en wijze mensen en bouwde in de loop van vele jaren een grote vrienden- en kennissenkring op. Na het overlijden van zijn vaste vriendin op 16 mei 2009 kwam hij in aanraking met Facebook om zo in contact te blijven met haar neefjes. Op die manier ging een mooie wereld voor hem open en vond hij vele mensen terug die hij allang niet meer ontmoet had. Een van hen was de Vlaamse schrijver Felix Sperans die in de zomer van 2018 op het idee kwam om eens samen met hem een boek te schrijven. Het resultaat is nu het werk Briefwisseling tussen een Schizofreen en een autist.

Werk

2019 : Briefwisseling tussen een Schizofreen en een Autist (samen met Felix Sperans)

rel=nofollow