Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Aśoka: verschil tussen versies
(+) |
(naam) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Koning '''Ashoka''' (Sanskriet: अशोक, '''Aśoka''', ook geschreven als '''Asoka''') was een heerser in de Indische dynastie van de Maurya. Door zijn invloed kon het boeddhisme zich uitbreiden. | Koning '''Ashoka''' (Sanskriet: अशोक, '''Aśoka''', ook geschreven als '''Asoka''') was een heerser in de Indische dynastie van de Maurya. Door zijn invloed kon het [[boeddhisme]] zich uitbreiden. | ||
==Leven== | ==Leven== | ||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
Hij liet een aantal stoepa’s en kloosters bouwen en nam maatregelen om de [[schisma]]’s binnen de [[sangha]] (de boeddhistische gemeenschap) op te lossen. | Hij liet een aantal stoepa’s en kloosters bouwen en nam maatregelen om de [[schisma]]’s binnen de [[sangha]] (de boeddhistische gemeenschap) op te lossen. | ||
In 250 v.Chr. vond in Pataligama, Ashoka’s hoofdstad, een derde boeddhistische raadsvergadering („concilie”) plaats onder zijn bescherming. Na afloop stuurde koning Ashoka groepen van ervaren monniken als missionarissen naar alle windrichtingen, in het Westen zelfs tot in [[Syrië]], [[Egypte]] en [[Macedonië]]. Terwijl de missies in het Westen weinig succes hadden, vond men in Azië een groot gehoor. Zijn eigen zoon, Mahinda, en zijn dochter brachten als zendelingen het boeddhisme naar [[Sri Lanka]]. Het boeddhisme ontwikkelde zich hierdoor van een plaatselijke religie tot een wereldreligie. Tegenover andere religies nam Ashoka een respectvolle houding aan en garandeerde hen de vrijheid om volgens hun eigen principes te leven. | In 250 v.Chr. vond in Pataligama, Ashoka’s hoofdstad, een derde boeddhistische raadsvergadering („concilie”) plaats onder zijn bescherming. Na afloop stuurde koning Ashoka groepen van ervaren monniken als missionarissen naar alle windrichtingen, in het Westen zelfs tot in [[Syrië]], [[Egypte]] en [[Macedonië]]. Terwijl de missies in het Westen weinig succes hadden, vond men in Azië een groot gehoor. Zijn eigen zoon, Mahinda, en zijn dochter Sanghamitta brachten als zendelingen het boeddhisme naar [[Sri Lanka]]. Het boeddhisme ontwikkelde zich hierdoor van een plaatselijke religie tot een wereldreligie. Tegenover andere religies nam Ashoka een respectvolle houding aan en garandeerde hen de vrijheid om volgens hun eigen principes te leven. | ||
In latere generaties werd hij in het boeddhisme als „ideale heerser” beschouwd. | In latere generaties werd hij in het boeddhisme als „ideale heerser” beschouwd. | ||
Versie van 30 jan 2016 06:57
Koning Ashoka (Sanskriet: अशोक, Aśoka, ook geschreven als Asoka) was een heerser in de Indische dynastie van de Maurya. Door zijn invloed kon het boeddhisme zich uitbreiden.
Leven
Ashoka’s grootvader, Chandragupta Maurya, had het land beschermd tegen de invallen van Alexander de Grote. Volgens een legende zou Chandragupta zijn zwaard hebben weggegooid en voor het jaïnistische kloosterleven hebben gekozen. Ashoka zou het zwaard gevonden en voor zichzelf gehouden hebben. Volgens de legenden was hij bijzonder wreed en liet verschillende van zijn broers vermoorden om zelf plaats te kunnen nemen op de koningstroon.[1]
In 274 v.Chr. werd Ashoka tot koning (raja) gekroond en werd hij de derde „keizer” van het Maurya-rijk. Gedurende de aanvangstijd van zijn regering zette hij zich in om het groeiende rijk door nieuwe veroveringen uit te breiden. Een laatste veldslag was de inname van het koninkrijk Kálinga, met de hoofdstad Toshali, in het oosten van India (gebied van het huidige Orissa) in 261 v.Chr. Hierbij vielen meer dan 200 000 slachtoffers.
Moe van al dit bloedvergieten, en zich bewust van het lijden dat hij de overwonnenen had aangedaan, had hij zo sterke wroeging dat hij gewapende veroveringen voortaan afzwoer en besloot het rijk in vrede te regeren. In die periode kwam hij in contact met het boedhhisme en werd hiervan overtuigd. Hij bouwde hospitalen voor mensen en dieren, rustplaatsen voor reizigers langs de wegen en liet waterputten graven.
Hij liet een aantal stoepa’s en kloosters bouwen en nam maatregelen om de schisma’s binnen de sangha (de boeddhistische gemeenschap) op te lossen.
In 250 v.Chr. vond in Pataligama, Ashoka’s hoofdstad, een derde boeddhistische raadsvergadering („concilie”) plaats onder zijn bescherming. Na afloop stuurde koning Ashoka groepen van ervaren monniken als missionarissen naar alle windrichtingen, in het Westen zelfs tot in Syrië, Egypte en Macedonië. Terwijl de missies in het Westen weinig succes hadden, vond men in Azië een groot gehoor. Zijn eigen zoon, Mahinda, en zijn dochter Sanghamitta brachten als zendelingen het boeddhisme naar Sri Lanka. Het boeddhisme ontwikkelde zich hierdoor van een plaatselijke religie tot een wereldreligie. Tegenover andere religies nam Ashoka een respectvolle houding aan en garandeerde hen de vrijheid om volgens hun eigen principes te leven.
In latere generaties werd hij in het boeddhisme als „ideale heerser” beschouwd.
Zuilen van Ashoka
Lange tijd waren legenden de enige informatiebron over koning Ashoka, tot in de 19e grote aantallen van zijn besluiten teruggevonden werden als inscripties op zuilen en rotsen.[1] Sommige van de zuilen die hij in het „Middenland” (Majjhamidesa) liet oprichten, waren wel 15 meter hoog. Ze werden gemaakt in de steengroeven van Varanasi (Kasi) en van daaruit naar de plaats gesleept waar ze opgesteld werden, soms wel honderden kilometers. De zuilen werden versierd met een kapiteel, bijvoorbeeld een gebeeldhouwde stier of leeuw.
Weblinks
- http://www.britannica.com/biography/Ashoka
- http://www.sleuteltotinzicht.nl/hlp004.htm (lijst van korte boeddhistische biografieën)
Verwijzingen
- ↑ 1,0 1,1 The Edicts of King Ashoka. Introduction, The Wheel Publication No. 386/387, Buddhist Publication Society, Kandy, Sri Lanka, 1993, ISBN 955-24-0104-6, op cs.colostate.edu