Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Copingmechanisme
Een copingmechanisme ook wel bekend als coping of copingstijl, is een psychologische term voor het verwerken en omgaan met (problematische) situaties. Coping wordt soms omschreven als pogingen van een individu om voor hem belastende situaties de baas te worden.[1] Er kan onderscheid gemaakt worden tussen verscheidene copingstrategieën. Het vaststellen van een specifieke copingstijl helpt bij zoeken naar oplossingen voor stress gerelateerde psychopathologie.
Pijn
Uit onderzoek blijkt dat een toegepaste copingstrategie in sterke mate uitmaakt hoe iemand een probleem ervaart. Zo blijkt dat mensen met een effectieve copingstijl een hogere pijngrens hebben. Een medische toepassing die hier direct toepassing op heeft is het toedienen van morfine. Omdat mensen met een effectieve copingstijl minder snel pijn als onhandelbaar ervaren hoeft er minder morfine te worden toegediend na een operatie. Copingstijlen kunnen veranderen door de tijd heen, echter is de meest toegepast copingstijl van grote invloed op de verloop van een ziekte. [2]
Er kan tussen copingstijlen een onderverdeling worden gemaakt tussen probleemgerichte en emotiegerichte copingstijlen. Emotiegerichte copingstijlen leiden eerder tot een posttraumatische stressstoornis [3]
Copingmechanisme kunnen in kaart worden gebracht door het afnemen van vragenlijsten. Op het gebied van coping met pijn is bekendste Nederlandse vragenlijst is de Utrechtse coping lijst (UCL). Hiernaast is er de Pijn coping en cognitie lijst (PCCL) om bijvoorbeeld chronische pijn beter te kunnen beoordelen.
Copingstrategieën
Binnen het copingmechanisme kan een persoon kiezen uit verschillende manieren om een probleem aan te pakken, dit heet copingstrategie. Er zijn verscheidene copingstrategieën te onderscheiden. De UCL duidt de volgende:
- Probleemoplossing: het actief aanpakken van problemen
- Wensdenken: in de overtuiging zijn dat het probleem vanzelf wel goed komt
- Probleemvermijding: het probleem zoveel mogelijk vermijden, er niet aan denken
- Sociale steun zoeken: met vrienden en familie over de problemen praten
- Cognitieve herstructurering: het probleem omvormen tot nieuwe overtuigingen
- Zelfkritiek: jezelf verantwoordelijk stellen voor de problemen
- Emotionele expressie: problemen uitten door het gebruik van emoties.
Daarnaast duidt de PCCL deze strategieën:
- Catastroferen: Een hoge score hierop betekend meer angsten en een hogere pijnintensiteit.
- Pijncoping: Een hoge pijncoping betekend het toepassen van verschillende strategieën en een lagere pijnintensiteit.
- Interne pijnbeheersing: Een hoge beheersing van interne gezondheiscontrole betekend een lage pijnintensiteit.
- Externe pijnbeheersing: Hogere machten (zoals God) en andere mensen beheersen de pijn , deze mensen zijn angstiger en rapporteren meer pijn.
stressreacties en coping
Hoe iemand reageert op stress is niet tot nauwelijks te voorspellen op objectieve belastende omstandigheden, genaamd stessoren. Ieder persoon reageert anders op een stessvolle situatie, dit heeft er voor gezorgd dat er meer aandacht is gekomen voor subjectieve factoren. Met name de manier waarop een enkel persoon een stessvolle situatie beoordeeld. Dit komt tot uitdrukking in de transactionele theorie van Lazarus (1978). Centraal binnen deze theorie staan de subjectieve cognitieve factoren welke in interactie staan met de situationele kenmerken. [4] Oftewel, de kans dat iemand zich psychisch niet goed voelt na een stressvolle gebeurtenis is afhankelijk van hoe iemand denkt en wat de kenmerken waren van die gebeurtenis.
Vragenlijsten
Ondanks dat de PCCL en de UCL verschillende interpretaties geven van de gebruikte copingstrategieën bestaat er een overlapping tussen beide. De 47 UCL vragen worden beantwoord op een vierpunt schaal en de 42 PCCL vragen op een zespunt schaal. De PCCL vraag 1 heeft betrekking op de voorgaand beschreven interne pijnbeheersing. De UCL vraag 4 heeft betrekking op de voorgaand beschreven categorie emotionele expressie.
Voorbeeldvraag UCL
Wat doet u als er problemen zijn: Vraag 4 Je ergernis laten blijken.
Voorbeeldvraag PCCL
Welke gedachte heeft u over pijn: Vraag 1 Ik denk dat ik mijn pijn positief zou kunnen beïnvloeden.