Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Johan Meliezer
Johan Meliëzer (Ternate, 6 augustus 1896 – Langoan-Menado, maart/april 1942)[1][2] was een militair in het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) in Nederlands-Indië.
Biografie
Johan Meliëzer werd geboren als zoon van Alehandroe Meliëzer en Wilhelmina Morpeij , vijfde in een gezin van 6 kinderen .
Op 25 oktober 1917 begon hij als vrijwilliger bij het KNIL in Soerabaya. Hij ontving op 10 november 1924 een bronzen medaille voor scherpschutter en op 20 maart 1930 een zilveren medaille schietprijs karabijn.[1] [2]
In 1932 ging hij met eervol ontslag.[3]
Begin januari 1942 vielen Japan Manado binnen en begon de Slag bij Manado. De eenheden van het KNIL werden door de Japanse overmacht gedwongen zich terug te trekken. Meliëzer was op dat moment commandant van een E-detachement van het Reserve Korps Oud Militairen te Amurang. Op 11 januari begaf hij zich met zijn groep van 20 man naar het vliegveld van Langoan, maar toen ze daar een dag later aankwamen bleek het al in Japanse handen te zijn. Met 15 man startte Meliëzer vervolgens een guerrilla-oorlog. Naast zijn eigen soldaten deden ook enkel burgers mee, waaronder een weduwe van een kort daarvoor geëxecuteerde officier.[4]
Op 8 februari braken er in Kanejan gevechten uit tussen de groep van Meliëzer en de daar aanwezige Japanse soldaten. De Japanners verloren deze strijd en staken uit wraak het dorp in brand en onthoofden een vijftal burgers. Op 12 februari kwam een grotere Japanse eenheid terug en wist de guerrilla's te omsingelen en gevangen te nemen.[5]
Sergeant Meliëzer en twaalf van zijn medestanders werden te Langoan geëxecuteerd.[5] De overigen werden tot langdurige gevangenisstraffen veroordeeld. De weduwe van Meliëzer en hun vijf kinderen werden als slaven weggevoerd.[bron?]
.jpg){kind=link}
Johan Meliëzer ligt begraven op het Nederlands Ereveld Menteng Pulo in Jakarta.[1]
Onderscheiding
Bij Koninklijk besluit van 20 maart 1948, nr. 35, werd aan Meliëzer wegens zijn verzet tegen de Japanse bezetting postuum de Bronzen Leeuw toegekend.[3]
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|