Fruitlands

Fruitlands was een utopistische landbouwgemeenschap die in 1843 onder leiding van Amos Bronson Alcott en Charles Lane werd gesticht in Harvard, Massachusetts. tevergeefs probeerde zelfvoorzienend te worden met een boerderij gebaseerd op transcendentalistische ideeën. De gebouwen die het gebruikte bevinden zich in Harvard in de staat Massachusetts in de Verenigde Staten en doen nu dienst als museum. De boerderij werd in 1974 als National Historic Landmark opgenomen in het National Register of Historic Places en is sinds 1997 Contributing Property aan het Fruitlands Museum Historic District. Sinds 2016 zijn het museum en 85 hectare omliggende grond eigendom van de Trustees of Reservations.

Amos Bronson Alcott, een leraar en lid van de New England Non-Resistance Society, stelde het idee van Fruitlands als zelfvoorzienend boerderijproject voor in 1841. Hij ondernam het jaar daarop een reis naar Engeland om mensen te vinden die het project zouden steunen. In Engeland was er namelijk al een sterke groep van sympathisanten, die op de basis van zijn voorstellingen over het onderwijs een school hadden gesticht: Alcott House. Een van die sympathisanten waqs Charles Lane, die met hem in 1842 naar de Verenigde Staten reisde.

Lane kocht in mei 1843 de Wyman Farm in Massachusetts, met een grondstuk van 36 ha (90 acre) voor 1800 dollar. Hoewel Fruitlands een idee was van Alcott, was hij niet in staat een grondstuk te kopen, na zijn mislukte project met de Temple School en zijn jaren als landbouwer in Concord, Massachusetts. Op 1 juni verhuisden zij naar de farm en gaven het de naam ’Fruitlands’ hoewel er op het grondstuk alleen maar een tiental oude appelbomen stond.

Zij geloofden op zich niet in het kopen van grond als eigendom, maar zagen hun koop als een ’terugkoop’ waardoor de gemeenschap gebruik kon maken van de grond.

De gemeenschap bestond uit 14 bewoners, onder wie de families Alcott en Lane. In juli waren zij erin geslaagd om 3,2 ha graan, 1 ha groenten en 1 ha meloenen te planten. Op 8 juli bezocht Ralph Waldo Emerson hen samen met Ellery Channing. Hij was onder de indruk was van de sereniteit van het terrein en het idee van hard werken, maar wou niet te snel concluderen dat de onderneming een succes was, want ze moesten eerst nog de winter doorkomen.

Alcott en Lane schreven samen een brief die op 1 september in de New York Evening Tribune werd gepubliceerd en vervolgens in andere kranten herdrukt werd. In het artikel The Consociate Family Life legden zij uit hoe zij de samenleving wilden verbeteren door „eenvoud in dieet, eenvoudige kleding, zuiver baden, onbesmette woningen”.

Het project bleek niet bestand tegen de ontberingen van de harde winter in New England. Dit leidde tot een voedseltekort, wat gepaard ging aan onrust onder de bewoners.

Voedingswijze

De bewoners hielden zich aan eenvoudige voeding zonder stimulerende stoffen en zonder dierlijke producten. De voeding was volledig veganistisch: men gebruikte ook geen honing, melk of eieren. Zij aten vooral fruit en dronken water. Bovendien waren vele groenten zoals wortelen, bieten en aardappelen niet toegelaten vanuit de voorstelling dat die een ’lagere natuur’ toonden omdat zij naar beneden groeiden. Melasse en rijst gebruikten zij niet omdat zij deze niet plaatselijk teelden.

Levenswijze

De mensen op Fruitland begonnen de dag met een koud douche. Zij droegen enkel linnen kleding en schoenen van canvas. Katoen was niet toegelaten omdat dit in die tijd geproduceerd werd met slavenarbeid. Wol gebruikten zij niet omdat dit een dierlijk product was. Zij gebruikten aanvankelijk geen dieren in de landbouw, maaar naarmate de winter naderde, lieten Alcott en Lane toe dat er een stier en een koe gebruikt werden.