Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wapenbroeders

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 27 mrt 2022 om 00:37 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wapenbroeders&oldid=54757507)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Wapenbroeders is de naam van een boek van Louis Paul Boon. Oorspronkelijk waren het korte stukjes, gepubliceerd in het tijdschrift 'Front', waarvan hij tot 1950 redactiesecretaris was. Deze losse stukjes werden in 1953 gebruikt voor de derde vertellaag van De Kapellekensbaan en in 1955, in gewijzigde en aangevulde vorm, voor 'Wapenbroeders'.

Inhoud

Wapenbroeders is een herschrijving van de klassieke dierenepos en satire Van den Vos Reynaerde voor de samenleving waarin hij zich toen bevond. Hij hekelt hierin de wereldlijke en geestelijke overheid, de vrouw als echtgenote en de algemene menselijke gebreken zoals de domheid en het kuddegedrag. De meeste hoofdstukjes komen in de dierenfabel voor, maar zijn door Boon geactualiseerd. Daarenboven openbaart hij zijn autodidactisch talent door ook de aanverwante middeleeuwse bronnen te gebruiken (te weten: Isengrimus, Le roman de Renart en Reinhart Fuchs) en wijst in het bijzonder trefzeker op een verschillende versie bij Nivardus (auteur van Isengrimus) en bij Willem (auteur van Van den Vos Reynaerde).[1]

Boon was toen lid van de Communistische Partij, hij merkte dat hij ook daar bedrogen en opgelicht werd en schreef daarom deze naar eigen zeggen haast natuurgetrouwe beschrijving van de partij. Deze satire van Belgische toestanden heette op verscheidene plaatsen ook Nobelgië, een vervlechting met de naam van de koning in de oorspronkelijke satire. Idealisme van de ene wordt misbruikt door de geldhonger van de andere, is de basiswaarheid die in “de Reinaert” wordt onthuld en die volgens Louis Paul Boon nog altijd geldt. De goedwillende legt het loodje in “de republiek der negatie” en je moet uit puur zelfbehoud sluwheid en zalvende woorden gebruiken.

Bibliografie

  • Wapenbroeders, een getrouwe bewerking der aloude boeken over Reinaert en Isengrimus, Amsterdam : Arbeiderspers, 1955. OCLC 19601648.

Noot

  1. º Hoe reinaert huishield in het huis van isengrimus in boek 3, pp. 123-125 in de vijfde druk, uitgegeven in 2000
rel=nofollow