Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sarah Poot
Sarah Poot (Antwerpen, 22 februari 1978) is een Vlaams hedendaags architect. Poot voltooide haar architectuurstudie in 2002 aan het Henry Van de Velde Instituut te Antwerpen. In 2014 richtte ze haar eigen bureau ‘POOT architectuur’ op.
| Persoonsgegevens | |
|---|---|
| Geboren | 22 februari 1978 |
| Nationaliteit | Belg |
| Beroep(en) | architect, onderwijsassistent KU Leuven |
Biografie
Sarah Poot groeide op in Antwerpen en startte na haar middelbare studies aan het Koninklijk Lyceum haar architectuuropleiding aan het Henry Van de Velde Instituut, waar ze in 2002 afstudeerde. Nadien liep ze stage bij architect Joachim Walgrave. Na twee jaar ervaring als projectarchitect bij ‘Huiswerk architecten’ werkte Poot gedurende acht jaar samen met Luc Roegiers, eerst als zaakvoerder bij ‘St. Ar. T.’ architecten en nadien bij ‘Poot Roegiers’. Sinds 2014 heeft Poot haar eigen bureau genaamd ‘POOT architectuur’.[1] Het bureau bestaat uit een zevenkoppig team waarbij elk teamlid zijn eigen kwaliteiten heeft binnen het functioneren van het bureau.[2] De gerealiseerde projecten van POOT architectuur zijn voornamelijk van residentiële aard, maar ook commerciële projecten zijn niet uitgesloten. Zo kan ‘POOT architectuur’ sinds haar opstart al enkele prijzen in ontvangst nemen, waaronder het ontwerp van de inkomzones van Sporting A (2016) en Bouw van een Toren samen met Stefan Schöning (2018).
Naast haar werk als architect is Sarah Poot sinds 2019 ook werkzaam als assistent aan de faculteit architectuur van de KU Leuven – Campus Gent Sint-Lucas.
Projecten
Verzoening, 2007-2011
Een eengezinswoning wordt opgetrokken op een hoekperceel dat gedurende vijftien jaar leeg stond. De beperkingen van een hoekperceel worden in dit project omarmd. De twee evenwijdige scheimuren vormen de kamers en de resterende spie op de hoek brengt telkens aanvullende elementen voort: een entree, een nachthal en een overgang tussen leefruimtes.
De zuid-west gerichte dakterassen staan in nauw contact met de leefruimtes en vervangen een aanpalende tuin. Openstaande ramen creëren een buitengevoel. De gevel bestaande uit koolstofbakstenen harmonieert met de oude fabrieksgebouwen aan de overkant van de straat.[1]
Bal-O-Droom, 2010-2015
In Dilbeek staat het Bal-O-Droom, een petanquehal met aangrenzende buitenvelden en een skateterrein. De niveauverschillen van het terrein worden verwerkt in de plannen; de cafetaria ligt iets hoger dan de petanquebanen achteraan, dit zorgt voor een mooi beeld over de velden. In de petanquehal met vlinderdakvorm wordt gezocht naar evenwicht tussen daglichttoetreding, zonnewarmte en zonnewering. Tussen de cafetaria en de velden dient een overdekt terras als galerij. Materialen worden geselecteerd aan de hand van hun bio-ecologische impact.[2]
Wet, 2011-2013
Een voormalige dokterswoning met praktijk wordt onder handen genomen door het creëren van muur- en vloeropeningen. Het donkere centrale deel in de woning maakt plaats voor licht en ruimtelijkheid. Door het weghalen van een stuk vloer tussen het gelijkvloers en de eerste verdieping, ontstaat er op het gelijkvloers deels een hoge ruimte. De donkere centrale hal wordt verlicht door grote ramen die worden geplaatst rondom de hoge ruimte. In dit project spelen ze met het weghalen van elementen die doorzichten doorheen de woning vormgeven.[3]
Van Diepenbeeck, 2013-2016
Drie nieuwe appartementen in Antwerpen beschikken over de kwaliteiten van een huis. Elks zijn ze voorzien van een grote leefruimte en een ruim terras. De slaapkamers bevinden zich boven of onder de leefruimte. Gele bakstenen in combinatie met witte ramen vormen een samenhangend geheel met de aangrenzende herenhuizen.[4]
Steyn, 2015
De tuin vormt een belangrijk aspect bij de verbouwing van deze woning in Hoboken. De achtergevel wordt ter plaatse van de eerste verdieping naar achteren getrokken, wat maakt dat er centraal in de woning extra licht invalt. Een vide tussen het oorspronkelijke gebouw en de nieuwe aanbouwresulteert in een harmonieus geheel.
De gemetste details in de aanbouw gaan hand in hand met de klassieke stijl van de naburige rijwoningen.[5]
Van Waelwijck, 2015-2016
De achtergevel van deze rijwoning te Deurne wordt volledig uit ramen opgetrokken. Bewust geopteerd voor beglazing op maat van de woning, en dus geen gigantische raampartijen. Op het gelijkvloers wordt het oorspronkelijke overdekte terras opengemaakt. De leefruimte krijgt deels een verhoogd plafond wat voor extra licht zorgt. Dit verhoogd plafond staat in nauw contact met de slaapkamer op de eerste verdieping enbiedt een tablet dat dienst doet als zithoek.[6]
Filomena, 2015-2016
Met een waardige wintertuin komt dit herenhuis te Antwerpen tot zijn recht. Ruimtelijkheid wordt verworven met amper 12 m² oppervlakte. De oorspronkelijke achterbouw diende als speelplek en opbergruimte. Deze functies worden opnieuw geïntegreerd in het ontwerp. Minimaal gedimensioneerd en hedendaags gecombineerd met klassiek en elegant.[7]
Van Luppen, 2015-2017
Bij dit project in Antwerpen worden bestaande bijgebouwen verwijderd en vervangen door één samenhangend geheel. Licht komt maximaal binnen in de keuken door het nieuwe dak met onregelmatige puntige vormen. De raampartijen die naar buiten vouwen zorgen voor een open gevoel binnenshuis en voor ultiem contact met de tuin. “Zowel pragmatisch als poëtisch” klinkt het architectenbureau van Sarah Poot.[8]
- º (nl) Poot Architectuur | Archipel. archipelvzw.be Geraadpleegd op 2020-11-20
- º (nl) Lezing POOT architectuur. architectura.be Geraadpleegd op 2020-11-20