Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Elisabeth van Loon

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 30 okt 2020 om 10:44 (Nuances)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Elisabeth van Loon, vrouwe van Carnisse en Kijfhoek (ca. 1450 - 18 april 1514) was ambachtsvrouwe van Kijfhoek, Carnisse.[1] Puttershoek,[2] en West-Barendrecht.[3]

Ze was de oudste dochter van Arent van Loon van Kijfhoek (1410-1474), schepen van Dordrecht, en Petronella Veercoop (1423-1514), dochter van de burgemeester van Dordrecht Abel Veercoop.[4]

Rond 1470 trouwde ze in Dordrecht met Frank of Vranck van Praet, heer van Moerkerke en Merwede (1440-1473). Ze woonde verder in het Hof van Moerkerken,[5] waar ze in korte tijd drie zonen kreeg. Hun derde en jongste zoon was Lodewijk van Praet van Moerkerken (1471-1537).

Na het overlijden van haar vader in 1474 kwam ze in het bezit van de ambachtsheerlijkheid Kijfhoek en van Carnisse, die een leen was van de baronie van de Merwede.

Als vrouwe van Moerkercken en ambachtsvrouwe van Carnisse sloot ze op 20 december 1483 met Jacob Damis' zoon, ambachtsheer van West-Barendrecht, een belangrijke overeenkomst met Jan II van Wassenaer omtrent de bedijking en dijkrechten in de Riederwaard rond Barendrecht.[6][7] In 1373 was bij een dijkbreuk het land van Barendrecht onder water gelopen, en pogingen tot herbedijking hadden gefaald.[8] In 1484 lieten Jan van Wassenaar en Elisabeth van Loon ieder een stuk indijkten , Oost- en West - Barendrecht.[9]

In 1486 kwam ze ook in het bezit van een deel van de leen Puttershoek. Deze was op 23 februari 1486 door Pieter van Slingeland op haar overgedragen.[10][2] Op 4 mei 1491 werd haar ook de ambachtsheerlijkheid West-Barendrecht in leen gegeven.[11]

Frank van Praet had in Mijnsheerenland de Laurentiuskerk gesticht, waar ze beiden zijn begraven. In 1510 stichtte Elisabeth van Loon de Dorpskerk[12] in Barendrecht met toestemming van de abt Wilhelmus van de Sint-Paulusabdij in Utrecht.[13][14]

Trivia

In Mijnsheerenland is een straat naar haar vernoemd; de Elisabeth van Loonstraat.

Literatuur

  • Allewijn, M. Van Grooten Waert tot Hoeksche Waard; Vijf eeuwen eilandhistorie Hoekse Waard; Hoeksche Waard: Hoogwerf, 1952

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Elisabeth van Loon op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Jacobus Wilhelmus Regt. Geschied- en aardrijkskundige beschrijving van den Zwijndrechtschen Waard, den Riederwaard en het land van Putten over de Maas. Boden, 1848. p. 175.
  2. 2,0 2,1 De Nederlandsche leeuw, Volumes 117-118. 2000-01. p. 557.
  3. º C.C. ter Haar, Nummer Toegang: 3.19.06: Inventaris van de archieven van de heerlijkheden: Oost- en West-Barendrecht en Carnisse tot het jaar 1850, Nationaal Archief, Den Haag 1923. Versie: 15-08-2019. p. 48; p. 49.
  4. º Genealogische en heraldische bladen: Maandblad voor geslacht-, wapen- en zegelkunde, Volume 3. Centraal bureau voor genealogie en heraldiek, 1886. p. 76.
  5. º Janny Roos. "Vlaamse ridder op Hoeksche Waardse grond, Het Kompas Online, 7 november 2018.
  6. º Jacob van Oudenhoven. Out-Hollandt nu Zuyt-Hollandt: : vervangede een generale beschrijvinge, mitsgaders de privilegien, keuren, hantvesten, costuymen, herkomens, observantien ende gewysdens van voorsz. landen. 1654. p. 277-279
  7. º Verslagen omtrent 's rijks oude Archieven, Volume 46. 1924. p. 298.
  8. º Louis Frederik Teixeira de Mattos. De waterkeeringen, waterschappen en polders van Zuid-Holland. 1920. p. 424.
  9. º Rotterdam in den loop der eeuwen, Volume 1, 1906. p. 97.
  10. º Jacob van Oudenhoven (1654), p. 174.
  11. º "134.1 Verleibrief van de heerlijkheid West-Barendrecht. Met acte van overdracht,' in Inventaris van de archieven van de heerlijkheden Oost- en West-Barendrecht en Carnisse tot het jaar 1850 van Nationaal Archief.
  12. º Zie ook: Barendrecht, Dorpsstraat 148 - Dorpskerk op reliwiki.nl.
  13. º Reinald Molenaar. "Kroonprins: Barendrecht koestert traditie", Reformatorisch Dagblad, 30-03-2012. Zie ook: digibron, 2020
  14. º Kees Brinkman, Bram Oosterwijk, Wim de Regt. Vijf eeuwen dorpskerk : oudste monument in het hart van Barendrecht. Rotterdam: Coolegem Media. 2012. H.1.
rel=nofollow
rel=nofollow