Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gilbert Frans Redant

Uit Wikisage
Versie door Penarc (overleg | bijdragen) op 23 feb 2016 om 00:58 (Gilbert Frans Redant en+ todo)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Gilbert Frans Redant (Haaltert, 6 augustus 1912 - Haaltert, 13 december 1999) was een Vlaams schrijver, toondichter, cabaretier en auteur van dialectstudies.[1]

Redant volgde algemeen secundair onderwijs aan St.-Georges te Brussel en regentaat letterkunde aan St.-Thomas in dezelfde stad. Hij was ruim dertig jaar onderwijzer (leraar basisschool) aan de Gemeentelijke Jongensschool, later het Sint-Maarteninstituut afdeling Haaltert tot hij in 1970 op rust ging.

Cabaretier en muzikant

Gilbert Redant was de leider-stichter van het Vreda-cabaret, een amateurgezelschap van broers en zussen, dat vanaf 1937 muziek en sketches bracht in zalen over heel Vlaanderen. In 1952 en '53 traden ze op voor de camera's van de regionale omroep Rijsel (FR) die toen deels uitzond in het Nederlands, in 1964 bracht de BRT het Vreda-nummer De eerste zondeval, een parodie op het bijbelverhaal. Toch was de opkomende televisie uiteindelijk de concurrent waar de groep niet tegen opkon; in 1961 kende het gezelschap het laatste van zijn meer dan 600 optredens. Redant schreef en componeerde er ruim 200 nummers voor[2]; vier van zijn liederen werden in 1952 onder het Olympia-label op grammofoonplaat uitgebracht.[3] Sindsdien was hij lid-vennoot van Sabam.

Na het einde van Vreda schreef Redant nog gelegenheidsmuziek waaronder een Latijnse mis, een paar Ave Maria’s en een Kantcantate ter gelegenheid van een tentoonstelling over kant, een product van de lokale huisnijverheid.[4] Redant was ook buiten zijn eigen gezelschap actief als uitvoerend muzikant (zang, viool, saxofoon).[5]

Auteur

Zijn in 1971 uitgegeven roman werd goed onthaald.[6] Over het Haaltertse dialect, een bijzondere mengvorm van Brabants en Oost-vlaams, schreef hij twee monografieën, nadat hij vanaf 1975 deze streektaal en het volksleven tijdens het interbellum was gaan bestuderen.[7] Zijn werk resulteerde verder in artikels in onder meer het tijdschrift van Heemkundige Kring Haaltert[8] en in een radio-interview voor de VRT in 1993. Redant werkte ook mee aan de opbouw van het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten van de vakgroep Nederlandse Taalkunde aan de UGent.[9]

Bibliografie (selectie)

  • Redant, G.F. (1971) Lieve Hemel, Mr. Hockx! (roman). Leuven, Davidsfonds.
  • Redant, G.F. (1993²) Spraakkunst, spelling en idioticon van het Groot-Haalterste dialect, Haaltert, Heemkundige Kring.
  • Redant, G.F. (1997) Oe zegge men ’t ammel?, 2000 Groot-Haaltertse zegswijzen, spreuken en spreekwoorden anders bekeken. Haaltert, Heemkundige Kring.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º In Memoriam G.F.Redant [1]; Muziek en taal vulden het leven van Gilbert Redant, Aktueel, 22 december 1999.
  2. º Roquet F.(2007) Vlaamse componisten geboren na 1800: lexicon, p.590, Roeselare, Roularta Books. [2]
  3. º De Brouwer J. (1952) Parochiale Geschiedenis van Haaltert, p.106-107, Aalst, Heemkundige Vereniging Het Land van Aalst.
  4. º Programmabrochure Kantkantate n.a.v.100 jaar kant in Haaltert. D/1989/4738/2; Haaltertse kantexpo plechtig ingezongen met nieuwe kantate, Het Nieuwsblad, 15 april 1989: Video-opname Kantkantate [3]
  5. º Was o.a. als lid van de Koninklijke Fanfare De Jonge Kunstminnaars[4] en van het Koninklijk St.-Gorikskoor van Haaltert.
  6. º Zie o.m. Roosendaal J., Vuijsje B. en Rippen Ch. (2000) Moorden met woorden. Honderd jaar Nederlandstalige misdaadliteratuur, p.51, Den Haag, Biblion Uitgeverij. [5]; Vandenbroucke Ch. (2007) Papieren Moorden: een encyclopedische lexicon van de Vlaamse misdaadliteratuur, Vandenbroucke. [6]; Hardy P. (1971) Kroniek, in Boekengids nov. 1971, jg 49 nr 9, p.467-468.
  7. º Van Den Bruelle A. (1977) Geschiedenis van Haaltert deel II, p.159, Haaltert, Godewein.[7]
  8. º Overzicht bijdragen aan het tijdschrift van de Heemkundige Kring Haaltert 1981-1999.[8]
  9. º Devos M., Ryckeboer H., Taeldeman J. en Peeters J.-W. (1979) Woordenboek van de Vlaamse dialekten : inleiding.
rel=nofollow
Zoek op Wikidata
rel=nofollow
rel=nofollow