Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gilbert Frans Redant

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 21 feb 2016 om 08:27 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gilbert_Frans_Redant&oldid=45937818 5 feb 2016 Gerbiltr -213.49.97.13 Gerbiltr 10 jan 2016)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Gilbert Frans Redant (Haaltert, 6 augustus 1912 - Haaltert, 13 december 1999) was een Vlaams schrijver, toondichter, cabaretier en auteur van dialectstudies.

Redant volgde algemeen secundair onderwijs aan St.-Georges te Brussel en regentaat letterkunde aan St.-Thomas in dezelfde stad. Hij was onderwijzer aan de gemeenteschool te Haaltert.

Cabaretier en muzikant

Gilbert Redant was de leider-stichter van het Vreda-cabaret, een amateurgezelschap van broers en zussen, dat vanaf 1937 23 jaar lang muziek en sketches bracht in zalen over heel Vlaanderen. In 1952 en '53 traden ze op voor de camera's van de regionale omroep Rijsel (FR)[1] die toen deels uitzond in het Nederlands, in 1964 bracht de BRT het Vreda-nummer De eerste zondeval, een parodie op het bijbelverhaal. Toch was de televisie uiteindelijk de concurrent waartegen de groep niet opkon; in 1961 kende het gezelschap het laatste van zijn meer dan 600 optredens. Redant schreef en componeerde er ruim 200 nummers voor[2]; vier van zijn liederen werden in 1952 onder het Olympia-label op grammofoonplaat uitgebracht.[3] Sindsdien was hij lid-vennoot van Sabam. In 1997 haalde een van zijn liederen de eerste prijs op het Festival van het Vlaamse Visserslied in Knokke-Heist.

Na het einde van Vreda schreef Redant nog gelegenheidsmuziek waaronder een Latijnse mis, een paar Ave Maria’s en een Kantcantate ter gelegenheid van een tentoonstelling over kant, een product van de lokale huisnijverheid.[4] Redant was ook buiten zijn eigen gezelschap actief als uitvoerend muzikant (zang, viool, saxofoon), o.a. als lid van de Koninklijke Fanfare De Jonge Kunstminnaars[5] en van het Koninklijk St.-Gorikskoor van Haaltert.

Auteur

Zijn in 1971 uitgegeven roman werd goed onthaald.[6] In 1975 vatte hij de studie aan van het Haaltertse dialect en van het volksleven tijdens het interbellum.[7] Over de streektaal schreef hij twee monografieën die nog steeds als basis dienen van de Dialectquiz die jaarlijks door het plaatselijke Davidsfonds worden georganiseerd.[8] Zijn werk resulteerde verder in artikels in onder meer het tijdschrift van Heemkundige Kring Haaltert.[9] en in een radio-interview voor de VRT in 1993. Redant werkte ook mee aan de opbouw van het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten van de vakgroep Nederlandse Taalkunde aan de UGent[10]. Zijn engagement in het lokale socio-culturele leven en de gehechtheid aan zijn geboortestreek mondde in 1979 uit in het mede-stichterschap van de Heemkundige Kring van Haaltert.[11]

Opvoeder

Hoewel regent (leraar lager-secundair) van opleiding, speelde Redants professionele loopbaan zich helemaal af als onderwijzer (leraar basisschool) aan de Gemeentelijke Jongensschool, later het Sint-Maarteninstituut afdeling Haaltert. Meer dan dertig jaar stond "meester Gilbert" er voor een klas negenjarigen tot hij in 1970 op rust ging. Rust, zoals hoger bleek, in zijn geval een relatief begrip.

Bibliografie (selectie)

  • Redant, G.F. (1971) Lieve Hemel, Mr. Hockx! (roman). Leuven, Davidsfonds.
  • Redant, G.F. (1993²) Spraakkunst, spelling en idioticon van het Groot-Haalterste dialect, Haaltert, Heemkundige Kring.
  • Redant, G.F. (1997) Oe zegge men ’t ammel?, 2000 Groot-Haaltertse zegswijzen, spreuken en spreekwoorden anders bekeken. Haaltert, Heemkundige Kring[12]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Van Den Bruelle A. (1977) Geschiedenis van Haaltert deel II, p.95, Haaltert, Godewein.[1]
  2. º Roquet F.(2007) Vlaamse componisten geboren na 1800: lexicon, p.590, Roeselare, Roularta Books. [2]
  3. º De Brouwer J. (1952) Parochiale Geschiedenis van Haaltert, p.106-107, Aalst, Heemkundige Vereniging Het Land van Aalst.
  4. º Programmabrochure Kantkantate n.a.v.100 jaar kant in Haaltert. D/1989/4738/2; Haaltertse kantexpo plechtig ingezongen met nieuwe kantate, Het Nieuwsblad, 15 april 1989: Video-opname [3]
  5. º Koninklijke Fanfare De Jonge Kunstminnaars [4]
  6. º zie o.m. Roosendaal J., Vuijsje B. en Rippen Ch. (2000) Moorden met woorden. Honderd jaar Nederlandstalige misdaadliteratuur, p.51, Den Haag, Biblion Uitgeverij. [5]; Vandenbroucke Ch. (2007) Papieren Moorden: een encyclopedische lexicon van de Vlaamse misdaadliteratuur, Vandenbroucke. [6]; Hardy P. (1971) Boekengids jg 49.
  7. º Van Den Bruelle A.(1977) Geschiedenis van Haaltert deel II, p.159, Haaltert, Godewein.
  8. º Dialectquiz, De Standaard, 6 juni 2007. [7] Jubileumeditie Dialectquiz, Uit In Vlaanderen.[8]
  9. º Overzicht bijdragen aan het tijdschrift van de Heemkundige Kring Haaltert 1981-1999.[9]
  10. º Devos M., Ryckeboer H., Taeldeman J. en Peeters J.-W. (1979) Woordenboek van de Vlaamse dialekten : inleiding.
  11. º In Memoriam G.F.Redant door HKH [10]; Muziek en taal vulden het leven van Gilbert Redant, Aktueel, 22 december 1999.
  12. º Voorstelling Oe zegge men 't ammel? op 5 december 1997.[11]
rel=nofollow
rel=nofollow