Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jacqueline van Maarsen
Jacqueline Yvonne Meta (Jacque) van Maarsen (30 januari 1929) is een Nederlands auteur en voormalige boekbinder. Ze is het best bekend door haar vriendschap met dagboekschrijfster Anne Frank. Jacque's christelijke moeder kon ervoor zorgen dat de "J" (Jood) teken uit hun identiteitskaarten gehaald werd (Jacque's vader was Joods) tijdens de Tweede Wereldoorlog, een handeling die ertoe heeft bijgedragen de van Maarsens ontsnapte aan de Nazi's.
Persoonlijk
Jacqueline werd geboren in Amsterdam van een Nederlandse Joodse vader, Hijman van Maarsen, en een Franse christelijke moeder, Elline van Maarsen.[1] Jacque heeft een zus, Christiane. Jacqueline ging naar een normale school in Amsterdam tot 1940, toen de Nazi's [[[Nederland]] binnenvielen. Vervolgens moest Jacqueline naar het Joodse lyceum. In de Joodse school raakte Jacqueline bevriend met vele meisjes, waaronder Anne Frank, Nanette Blitz, Sanne Ledermann en Hanneli Goslar. Jacqueline was de secretaris van het clubje „Kleine Beer min twee”, dat door haar vrienden werd gestart en waarin ze samen tafeltennis speelden.
Anne en Jacqueline werden de beste vrienden, ze bezochten elkaar vaak en maakten samen hun huiswerk. Jacqueline vond Anne oprecht, maar soms te veeleisend in de vriendschap. In juli 1942 moest Anne en haar gezin onderduiken, maar Jacqueline wist hiervan niets af. Anne toonde later in haar dagboek spijt over haar houding tegenover Jacqueline, en had er toen meer begrip voor dat Jacque ook andere goede vriendinnen wou hebben. Na twee en een halve maand te zijn ondergedoken, schreef Anne een afscheidsbrief aan Jacque in haar dagboek, waarin ze haar levenslange vriendschap beloofde. Jacque las deze passage pas veel later, nadat het dagboek werd gepubliceerd.
Intussen arresteerden de Nazi’s Joden in heel het land. Jacque, die volgens de Nazi-normen half-Joodse was, voelde de dreiging van arrestatie. Omdat Jacque’s moeder christen was, kon ze het kenmerk „J” (Jood) van de indentiteitskaarten laten verwijderen. Hierdoor konden de Maarsens ontsnappen aan de Nazi’s, en mocht Jacque van de Joodse school wisselen naar het gewone onderwijs.
Na de Tweede Wereldoorlog
Na de oorlog kwam Jacque te weten dat Anne het niet had overleefd. Otto Frank, Anne’s vader, kwam in contact met haar. Zij was één van de eersten aan wie die Otto Frank Anne’s dagboek liet zien. In 1947 werd het uitgegeven met de titel „Het Achterhuis”.
Jacqueline werd in Amsterdam een bekroonde boekbindster en schreef vier boeken over haar opmerkelijke vriendschap met Anne Frank.
Sinds 1987 houdt Jacqueline toespraken over Anne Frank op verschillende scholen in Duitsland en de Verenigde Staten van Amerika.
Daarnaast verscheen Jacqueline in 2008 de documentaire „klasgenoten van Anne Frank”.
Familie
Jacque trouwde in 1954 met haar jeugdliefde Ruud Sanders[2] en woont nog steeds in Amsterdam. Het gezin had drie kinderen, en intussen zeven kleinkinderen.
Boeken
- Anne en Jopie (1990)
- Mijn vriend Anne Frank (1996)
- Mijn Naam Is Anne, zei ze, Anne Frank (2003)
- Overerving Anne Frank (2009)
Bronnen, noten en/of referenties
|
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)