Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kwietheuvel

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 16 apr 2024 om 12:23 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kwietheuvel&oldid=67360064 12 apr 2024)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De Kwietheuvel (oude spelling: Quitheuvel) is een straat in het binnenstadskwadrant Q4 in de Nederlandse plaats Venlo.

Locatie

De Kwietheuvel loopt van de Peperstraat in noordwaartse richting slingerend tot aan de Bolwaterstraat. Halverwege doorkruist de straat het Helschriksel. Het laatste stukje aan de Bolwaterstraat is afgezet voor autoverkeer.

Naamsherkomst

Kwijten betekent onder meer een belofte inlossen of aan een verplichting voldoen. In dit verband is het aannemelijk, dat – volgens de legende – Valuas op een van de acht oorspronkelijke heuvels van de latere nederzetting Venloë een belofte heeft ingelost. Waarschijnlijk betrof dit zijn belofte aan zijn volgelingen om een veilig heenkomen te zoeken na de gevechten met de Chamaven in het Teutoburgerwoud.[1]

Geschiedenis

Romeinse tijd

Zie Geschiedenis van Venlo#Romeinse tijd voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Aanvankelijk was de Kwietheuvel een hoger gelegen deel in pre-stedelijk Venlo en gold, met een beetje fantasie, als een van de acht "heuvels" waarop de voorloper en nederzetting Sablones is gebouwd.[2] Destijds was het geen straat, maar een toponiem. Samen met de Lichtenberg was het de belangrijkste heuvel in de Romeinse nederzetting.

Middeleeuwen

In 1355 wordt de Kwietheuvel omschreven als aen gheynre Helleporten opten berghe. In 1670 wordt het als steeg omschreven met de naam aen den Quitheuvel. Het stadsgericht maakt vervolgens in 1716 melding van de straat, verwijzend naar een zegelbrief uit 1694, waarin de verkoop van een erftijns wordt besproken.[3]

Nieuwe Tijd

In 1745 werd een nieuwe paardenstal aan de Kwietheuvel gebouwd om de capaciteit van het in Venlo gelegerde garnizoen uit te breiden. De Sint-Martinuskerk had het stadsbestuur in 1742 geld geleend, aangezien de stad op dat moment niet kapitaalkrachtig genoeg was. Ook heeft aan deze straat een militaire bakkerij gelegen.

Tweede Wereldoorlog

In 1942 stelt stadsarchitect Jules Kayser voor om een aantal straten in het Schriksel (tegenwoordig Q4 geheten) te saneren, waaronder de Kwietheuvel. Dit voorstel is echter nooit uitgevoerd, hoewel het plan na de Tweede Wereldoorlog in aangepaste vorm in het herstelplan werd opgenomen. Door de vele bombardementen op Venlo lag vanaf 1944 een groot deel van de binnenstad in puin, waaronder ook het Schriksel met de Kwietheuvel.

Wederopbouw en tweede helft 20e eeuw

In de jaren na de Tweede Wereldoorlog wordt in een groot deel van de binnenstad puin geruimd. Het Schriksel is zwaar getroffen, waardoor het puinruimen zich vooral concentreert in dit kwadrant.[4] In 1950 wordt de Kwietheuvel afgesloten voor autoverkeer.[5] Tussen 1959 en 1964 wordt vervolgens een straatje aangelegd nabij de Bolwaterstraat waardoor de winkels aan het Monseigneur Nolensplein konden worden bevoorraad.[6]

Van 1969 tot 1975 werd een nieuw stadskantoor gebouwd op de hoek Peperstraat/Kwietheuvel. Dit stadskantoor werd in 1975 in gebruik genomen. Aanvankelijk lag de hoofdingang aan de Peperstraat, maar deze werd in de jaren 90 verplaatst naar de Kwietheuvel. Verder werden diverse kantoren gebouwd aan de aangrenzende straten, om de ambtenaren te huisvesten.[7] Erg lang heeft dit kantoor niet bestaan, want het werd begin 21e eeuw weer afgebroken. In 2012 werd begonnen met nieuwbouw van het Stadskantoor Venlo in de Maaswaard. In de jaren 70 zijn er in de straat 16 woningen gebouwd.[8]

Huidige situatie

Sinds 2012 wordt de straat, net als de meeste straten in Q4, opnieuw ingericht inclusief bebouwing. Waar voorheen het stadskantoor lag, is intussen het nieuwe poppodium Grenswerk als opvolger van Perron 55 in gebruik genomen. Dit was de eerste fase van de herinrichting. Vanaf 2014 wordt de buurt rondom het poppodium opnieuw ingericht middels nieuwbouw.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Henri H.H. Uyttenbroek: Bijdragen tot de geschiedenis van Venlo, deel IV: De straten van Venlo (1914)
  • Frans Hermans e.a; Venlo. Historische stedenatlas van Nederland (1999) ISBN 90-407-1992-6
  • Lambert Keuller Geschiedenis en beschrijving van Venloo'(1843)

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
51°22′17″N, 6°10′8″E