Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hubertus Elffers

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 18 jan 2024 om 07:28
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Hubertus Elffers (Haarlem, 8 maart 1858Kaapstad, 1 juli 1931) was een Nederlandse onderwijzer die zich in de negentiende eeuw in Zuid-Afrika vestigde. Hij raakte bekend als auteur van schoolboeken over taal. Hij schreef ook gedichten en toneelstukken.

Leven

Hubertus Elffers werd geboren als zoon van de koopman Pieter Elffers en Geertruida Elisabeth van der Hulst. Zijn eerste opleiding kreeg hij aan de doopsgezinde gemeenteschool van Haarlem. Hij ging tegelijkertijd ook naar de avondschool, waar hij op zijn zevende jaar begon met Frans en op zijn tiende met Duits. Op jonge leeftijd was hij vaak ziek en brengt dan de tijd door met muziek, lezen en tekenen, en vooral met het leren van gedichten. Zo werd zijn kunstzin al op jonge leeftijd gestimuleerd. Hij kreeg twee jaar privéles en ging vanaf zijn twaalfde naar een vakschool. Van zijn zestiende tot zijn achttiende jaar studeerde hij aan de Christelijke Normaalschool in Nijmegen. Aanvankelijk was het zijn bedoeling om zendeling opgeleid te worden en naar Nederlands-Indië te vertrekken, maar later besloot hij zich aan het onderwijs te wijden. Hij gaf enkele maanden les in Haarlem en ontmoette dan in Utrecht de Zuid-Afrikaanse predikant Andrew Murray. Dat bracht hem tot het besluit om naar Wellington in de Kaap te gaan om daar Nederlandse taalles te geven. Op 13 april 1878 begon hij als onderwijzer aan de Normaalschool in Kaapstad. Hij gaf ook les aan het Good Hope Seminary en werd al gauw benoemd tot waarnemend hoogleraar Nederlands aan het South African College (voorheen het Atheneum en later de Universiteit van Kaapstad).

Vanaf 1880 onderwees hij aan het Gymnasium in Stellenbosch. Hij begon met het schrijven van schoolboeken. Door in de plaats van voorbeelden te nemen uit het verre Europa, koos hij voorbeelden uit de plaatselijke omgeving en cultuur, waardoor hij erin slaagde de kloof tussen het Nederlands en de gesproken taal van het volk te overbruggen. In Stellenbosch bekroop hem zeer het verlangen om zendingswerk te gaan verrichten. Hij meldde zich voor het toelatingsexamen en vroeg vrijstelling van de vereiste om ook examen af te leggen over de Nederlandse taal- en letterkunde. De synodale commissie, onder leiding van Andrew Murray was trots op het feit dat hij pas op de Kaap werd gedoopt omdat hij als ongedoopte mennoniet was gekomen en weigerde het verzoek om vrijstelling. In 1880 trouwde hij in Stellenbosch met juffrouw Theresa Jeanne van Pelt, oorspronkelijk afkomstig uit Sint-Joost ten Noode (België). Zij hadden vijf kinderen: een zoon en vier dochters.

 
rel=nofollow