Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kerkbaljuw: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Aanpassing en aanvulling)
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 4: Regel 4:


Na het [[Tweede Vaticaans Concilie]] verdween dit ambt in de meeste parochies. Slechts op weinige plaatsen bleef een kerkbaljuw tot op heden actief. In het kerkje van het openluchtmuseum te [[Bokrijk]] kan men een nagespeelde „donderpreek” van de pastoor beluisteren, vergezeld door een „suisse”.
Na het [[Tweede Vaticaans Concilie]] verdween dit ambt in de meeste parochies. Slechts op weinige plaatsen bleef een kerkbaljuw tot op heden actief. In het kerkje van het openluchtmuseum te [[Bokrijk]] kan men een nagespeelde „donderpreek” van de pastoor beluisteren, vergezeld door een „suisse”.
Nadat de functie van kerkbaljuw of suisse decennialang niet meer bestond, is er sinds 2022 weer een kerkbaljuw actief in [[Aarschot]] en [[Meerbeke (Ninove)|Meerbeke]]. Vroeger kon hij pratende mensen aan de deur zetten, maar nu is het enkel nog een ceremoniële functie.<ref>https://www.ringtv.be/nieuws/koen-uit-roosdaal-geboren-voor-de-job-van-kerkbaljuw-familietraditie-voortzetten</ref>


In [[Nederland]] bestond ook een College van ''Eerbied in Gods huis'', waarvan de leden een vergelijkbare functie vervulden als de ''suisses''.
In [[Nederland]] bestond ook een College van ''Eerbied in Gods huis'', waarvan de leden een vergelijkbare functie vervulden als de ''suisses''.
Kerkwachten hebben ook in sommige [[Protestantisme|protestantse]] [[Gemeente (kerk)|gemeenten]] hun intrede gedaan.<ref>{{Citeer web|url=https://www.rd.nl/artikel/913849-verpleegkundedocent-en-kerkbeveiliger|titel=Verpleegkundedocent en kerkbeveiliger|datum=11 februari 2021|bezochtdatum=2021-07-16|werk=Reformatorisch Dagblad|taal=}}</ref>
Kerkwachten hebben ook in sommige [[Protestantisme|protestantse]] [[Gemeente (kerk)|gemeenten]] hun intrede gedaan.<ref>{{Citeer web|url=https://www.rd.nl/artikel/913849-verpleegkundedocent-en-kerkbeveiliger|titel=Verpleegkundedocent en kerkbeveiliger|datum=11 februari 2021|bezochtdatum=2021-07-16|werk=Reformatorisch Dagblad|taal=}}</ref>
==Kledij==
==Kledij==
*Wit [[overhemd|hemd]] met opstaande boord en zwarte vlinderdas.  
*Wit [[overhemd|hemd]] met opstaande boord en zwarte vlinderdas.  
Regel 14: Regel 17:
*[[Steek (hoofddeksel)|Steekhoed]] met pluim en witte [[handschoen]]en   
*[[Steek (hoofddeksel)|Steekhoed]] met pluim en witte [[handschoen]]en   
*Over de rechterschouder een purperen [[bandelier]] met als tekst:
*Over de rechterschouder een purperen [[bandelier]] met als tekst:
**ofwel - KERKPOLITIE - (eerste periode)
**ofwel: KERKPOLITIE (eerste periode)
**ofwel - EERBIED IN GODS HUIS  
**ofwel: EERBIED IN GODS HUIS
*Als teken van zijn gezag droeg hij op sommige plaatsen een „pieke” of [[hellebaard]] en een [[Staf (voorwerp)|staf]].
*Als teken van gezag droeg hij op sommige plaatsen een „pieke” of [[hellebaard]] en een [[Staf (voorwerp)|staf]].
== Linken ==  
 
== Links ==  
{{wikt}}  
{{wikt}}  
{{commonscat|Ecclesiastical guards}}
{{commonscat|Ecclesiastical guards}}
{{Bron|bronvermelding=
{{Bron|bronvermelding=
{{aut|[[Pierre Ubachs|Pierre J.H. Ubachs]] en [[Ingrid Evers|Ingrid M.H. Evers]]}} (2005): ''[[Historische Encyclopedie Maastricht]]''', p. 447: 'roededragers' en p. 521: 'suisse'. Walburg Pers, Zutphen / [[Regionaal Historisch Centrum Limburg|RHCL]], Maastricht. {{ISBN|90-5730-399-X}}
{{aut|[[Pierre Ubachs|Pierre J.H. Ubachs]] en [[Ingrid Evers|Ingrid M.H. Evers]]}} (2005): ''[[Historische Encyclopedie Maastricht]]''', p. 447: 'roededragers' en p. 521: ''suisse''. Walburg Pers, Zutphen / [[Regionaal Historisch Centrum Limburg|RHCL]], Maastricht. {{ISBN|90-5730-399-X}}
*{{Citeer web|url=https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220121_95334127|titel=Na middernachtmis keert nu ook een andere traditie terug in deze kerk: “Het brengt een extra aangename sfeer in vieringen”|bezochtdatum=2022-01-25|werk=www.nieuwsblad.be|taal=}}
*{{Citeer web|url=https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220121_95334127|titel=Na middernachtmis keert nu ook een andere traditie terug in deze kerk: “Het brengt een extra aangename sfeer in vieringen”|bezochtdatum=2022-01-25|werk=www.nieuwsblad.be|taal=}}
*{{Citeer web|url=https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20130404_00529624|titel='Suisse' Frans gaat na 56 jaar op rust|datum=5 april 2013|bezochtdatum=2021-07-16|werk=Het Nieuwsblad|taal=}}
*{{Citeer web|url=https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20130404_00529624|titel='Suisse' Frans gaat na 56 jaar op rust|datum=5 april 2013|bezochtdatum=2021-07-16|werk=Het Nieuwsblad|taal=}}

Huidige versie van 4 jul 2022 om 16:15

De kerkbaljuw, kerkwachter, kerkpolitie, kerkbewaarder, kerkknecht, piekenier of pijke, in de volksmond meestal suisse (spreek uit: swis of swies), is een ordebewaker in een kerk. Het is een kerkelijk ambt dat ontstaan is op het einde van de 19e eeuw. De naam suisse duidt erop dat de kerkbaljuw werd vergeleken met de Zwitserse garde (Garde Suisse) van het Vaticaan. Tot de taken van de suisse behoorde het ophalen van de priester in de sacristie, en hem na de mis weer voor te gaan naar de sacristie. Tijdens de eredienst lette hij erop dat de jongeren niet zaten te praten. Tijdens de consecratie stond de suisse vooraan in de middengang van de kerk en salueerde.[1]

Dit ambt werd veelal doorgegeven van vader op zoon en het werd als een eer beschouwd het te mogen vervullen.

Na het Tweede Vaticaans Concilie verdween dit ambt in de meeste parochies. Slechts op weinige plaatsen bleef een kerkbaljuw tot op heden actief. In het kerkje van het openluchtmuseum te Bokrijk kan men een nagespeelde „donderpreek” van de pastoor beluisteren, vergezeld door een „suisse”.

Nadat de functie van kerkbaljuw of suisse decennialang niet meer bestond, is er sinds 2022 weer een kerkbaljuw actief in Aarschot en Meerbeke. Vroeger kon hij pratende mensen aan de deur zetten, maar nu is het enkel nog een ceremoniële functie.[2]

In Nederland bestond ook een College van Eerbied in Gods huis, waarvan de leden een vergelijkbare functie vervulden als de suisses. Kerkwachten hebben ook in sommige protestantse gemeenten hun intrede gedaan.[3]

Kledij

  • Wit hemd met opstaande boord en zwarte vlinderdas.
  • Laag uitgesneden ondervest.
  • Lange donkerblauwe jas afgeboord met goudgalon.
  • Donkerblauwe broek en zwarte schoenen.
  • Steekhoed met pluim en witte handschoenen
  • Over de rechterschouder een purperen bandelier met als tekst:
    • ofwel: KERKPOLITIE (eerste periode)
    • ofwel: EERBIED IN GODS HUIS
  • Als teken van gezag droeg hij op sommige plaatsen een „pieke” of hellebaard en een staf.

Links

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Ecclesiastical guards op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:
Pierre J.H. Ubachs en Ingrid M.H. Evers (2005): Historische Encyclopedie Maastricht', p. 447: 'roededragers' en p. 521: suisse. Walburg Pers, Zutphen / RHCL, Maastricht. ISBN 90-5730-399-X

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow